Κασσελάκης-Τσακαλώτος: Και τώρα μόνοι τους…

Ώδινεν όρος και έτεκεν… διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ όπως άλλωστε ήταν και το αναμενόμενο, καθώς στην πολυαναμενόμενη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης οι εμπόλεμες τάσεις δεν βρήκαν κοινό τόπο συμπόρευσης και με σκληρές εκφράσεις εκατέρωθεν έβαλαν τέλος στην φαρσοκωμωδία που εξελίσσεται εδώ και λίγους μήνες.

Το διαζύγιο δεν σημαίνει, πάντως, ότι τα έλυσαν τα προβλήματά τους στην Κουμουνδούρου. Αντιθέτως, όπως είπαν στην «Α» άνθρωποι που ξέρουν καλά την ανθρωπογεωγραφία στον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα αρχίζουν τα πιο δύσκολα τόσο για τον Στέφανο Κασσελάκη και τους συν αυτώ, όσο και για όσους έφυγαν ή έστω έμειναν μέχρι να φύγουν κι αυτοί.

Είναι ξεκάθαρο, για παράδειγμα, ότι αυτή η «καινούργια ημέρα για την παράταξη» που λέει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ότι ξημέρωσε μετά από το φευγιό της «Ομπρέλας» ούτε ενωμένους ούτε με φρέσκιες ιδέες βρίσκει το κόμμα. Πολλώ δε μάλλον, δεν είναι παιχνιδάκι το «άνοιγμα του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία» καθώς ακόμη και ο πλέον αδαής με την πολιτική επικοινωνία αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να γίνει με τον Κασσελάκη να περιοδεύει από καφετέριες σε ρουχάδικα κι από λαϊκές σε παγκάκια πλατειών μοστράροντας την δήθεν «αδιαμεσολάβητη» επαφή του με τον κόσμο.

Το πρόβλημα που δεν αντιλαμβάνεται –ή δεν ομολογεί ανοιχτά– η νέα ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι τώρα θα πρέπει να παράξει επιτέλους πολιτική και ρεαλιστικές προτάσεις διακυβέρνησης χωρίς να μπορεί να απαξιώνει μονίμως τον Κυριάκο Μητσοτάκη ή να επικαλείται ως βαρίδια τους διαφωνούντες που κούνησαν μαντήλι πριν καν του διώξει ο ίδιος.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τους ακολούθους του που δηλώνουν περίπου ανακουφισμένοι ότι πλέον θα υπηρετήσουν την υπόθεση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς «εκτός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ».

Και σε αυτό το αφήγημα τα εμπόδια είναι πολλά. Καταρχάς, ο νέος σχηματισμός που όπως αφήνεται να εννοηθεί ότι αργά ή γρήγορα θα δημιουργηθεί, δεν είναι απλό πράγμα και ο χρόνος μέχρι τις ευρωεκλογές είναι λίγος ώστε να διεκδικηθεί με αξιώσεις το πολυπόθητο 3% εισόδου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το κυριότερο; Δεν θα μπορούν να υποστηρίξουν ότι η λαϊκή ψήφος νομιμοποίησε-επιβράβευσε τις διαφωνίες τους και την έξοδό τους από τον ΣΥΡΙΖΑ.