Σειρήνες προειδοποίησης και «ασπίδες» για μία νέα κρίση χρέους στην Ευρωζώνη

Όταν ο Γιάννης Στουρνάρας δήλωσε στο πρόσφατο συνέδριο του think tank «Κύκλος Ιδεών» ότι είναι αναγκαίο να επανεξετάσει η κυβέρνηση τις φοροαπαλλαγές και συνέστησε τη συνέχιση της «ορθόδοξης» δημοσιονομικής πολιτικής» ώστε το 2024 το πρωτογενές πλεόνασμα του προϋπολογισμού να φτάσει στο 2% του ΑΕΠ, οι γνωστές-άγνωστες αντιπολιτευόμενες φωνές άρχισαν να μουρμουρίζουν.

Για να πειστούν οι κατ’ επάγγελμα προστάτες των λαϊκών στρωμάτων ότι ο Έλληνας κεντρικός τραπεζίτης μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας ανεξαρτήτως αν η τελευταία αρέσει ή όχι, χρειάστηκε να έρθει ο Ισπανός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Λουίς ντε Γκίντος, και να χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου να ξεσπάσει στην Ευρωζώνη μία καινούργια κρίση χρέους,

«Περισσότερο αυξημένα κόστη χρηματοδότησης και λιγότερο συνετές δημοσιονομικές πολιτικές θα μπορούσαν να αυξήσουν τις ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του κρατικού χρέους, ιδιαίτερα στις χώρες στις οποίες τα επίπεδα του χρέους είναι ήδη υψηλά» ήταν η χαρακτηριστική προειδοποίηση του ντε Γκίντος σε ομιλία που εκφώνησε στη Φρανκφούρτη.

Ευτυχώς, η Ελλάδα έχει πάψει να είναι ο αδύναμος κρίκος της νομισματικής ένωσης και τα ανήσυχα βλέμματα των αξιωματούχων της Ε.Ε. έχουν στραφεί στην Ιταλία, το δημόσιο χρέος της οποίας ξεπερνά τα 2,5 τρισεκατομμύρια ευρώ!

Αυτό ωστόσο δεν αλλάζει την ανάγκη της ΕΚΤ να «μαγειρέψει» προληπτικά αμυντικά αναχώματα πριν… πεινάσει τα οποία στοχεύουν στη διατήρηση επαρκούς ρευστότητας στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, ώστε να διασφαλίζεται ότι και οι ασθενέστερες οικονομίες δεν θα δυσκολεύονται να αντλούν δανεισμό από την αγορά ομολόγων.