Ολυμπιακός: Σφήνα σε Γερμανούς, Ισπανούς και Ιταλούς

Αν ρίξει κανείς μια ματιά στις φιναλίστ των τριών ευρωπαϊκών διοργανώσεων (Champions League, Europa League και Conference League) θα προβεί σε δυο διαπιστώσεις. Η πρώτη είναι ότι δεν υπάρχει ομάδα από την Βρετανία, αλλά από την Ισπανία (Ρεάλ), την Γερμανία (Ντόρτμουντ, Λεβερκούζεν), την Ιταλία ( Αταλάντα, Φιορεντίνα). Η δεύτερη είναι ότι ο Ολυμπιακός έσπασε την κυριαρχία του γερμανικού, του ισπανικού και του ιταλικού ποδοσφαίρου με την πρόκρισή του στον τελικό της Opap Arena. Δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ. Γι αυτό και το επίτευγμα των «ερυθρόλευκων» αποκτά ιστορικές διαστάσεις.

Με κάποιες εξαιρέσεις το ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν ο φτωχός συγγενής στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα η πιο σημαντική θεωρείται η συμμετοχή του Παναθηναϊκού στον τελικό του Πρωταθλητριών με τον Άγιαξ το 1971, στο Γουέμπλεϊ. Άλλες δυο φορές οι πράσινοι έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά του Champions League και μια φορά η ΑΕΚ το 1977 όταν αποκλείστηκε από την Γιουβέντους στο Κύπελλο UEFA.

Άλλο εκείνο το ποδόσφαιρο και άλλο το σημερινό.

Τα τελευταία 15χρόνια και ειδικά μετά την κρίση χρέους το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν μπορεί να συναγωνιστεί σε κανένα επίπεδο (συλλογικό ή εθνικό) το ευρωπαϊκό. Η Εθνική έχει να παίξει σε τελική φάση ευρωπαϊκής διοργάνωσης από το 2014 στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Μέχρι πέρσι οι ομάδες μας έπαιζαν έναν γύρο σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και μετά εξαφανίζονταν.

Το Champions League έγινε όνειρο απατηλό, ενώ και το Europa League κατέστη μια μικρογραφία του. Ένα μικρό Champions League. H περσινή πορεία του ΠΑΟΚ στο Conference League έδειξε τον δρόμο. Όποιος θεωρεί ότι η –οποιοαδήπτοε- ευρωπΑϊκή διοργάνωση είναι για πέταμα καλά θα κάνει να γυρίσει πλευρό.Η Ρόμα και η Γουεστ Χαμ που το κατέκτησαν τα προηγούμενα χρόνια δεν είναι αμελητέα μεγέθη. Ούτε η Φιορεντίνα που με τον φετινό έχει βρεθεί δυο φορές σε τελικό. Οι γερμανικές, οι ισπανικές ακόμη και οι ιταλικές ομάδες έχουν στόχο την κατάκτησή του γιατί, όπως και να το κάνουμε, είναι ένας ευρωπαϊκός τίτλος που μένει στην ιστορία και ανεβάζει το πρεστίζ του κάθε συλλόγου.

Ως εκ τούτου ο Ολυμπιακός έκανε την υπέρβαση όχι μόνο γιατί απέκλεισε με δυο νίκες την τέταρτη της Premier League, Άστον Βίλα, που ήταν και το φαβορί της διοργάνωσης, αλλά και γιατί είναι σπάνια συγκυρία για μια ελληνική ομάδα να διεκδικεί ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Κακά τα ψέματα. Η ψαλίδα με τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που στέλνουν πολλές ομάδες στο Champions League δεν μπορεί να κλείσει από την μια χρονιά στην άλλη.  Η UEFA κάνει κάθε χρόνο διάφορες αλλαγές. Το ίδιο και τη νέα περίοδο, όπου το Champions League αναδιαμορφώνεται και θα χωρά 36 ομάδες και  θα δέχεται πλέον από τον επόμενο Σεπτέμβριο και κάθε νέα σεζόν πέρα από τις τέσσερις καθιερωμένες ομάδες που του στέλνουν οι Big 4 (Αγγλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία) και μια πέμπτη από δύο εξ αυτών.

Η οποία πέμπτη ομάδα όμως δεν θα εξαρτάται από τη δική της πορεία στο πρωτάθλημα, αλλά θα εύχεται αν δεν παίζει η ίδια στην Ευρώπη, να διαπρέπουν οι υπόλοιποι που το κάνουν από τη χώρα της. Διότι η δική της παρουσία στα ευρωπαϊκά πράγματα και μάλιστα στο κορυφαίο επίπεδο θα εξαρτάται από την εκάστοτε εθνική πορεία των ομάδων της χώρας από  την προηγούμενη σεζόν.

Μ΄άλλα λόγια το ελληνικό ποδόσφαιρο θα πρέπει να δει την πορεία όλων των ελληνικών ομάδων στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις με μεγαλύτερη προσοχή. Διότι φέτος είναι ο Ολυμπιακός, του χρόνου μπορεί να είναι ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ ή ο Παναθηναϊκός. Όλοι μαζί διαμορφώνουν την εθνική πορεία τους στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από το φετινό δεν υπάρχει.

Ο Ολυμπιακός αν κερδίσει την Φιορεντίνα στον τελικό της Opap Arena θα στείλει το ελληνικό ποδόσφαιρο στην 15^η θέση της UEFA. Και αυτό, που φάνταζε αδιανόητο να συμβεί πριν από μερικούς μήνες, τώρα απέχει μία νίκη από το να γίνει πραγματικότητα! Θέλει μία νίκη ακόμα, του Ολυμπιακού στον τελικό του Conference, προκειμένου να βάλει από κάτω και την Δανία. Αν συμβεί αυτό, το ελληνικό ποδόσφαιρο θα έχει πέντε ομάδες στα ευρωπαϊκά Κύπελλα τη σεζόν 2025/26….