Η προσβολή του «Σουλτάνου» και η πικρή αλήθεια που αρνείται να αντιληφθεί η Αθήνα 

Άνθρακες –όπως αναμενόταν…– ήταν ο θησαυρός (και) της τελευταίας συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη. Τι να προλάβεις, άλλωστε, να πεις σε μισή ωρίτσα; Ο μισός χρόνος χάθηκε στα φλας των φωτογράφων, στις χαιρετούρες και στα «Χαίρω πολύ, είμαι καλά, το αυτό επιθυμώ και δι’ υμάς» και στην απόπειρα δεικτικού χιούμορ που έκανε ο Κυριάκος στον Χακάν Φιντάν, λέγοντάς του ότι του αρέσει η μπλε γραβάτα που φορούσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ και η οποία ήταν ασορτί με αυτήν που φορούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός. Κατά τα άλλα ο «Σουλτάνος» Ερντογάν είχε προλάβει πριν από τη συνάντηση με τον Μητσοτάκη να ζητήσει προκλητικά από το βήμα της Γενικής Συνέλευση του ΟΗΕ την αναγνώριση του ψευδοκράτους στην Κύπρο, ψέγοντας μάλιστα τα Ηνωμένα Έθνη επειδή όπως υποστήριξε «είναι ανεπαρκή για να εκπληρώσουν την ιδρυτική τους αποστολή».

Η λεκτική προσβολή του Τούρκου προέδρου προς τον Οργανισμό έγινε με αφορμή τα τεκταινόμενα στη Μέση Ανατολή, ξεχνώντας ωστόσο ότι είναι η χώρα του αυτή που έχει εισβάλει και κατέχει παράνομα περισσότερο από το ένα τρίτο του εθνικού εδάφους ενός κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι ότι επί μισό αιώνα αγνοεί επιδεικτικά το Διεθνές Δίκαιο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Μόνο σε ένα πράγμα είχε δίκιο ο Τούρκος πρόεδρος: ότι τα Ηνωμένα Έθνη αποτελούν μια δυσκίνητη και αδρανή δομή. Το παραδέχτηκε άλλωστε εμμέσως κι ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες λέγοντας χαρακτηριστικά στην ομιλία του ότι ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός κυβερνήσεων και άλλων ομάδων πιστεύουν ότι μπορούν να παραμένουν ατιμώρητες για τις ενέργειές τους. «Μπορούν να ποδοπατούν το Διεθνές Δίκαιο. Μπορούν να παραβιάζουν τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Μπορούν να εισβάλλουν σε μια άλλη χώρα, να ερημώνουν ολόκληρες κοινωνίες ή να αμελούν κατάφωρα την ευημερία του ίδιου τους του λαού» είπε ο Γκουτέρες και συμπλήρωσε: «Και τίποτα δεν θα συμβεί. Το επίπεδο ατιμωρησίας στον κόσμο είναι αδικαιολόγητο από πολιτικής άποψης και ηθικά απαράδεκτο».

Φυσικά η κυβέρνηση Ερντογάν προσπέρασε τα λόγια του Πορτογάλου γενικού γραμματέα υποδυόμενη ότι η παραδοχή αδυναμίας παρεμβάσεων της διεθνούς κοινότητας αφορά μόνο τους πολέμους στην Ουκρανία, στη Γάζα ή τον εμφύλιο στο Σουδάν.

Προφανώς και τα λόγια του γ.γ. του ΟΗΕ φωτογραφίσουν και την Τουρκία, αναρωτιέται όμως κάποιος: δεν θα μπορούσε αυτή τη σοβαρή δημόσια παρέμβαση να την είχε κάνει η Ελλάδα; Δεν θα μπορούσε η ελληνική διπλωματία να επικαλεστεί το απλό που πολλές φορές έχει επισημανθεί και από την εφημερίδα μας, ότι δηλαδή το πρόβλημα του Διεθνούς Δικαίου είναι ότι δεν έχει ένα όργανο επιβολής και τήρησης των αποφάσεών του; Μάλλον «όχι» είναι η απάντηση, διότι η Αθήνα, ενώ ξέρει την αλήθεια, επιμένει στο κατευναστικό δόγμα «Μη μου τους κύκλους των ήρεμων νερών τάραττε». Μέχρι να… ταραχθούν κι αυτά και μετά να τρέχουμε…