Κύριοι, ξυπνήστε…
Πραγματικά είναι να απορεί κανείς με τα συμπεράσματα που βγήκαν από την έκτακτη συνεδρίαση της Super League την Τρίτη που μας πέρασε, μία συνεδρίαση γεμάτη κραυγές αδικημένων και ευνοημένων προς ικανοποίηση των οπαδών τους! Αφού πρώτα «ξεκατινιάστηκαν» στη Super League, με χαρακτηρισμούς και ατάκες όπως: «Είσαι μαλ…», «Έξω οι Φιλιππινέζες», «Fuck You» και λοιπά κοσμιτικά επίθετα, οι τρεις αποφάσεις που πήραν ήταν: Επίσκεψη στον κύριο Κοντονή, επίσης επίσκεψη στον Γιώργο Γκιρτζίκη και τέλος η μελέτη της πρότασης του Δημήτρη Μελισσανίδη.
Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι, αν επισκεφτούν τον υφυπουργό Αθλητισμού οι ιδιοκτήτες των τεσσάρων μεγάλων ομάδων, θα υπάρξει κάποια ουσιαστική πρόοδος; Τι θα πουν στον κύριο Κοντονή που δεν το έχουν πει τόσο καιρό και τι θα κάνει από την πλευρά του ο υφυπουργός που δεν έχει κάνει; Με συνεδριάσεις όπου επικρατούν κραυγές και συναντήσεις με υφυπουργούς που δεν αντιλαμβάνονται τον σφυγμό του «βασιλιά των σπορ», θα βλέπουμε την ίδια κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο για πολλά ακόμη χρόνια.
Αυτό, όμως, που θα είχε πραγματικό ενδιαφέρον, θα ήταν μία επίσκεψη στον κύριο Γκιρτζίκη για να του απευθύνουν ερωτήματα και να εισπράξουν μία απάντηση του τύπου: «τι σχέση έχω εγώ με τη διαιτησία και τα επεισόδια;», απάντηση που μετά μπορεί να οδηγούσε σε κάποιες ροχάλες, να μην πούμε και σφαλιάρες…
Καλύτερα να ζητούσαν τη γνώμη του Νίκου Αλέφαντου. Από τον παλαίμαχο προπονητή είχαν τουλάχιστον να μάθουν κάτι…
Η πρόταση του Μελισσανίδη δέκα χρόνια μετά την ίδρυση της Super League
Αν κάτι ενδιαφέρον προέκυψε από τα τεκταινόμενα είναι η πρόταση του Δημήτρη Μελισσανίδη για παραχώρηση σημαντικού ποσοστού από τα έσοδα της συμμετοχής στο Champions League στις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος. Μία πρόταση που φαινομενικά «χτυπά» τον Ολυμπιακό, αλλά εις βάθος αποτελεί χείρα βοηθείας για όλες τις ομάδες της Λίγκας. Είναι όμως εφικτή αυτή η πρόταση που απαιτεί αλλαγή σε ένα αρτηριοσκληρωτικό καταστατικό;
Οι… εξαφανισμένοι του 2006
Θυμίζουμε ότι η Super League ιδρύθηκε το 2006, όταν οι νεαροί και άπειροι τότε παράγοντες Πέτρος Κόκκαλης, «Τζίγγερ», Ντέμης Νικολαΐδης, Κώστας Πηλαδάκης αποφάσισαν να αφαιρέσουν από την ΕΠΑΕ την πρώτη κατηγορία της χώρας και να τη «διαχειριστούν» οι ίδιοι. Άραγε, τα εξαφανισμένα προ δεκαετίας «κολεγιόπαιδα» με τις εκσυγχρονιστικές τους ιδέες πού να βρίσκονται τώρα που ο συνεταιρισμός που ίδρυσαν «παραπαίει»;
Υποτίθεται, τότε, ότι θα εφάρμοζαν το αγγλικό μοντέλο διαχείρισης των χορηγικών και λοιπών εσόδων, προσφέροντας μεγάλο ποσοστό της πίτας στους «μικρότερους» για να υπάρχει μεγαλύτερη ισορροπία στη Λίγκα. Παρά τις… αγαθές τους προθέσεις, οι μεγάλες ομάδες πήραν τα χοντρά πακέτα από τους χορηγούς και τα τηλεοπτικά δικαιώματα (στα περισσότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης μοιράζεται ισομερώς περίπου το 70% και το υπόλοιπο πηγαίνει ανάλογα τη βαθμολογική θέση) και προφανώς δεν υπήρξε καμία μέριμνα προκειμένου έσοδα από την UEFA να μοιράζονται στις μικρές ομάδες.
Είχαν, μάλιστα, συμφωνήσει να δίνονται 2,5 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο στη δεύτερη κατηγορία και τρίτη κατηγορία, αλλά ο Σπύρος Καλογιάννης διαχρονικός πρόεδρος της Football League κατάφερε επί των ημερών του να διαλύσει τη Γ’ Εθνική και κινδυνεύει να διαλύσει και τη Β’, αφού οι ομάδες αποσύρονται μία προς μία…
Το καταστατικό που συντάχθηκε το 2006, λοιπόν, απαιτεί το 80% των ψήφων των ΠΑΕ για να αλλάξει. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο (να συμφωνήσουν 13 από τις 16 ομάδες) όταν όλες ψάχνουν να βρουν μία «στέγη» κάτω από κάποιον μεγάλο; Η καλή ιδέα του Χρήστου Πανόπουλου για σύμπραξη των μικρών δεν έχει τύχη. Γι’ αυτό ιδρύθηκε η Super League, για να έχουν τον έλεγχο οι «μεγάλοι», την ώρα που στην ΕΠΑΕ υπήρχε υγιής ισορροπία. Είναι αργά πια για δάκρυα Χρήστο, φυσιολογικό να μην βρίσκεις ανταπόκριση.