Πορευόμαστε αναμένοντας το απρόοπτο

Σε μία εβδομάδα μας αφήνει χρόνους και ο Αύγουστος του 2024. Και δεν πρέπει να διαμαρτυρόμαστε. Ο φετινός Αύγουστος τα είχε όλα. Όπως και οι προηγούμενοι ήταν γεμάτοι σε γεγονότα. Η χαρά των τηλεοπτικών παραθύρων.

Καταστροφική πυρκαγιά στην Αττική σε απ’ ευθείας τηλεοπτική μετάδοση που μας έκανε όλους (είτε βρισκόμαστε σε διακοπές, είτε όχι)να λυπηθούμε. Και για τους δεκάδες πληγέντες συνανθρώπους μας που έχασαν τα πάντα σε λίγα λεπτά, αλλά και για τα χιλιάδες στρέμματα πρασίνου που χάθηκαν και από τη νέα πυρκαγιά. Πλέον τα επόμενα χρόνια η φυγή από το Κλεινόν Άστυ θα αποτελέσει μονόδρομο για χιλιάδες εραστές της Αθήνας.

Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο δεν έχουμε παράπονο. Γεμάτο το πρόγραμμα. Όχι τόσο για προτάσεις και παρεμβάσεις που θα κάνουν καλύτερη την ζωή των πολιτών, όσο τσακωμοί και κλοτσοπατινάδες. Φυσικά πρωταγωνιστές σε όλο αυτό ήταν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που βάλθηκαν να ξεπεράσουν σε εισιτήρια την επιθεώρηση του Σεφερλή στο Δελφινάριο. Το ξεκατίνιασμα στην Κουμουνδούρου είναι πλέον κανονικότητα. Τα κωμικοτραγικά συμβαίνοντα με την λίστα γάμου του Κασσελάκη και την πισίνα του στις Σπέτσες, που τελικά ήταν βόθρος το 1978 και χάρη στην δυνατότητα του… βιολογικού καθαρισμού που υπάρχει στον Σαρωνικό μετατράπηκε σε πισίνα το 2024 για να μπορεί ο πρόεδρος να κάνει ποδόλουτρο, όπως χαρακτηριστικά είπε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ.

Και στο βάθος οι εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ, όπου οι… σύντροφοι υποψήφιοι πρόεδροι αποφάσισαν να ακολουθήσουν την ιστορική ατάκα του Ανδρέα Παπανδρέου ότι «δεν πρέπει ποτέ να ενοχλούμε τα μπάνια του λαού». Βέβαια εν μέσω διακοπών με ελαφρό μαυρισματάκι όλοι οι υποψήφιοι πρόεδροι έκαναν και τις επισκέψεις τους για να δείξουν ότι υπάρχουν. Όμως οι περισσότεροι μοιάζουν σα να περιμένουν κατ΄ αρχάς να ωριμάσει και να πέσει το φρούτο του ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνει ότι έχει εισέλθει στην τσουλήθρα. Εξάλλου και ο Παύλος Πολάκης έθεσε θέμα ηγεσίας. Η πρόταση του θύμισε περισσότερο Άγγελο Αναστασιάδη στην περιβόητη δήλωση για τον Παόλο Σόουζα «δεν μπορεί το παλικάρι».

Τι μας περιμένει

Όλα αυτά λίγο-πολύ μας δείχνουν το τι μας περιμένει το φθινόπωρο. Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι ένα: «Θα υπάρξει κάτι που μπορεί να ανατρέψει αυτή το σκηνικό και να αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή μας;» Διαπιστώσεις μπορεί να κάνουμε, αλλά σαφή απάντηση δεν μπορούμε να δώσουμε. Σίγουρα για ένα ακόμη διάστημα η κυβέρνηση θα βρίσκει τρόπους-επικοινωνιακούς κυρίως- να ξεφεύγει από την γωνία του ρινγκ μετά από κάθε αστοχία και η αντιπολίτευση θα κυνηγάει την ουρά της. Ο εξωγενής παράγοντας για την ακρίβεια και οι λύσεις από τα Ευρώπας για την αντιμετώπιση της θα είναι στην ημερήσια διάταξη, όσο εμείς θα πληρώνουμε παραπάνω από την πραγματική τους αξία τα προϊόντα.

Όμως δεν πρέπει να αποκλείσουμε το απρόοπτο. Εξάλλου και οι φιλόσοφοι από την αρχαία Ελλάδα παραδέχονταν ότι «το απρόοπτο της ζωής μπορεί να κινείται σε μια λεπτή κλωστή και να μας φέρει μπροστά σε σημαντικές αλλαγές, να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τη στάση μας, να μας απελπίσει ή να μας εμψυχώσει».

Αναμένοντας, λοιπόν, το απρόοπτο θα πορευθούμε το επόμενο διάστημα, το οποίο δεν προβλέπεται εύκολο για να πούμε και του στραβού το δίκιο. Ειδικά ο μήνας Σεπτέμβριος, ο πρώτος μετά τις διακοπές είναι ότι χειρότερο για τις οικογένειες, με φουσκωμένα έξοδα λόγω και των σχολικών που επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό.