Το κράτος λειτουργεί (όταν το βοηθούν και όταν το αφήνουν)

Ξεφεύγοντας από τα συνηθισμένη «ροή» του βασικού άρθρου της έντυπης έκδοσης της “Α” να σχολιάζει κατά βάσιν την πολιτική επικαιρότητα, οι επιτυχίες που εγγράφουν τις τελευταίες ημέρες στα παλμαρέ τους το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και εν γένει οι αρχές ασφαλείας της χώρας δεν μπορούν να περάσουν κάτω από τα ραντάρ της δημοσιογραφίας, ειδικά όταν το σινάφι μας δεν φείδεται δημοσιογραφικού χρόνου και χώρου όταν πρόκειται να στηλιτεύσει –και καλώς πράττει– τα κακώς κείμενα των ενστόλων.

Υπό αυτό το πρίσμα, οφείλουμε να αποδώσουμε τα εύσημα σε όλους εκείνους που στον βαθμό που τους αναλογεί βοήθησαν αφενός να πιαστεί σε χρόνο dt ο φυσικός αυτουργός της δολοφονίας του 54χρονου τοπογράφου Παναγιώτη Στάθη στο Ψυχικό, αφετέρου στο ξεσκεπαστεί μία εγκληματική οργάνωση που με την αγαστή συνεργασία επίορκων κρατικών λειτουργών εκβίαζε καταστηματάρχες.

Ξεκινώντας από την τελευταία υπόθεση, μέχρι στιγμής έχουν ήδη προφυλακιστεί οι 5 από τους 6 κατηγορούμενους ενώ το ρεπορτάζ λέει ότι από μέρα σε μέρα αναμένεται να ακολουθήσουν κι άλλες συλλήψεις. Κάτι ανάλογο –σε ταχύτητα και αποτελεσματικότητα– συνέβη και στην υπόθεση του Ψυχικού καθώς η δολοφονική επίθεση έγινε στις 2 Ιουλίου, στις 6 Ιουλίου η Αστυνομία πέρασε βραχιολάκια στον βασικό ύποπτο και προχθές εκφράστηκε από τα πλέον επίσημα χείλη –του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη– η εκτίμηση ότι σύντομα θα υπάρχουν συλλήψεις και προσαγωγές στη Δικαιοσύνη για όσους εμπλέκονται σε εγκληματικές οργανώσεις σε Μύκονο και άλλα νησιά.

Θα αναρωτηθεί εύλογα κάποιος γιατί αποτελεί είδηση το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι αρχές διώκουν –ως οφείλουν– τους κάθε λογής παραβάτες και τους οδηγούν στη Δικαιοσύνη. Η απάντηση που δίνεται είναι απλούστατη: Ότι δεν γίνεται είδηση το αυτονόητο αλλά το «τεκμήριο» που βεβαιώνει ότι οι υπηρεσίες κάνουν σχεδόν άριστα τη δουλειά τους. Κι αυτό με τη σειρά του επισημαίνεται εμφατικά διότι δεν… τεκμαίρεται αυτονόητα σε μία χώρα που όλοι μας αναμασάμε την καραμέλα ότι στην Ελλάδα «δεν υπάρχουν νόμοι» κι ότι «το κράτος είναι ανύπαρκτο». Μέγα ψέμα!!! Και η απόδειξη είναι ακριβώς αυτά τα δύο περιστατικά.

Ας κρατήσουμε μόνο αυτό: μόλις μία καταγγελία καταστηματάρχη χρειάστηκε η Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας (ΥΕΥΣΑ) για να πιαστεί στη φάκα το «ΣΔΙΤ του εγκλήματος» όπως το ονόμασε το iapopsi.gr. Αυτό δεν το αντιλαμβάνονται πολλές φορές οι πολίτες. Ότι δηλαδή χρειάζεται και η δική τους συνεισφορά και η δική τους καταγγελία για να κινητοποιηθεί το κράτος.

Πόσο γνωστό είναι, άραγε, στην κοινή γνώμη ότι η ηγεσία και τα στελέχη της ΥΕΥΣΑ που υπάγεται στο χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και που έχει το καθήκον να ελέγχει και να ξεσκαρτάρει τις υπηρεσίες της Πολιτείας από τους επίορκους δήθεν υπηρέτες της, έχουν εξιχνιάσει μόνο το τελευταίο εξάμηνο περισσότερες από 30 υποθέσεις διαφθοράς και έχει παραδώσει στη Δικαιοσύνη τους εμπλεκόμενους δημόσιους λειτουργούς που μαζί με ιδιώτες εγκληματούσαν σε βάρος των πολιτών;

Και πόσοι άλλοι γνώριζαν ότι η δήθεν ανίκανη Αστυνομία έχει συλλάβει από τον Ιανουάριο μέχρι σήμερα σχεδόν 6.000 ανθρώπους που καταγγέλθηκαν για ενδοοικογενειακή βία;

Καθαρές κουβέντες λοιπόν: Το κράτος λειτουργεί –έστω και με τις εξαιρέσεις του– όταν το αφήνουν ο ωχαδερφισμός, η πολυνομία, η έλλειψη εργαλείων και υποδομών ή η επικάλυψη αρμοδιοτήτων.

Και λειτουργεί κυρίως όταν η ηγεσία εμφορείται από την κουλτούρα του «serve and protect» που λένε οι Αγγλοσάξωνες, του να υπηρετείται και να προστατεύεται το κοινωνικό σύνολο. Όλα τα υπόλοιπα είναι κουβέντες καφενείου για να συνοδεύουν το τάβλι και την πρέφα…