Οι πικρές αλήθειες και η… στερνή δικαίωση

Στην προεκλογική περίοδο του Ιανουαρίου η Ν.Δ. επεχείρησε με μία σειρά από διαφημιστικά σποτ να προβλέψει τι μέλλει γενέσθαι στη χώρα εάν αναλάβει τα κυβερνητικά ηνία ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας. Η αλήθεια είναι ότι τότε οι περισσότεροι κατέκριναν τη «γαλάζια» προεκλογική καμπάνια και τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος επεχείρησε «με εκστρατεία φόβου να κερδίσει τις εκλογές», όπως έλεγαν ακόμη και στελέχη της παράταξης. Τώρα, όμως, οι επικριτές ίσως και να… δαγκώνονται!

Του Μιχάλη Κωτσάκου
Eξι μήνες μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αντώνης Σαμαράς ανήκει από τις 5 Ιουλίου στην οικογένεια των πρώην πρωθυπουργών και πρώην αρχηγών κομμάτων, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας ήδη έχει συμφωνήσει με τους εταίρους το 3ο μνημόνιο και με το στυλό ανά χείρας περιμένει να υπογράψει τα πιο σκληρά μέτρα που έχει αντιμετωπίσει ο λαός από το 2010, όταν εισήλθε η χώρα στο καθεστώς του μνημονίου.
Κι όμως, σε αυτό το εξάμηνο η χώρα, με κύρια ευθύνη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. επέστρεψε στο παρελθόν. Πριν, δηλαδή, επιτευχθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα, πριν η Ελλάδα βγει στις αγορές, πριν αφήσει πίσω της την ύφεση, πριν μειωθεί η ανεργία, πριν να αποκτήσει την αξιοπιστία της.
Τον Ιανουάριο, λοιπόν, η Ν.Δ. είχε βγάλει ένα προφητικό όπως εξελίχθηκε σποτ με τις δύο εκδοχές για το ποιο θα είναι το επόμενο εξάμηνο στην Ελλάδα. Ένα με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κι ένα με κυβέρνηση της Ν.Δ. Ταυτόχρονα, ο Αντ. Σαμαράς σε κάθε παρέμβαση του επισήμαινε όλα αυτά, αλλά δεν έπεισε τους πολίτες, οι οποίοι προτίμησαν το ρίσκο, όπως αποδείχθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στο σποτ η Ν.Δ. περιέγραφε όλα αυτά που βιώνουμε από τις 26 Ιανουαρίου, όταν ο Αλ. Τσίπρας σε συνεργασία με τον Πάνο Καμμένο ανακοίνωνε την κυβέρνηση του για να ξεκινήσει ο μύθος της… περήφανης διαπραγμάτευσης.
Έλεγε, λοιπόν, η Ν.Δ.:
• Τον Φεβρουάριο θα ξεκινήσει διαπραγμάτευση από το μηδέν με απρόβλεπτες συνέπειες. Όντως η κυβέρνηση Τσίπρα ξεκίνησε από το μηδέν και το μόνο που κατάφερε ήταν να απολέσει όχι μόνο τα 7,2 δισεκατομμυρίων ευρώ που ήταν η τελευταία δόση του 2ου μνημονίου, αλλά και τα 11 δισ. ευρώ που ήταν «παρκαρισμένα» στο ΤΧΣ και προορίζονταν για τις ανάγκες του τραπεζικού συστήματος.
• Τον Μάρτιο η Ν.Δ. προέβλεπε ότι η μπλόφα Τσίπρα θα αποτύγχανε και θα χάνονταν τα αναγκαία χρήματα για τη χρηματοδότηση της χώρας. Όντως η μπλόφα Τσίπρα αποδείχθηκε φούσκα και η οικονομία εισήλθε σε περιδίνηση.
• Τον Απρίλιο η Ν.Δ. τόνιζε πως η οικονομία θα βρισκόταν σε ασφυξία. Όντως η οικονομία στράγγιξε εκεί γύρω στο Πάσχα, ενώ το τραπεζικό σύστημα κρατείτο εν ζωή χάρη στο οξυγόνο που προσέφερε ο Μάριο Ντράγκι.
• Τον Μάιο οι τράπεζες θα κλείσουν προέβλεπε η Ν.Δ.. Βέβαια αυτό συνέβη δύο μήνες αργότερα με την επιβολή των capital controls.
