Το μεγάλο του στοίχημα

Η χρονιά που μας πέρασε είχε αν μη τι άλλο αρκετές ευχάριστες ή δυσάρεστες «εκπλήξεις» στο πρωτάθλημα της Super League. Ο υποβιβασμός της ΑΕΚ, η εξαιρετική σεζόν του Αστέρα Τρίπολης που έχασε το τρόπαιο του Κυπέλλου από τον Ολυμπιακό, και φυσικά η εξαιρετική πορεία του ΠΑΣ Γιάννινα, ο οποίος διεκδίκησε την έξοδό του στο Champions League μέχρι και την προτελευταία αγωνιστική των play offs. Με πρωτεργάτη τον Γιάννη Χριστόπουλο.

Μόλις στα 40 του χρόνια και χωρίς προηγούμενη προπονητική εμπειρία σε ανδρική ομάδα, με εξαίρεση δύο παιχνίδια στον πάγκο του ΠΑΣ την προηγούμενη σεζόν, στον Χριστόπουλο ανατέθηκε το –αντικειμενικά– πολύ δύσκολο έργο να αναλάβει το «τιμόνι» του ΠΑΣ. Έχοντας ως εφόδια από τις ομάδες Νέων που κατά καιρούς ανέλαβε (Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Πανιώνιος) και τις δύο αναμετρήσεις στη Super League με Εργοτέλη (ήττα 2-1 εκτός) και ΠΑΟΚ (ισοπαλία 2-2 εντός), αλλά και το μειονέκτημα των ελάχιστων μεταγραφών και ανανεώσεων λόγω της μη αδειοδότησης των Ηπειρωτών, αν μη τι άλλο επέδειξε σπουδαίο έργο. Κατάφερε να οδηγήσει τα Γιάννινα στα play offs, αφήνοντας εκτός τον Παναθηναϊκό, ενώ ο στόχος της ομάδας του ήταν η αποφυγή του υποβιβασμού. Κάτι που ουσιαστικά είχε επιτευχθεί από τον πρώτο γύρο του φετινού πρωταθλήματος.

Τα προβλήματα στον ΠΑΣ παραμένουν πολλά. Ο ίδιος μέσω συνεντεύξεων Τύπου έθεσε το γηπεδικό ως κυρίαρχο πρόβλημα, αλλά και την έλλειψη σκάουτινγκ, αφού τον συγκεκριμένο ρόλο είχε ο ίδιος μέχρι πρότινος. Αυτοί ήταν κάποιοι από τους λόγους που τον ώθησαν να μη συνεχίσει στους Ηπειρώτες και να δοκιμάσει αλλού την τύχη του. Κατά καιρούς είχαν ακουστεί ομάδες από την Ελλάδα ότι ενδιαφέρονται γι’ αυτόν, αλλά ο Χριστόπουλος αποφάσισε να αποδεχτεί τη μεγάλη πρόκληση, αναλαμβάνοντας ομάδα του εξωτερικού, και συγκεκριμένα αυτή της ουκρανικής Ταβρίγια.

Ταβρίγια όπως λέμε… ΠΑΣ Γιάννινα

Ο σύλλογος από τη Συμφερόπολη έκανε μια συμφέρουσα οικονομικά πρόταση στον 41χρονο πλέον Γιάννη Χριστόπουλο, αλλά δεν ήταν μόνο τα λεφτά που τον ώθησαν να πάρει το… καπελάκι του και να φύγει από την Ελλάδα. Σίγουρα δεν θα έβρισκε τα χρήματα αυτά από άλλη ελληνική ομάδα, αλλά στην Ουκρανία τού ανοίγεται και μια μεγάλη προοπτική. Το μονοετές συμβόλαιο που υπέγραψε είναι μόνο η αρχή. Οι δυσκολίες εξίσου μεγάλες με τον ΠΑΣ, αφού η Ταβρίγια δεν έχει δικαίωμα μεταγραφών. Αλλά αυτό δεν τον πτοεί… Έχει γνώση από τέτοια κατάσταση και μπορεί να ξεδιπλώσει ξανά το προπονητικό του ταλέντο, ενδεχομένως να κάνει κι εκεί τα… θαύματά του.

Αλλά ακόμη κι αν δεν καταφέρει κάτι σπουδαίο, όπως έπραξε με τον ΠΑΣ, η επίτευξη των στόχων της νέας του ομάδας θα αρκεί για τον ίδιο. Ο Χριστόπουλος θέλει όσο τίποτε να αρπάξει τον «ταύρο» από τα «κέρατα», να δείξει έργο στην Ταβρίγια. Γιατί έτσι ενδεχομένως να του ανοίξει ο δρόμος για μια πιο μεγάλη ουκρανική ή ενδεχομένως ρωσική ομάδα. Και εκεί θα έχει άλλες δυνατότητες και άλλους στόχους. Αυτή είναι και η μεγάλη προσδοκία του, δηλαδή ότι η ομάδα της Συμφερόπολης θα του δώσει τη δυνατότητα να τον «δουν» κάποιοι μεγάλοι σύλλογοι της χώρας με σαφώς μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια.

Είναι άνθρωπος με φιλοδοξίες, κάτι που ακούγεται λογικό βάσει της ηλικίας του. Είχε μια μεγάλη ευκαιρία να συνεχίσει στον ΠΑΣ με αυξημένες –σε σχέση με τη χρονιά που μας πέρασε– οικονομικές απολαβές. Να απολαύσει την αγάπη και τον σεβασμό του κόσμου, αφού για την κοινωνία των Ιωαννίνων αποτελεί «ήρωα». Κακά τα ψέματα, άλλωστε, οδήγησε την ομάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της σε ευρωπαϊκό θεσμό (άσχετα με το τι θα συμβεί αναφορικά με την αδειοδότηση). Είναι λογικό να τον εκτιμούν όλοι και να του βγάζουν το… καπέλο. Θα μπορούσε λοιπόν να παραμείνει ο «ήρωας» του ΠΑΣ, ή ακόμη και να δοκιμάσει την τύχη του σε μεγαλύτερη ελληνική ομάδα με άλλη οικονομική επιφάνεια. Αλλά, όπως προείπαμε, είναι άνθρωπος με φιλοδοξίες και –λόγω του νεαρού της ηλικίας του– το αίμα του «βράζει».

Η Ταβρίγια δεν είναι κάτι το σπουδαίο, αλλά είναι η ευκαιρία του Γιάννη Χριστόπουλου. Άλλωστε, πέραν όλων των υπόλοιπων ο 41χρονος θα γίνει και ο πρώτος Έλληνας προπονητής που αναλαμβάνει ομάδα του εξωτερικού. Κάτι ιδιαίτερα τιμητικό για τον ίδιο, που κάθισε μόλις για μία σεζόν στον πάγκο ανδρικής ομάδας. Κι αν αναλογιστούμε ότι οι ξένοι μάνατζερ δεν έχουν σε ιδιαίτερη «υπόληψη» τους Έλληνες προπονητές, αυτό κάνει ακόμη πιο ξεχωριστή την πρόταση της ουκρανικής ομάδας. Το αν θα μπορέσει να πετύχει πράγματα εκεί, θα το δείξει ο χρόνος. Πάντως, η εξέλιξη αυτή αν μη τι άλλο του ανοίγει άλλες «πόρτες» και μπορεί να απογειώσει την καριέρα του.

Μπάμπης Πουλούτσης