• Τον Ιούνιο δεν θα υπήρχαν λεφτά για τις αγροτικές επιδοτήσεις έλεγε η Ν.Δ. Κάτι που επαληθεύτηκε. Όμως δεν ήταν μόνο αυτό. Το κράτος εξελίχθηκε σε μέγιστο μπαταχτσή, καθώς έχει σταματήσει να πληρώνει. Ούτε τους προμηθευτές, ούτε φυσικά κι επέστρεψε χρήματα μέσω της εφορίας. Παράλληλα, αφαίρεσε τα αποθεματικά των ταμείων και των φορέων του δημοσίου, με συνέπεια να μην υπάρχει σεντς στα ταμεία, παρά μόνο αράχνες.
• Τον Ιούλιο έλεγε η Ν.Δ. δεν θα υπήρχαν χρήματα για να πληρωθούν οι συντάξεις. Όντως στον ΟΑΕΕ οι συντάξεις Ιουλίου μπήκαν σε δόσεις στους λογαριασμούς των δικαιούχων, ενώ στον ΕΔΟΕΑΠ, το επικουρικό ταμείο των δημοσιογράφων δήλωσε αδυναμία πληρωμής την Τετάρτη.
Η δικαίωση
Αναμφίβολα πολλοί είναι αυτοί, οι οποίοι αν και δεν ήταν ψηφοφόροι της Ν.Δ. και του Σαμαρά, παραδέχονται πως η κατάσταση ήταν πολύ καλύτερη σε ό,τι αφορά την καθημερινότητά τους. Κι αυτό διότι υπήρχε ένας προγραμματισμός στη ζωή τους και φυσικά η ελπίδα για έξοδο από την κρίση. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι ο Σαμαράς είχε υποσχεθεί μείωση στον ΕΝΦΙΑ, στην εισφορά αλληλεγγύης, όπως και μειώσεις στη φορολογία των επιχειρήσεων, ώστε να δοθεί ένα δέλεαρ για νέες επενδύσεις.
Τώρα όχι μόνο δεν καταργήθηκε ο ΕΝΦΙΑ, όπως είχε δεσμευθεί ο Τσίπρας, αλλά ούτε καν μειώνεται. Η εισφορά αλληλεγγύης παρέμεινε όπως είχε. Η φορολογία των επιχειρήσεων όχι μόνο δεν μειώθηκε, αλλά αυξάνεται, ενώ οι μικρομεσαίοι οδηγούνται σε ακαριαίο θάνατο, καθώς τους ζητούν πλέον να προκαταβάλλουν τον φόρο για την επόμενη χρονιά στο 100%.
Βέβαια συγκρίνοντας όλα αυτά ένας λογικός άνθρωπος θα υπέθετε πως είναι δυνατόν ο Τσίπρας να είναι ακόμη πρωθυπουργός. Κι όμως ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί και έχει πολύ υψηλή δημοφιλία παρά το γεγονός ότι οδηγεί τον λαό στην ασφυξία. Πώς γίνεται αυτό; Η απάντηση απλή. Το επικοινωνιακό τιμ του Τσίπρα παίρνει άριστα στη διαχείριση των γεγονότων. Οι Έλληνες θεωρούν ότι διαπραγματεύτηκε σκληρά και δεν βλέπουν το δάσος που δείχνει αποτυχία 100%, παρά το δένδρο που τους υποδεικνύουν οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου.
Αντίθετα, οι συνεργάτες του Σαμαρά απέτυχαν παταγωδώς. Όχι μόνο δεν κατάφεραν να περάσουν στην κοινωνία τα επιτεύγματα της κυβέρνησης του πρώην προέδρου της Ν.Δ., αλλά αντίθετα έχει μείνει η πικρή γεύση στον λαό ότι δεν υπήρξε ποτέ διαπραγμάτευση.
Πριν μερικούς μήνες ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε πει ότι το email Χαρδούβελη θα αποδεικνυόταν παιδική χαρά μπροστά στο 3ο μνημόνιο, αλλά η αυλή του Σαμαρά, όταν κατοικοέδρευε στο Μαξίμου, δεν έπεισε την κοινωνία ότι στο τέλος του Φεβρουαρίου θα ολοκληρωνόταν το μνημόνιο.
Άραγε οι Λαζαρίδης, Μουρούτης, Μπούρας, Παπασταύρου και Σταμάτης έχουν κάνει την αυτοκριτική τους;