Η «ολυμπιακή εκεχειρία» λήγει απόψε: Επιστροφή στην εσωτερική πολιτική για τον Μακρόν

Με την τελετή λήξης απόψε το βράδυ να δίνει το μήνυμα για το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων 2024, ο Εμανουέλ Μακρόν θα ξαναβυθιστεί στις δυσκολίες της εσωτερικής πολιτικής της χώρας.

Τα παραπάνω τονίζει σε εκτενές άρθρο του ο Guardian. Το δημοσίευμα εξηγεί πώς λειτούργησε ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν, που φημίζεται για τις ενθουσιώδεις αγκαλιές του σε αστέρια του αθλητισμού, κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Υπενθυμίζει ότι αγκάλιασε σφιχτά τον χρυσό Ολυμπιονίκη της Γαλλίας Τέντι Ράιντερ, χτυπώντας του ταυτόχρονα την πλάτη. Αγκάλιασε το ίδιο σφιχτά την Ρομάν Ντικό, χάλκινη Ολυμπιονίκη στο τζούντο, ενώ της χάϊδευε τα μαλλιά και έσφιξε το πρόσωπό της. Στο Stade de France, αφού η αντρική ομάδα ράγκμπι της Γαλλίας κέρδισε το χρυσό, έσφιξε το πρόσωπο του Antoine Dupont και έσπευσε να συγχαρεί τον κολυμβητή Λεόν Μαρσάν για την κατάκτηση της πρώτης θέσης σε έναν από τους αγώνες που συμμετείχε.

Όπως σημειώνει το άρθρο, οι πολιτικοί αντίπαλοι του έκαναν λόγο για «άβολη» παρουσία του προέδρου σε προσεκτικά επιλεγμένες θριαμβευτικές εκδηλώσεις για την εθνική ομάδα. Ωστόσο, επισημαίνει ο Guardian, ο Μακρόν γνωρίζει πόσο σημαντικό είναι να αξιοποιεί στιγμές που προκαλούν συναισθήματα χαράς. Όπως τονίζει, έσπευσε να κάνει τη σύγκριση μεταξύ της επιτυχίας των Αγώνων του Παρισιού και της διάθεσης το 1998 μετά την κατάκτηση από τη Γαλλία του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο ποδόσφαιρο ανδρών, όταν ο τότε πρόεδρος, Ζακ Σιράκ, γνώρισε ένα άλμα στη δημοτικότητα.

Δίνοντας στοιχεία για την δημοτικότητα του Γάλλου προέδρου αναφέρει ότι μέχρι στιγμής, η άνοδος της ήταν μέτρια – καθώς μια δημοσκόπηση της Elabe για την Les Echos την 1η Αυγούστου διαπίστωσε ότι το 27% των Γάλλων τον εμπιστεύονταν για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα της χώρας (ο Γάλλος πρόεδρος αύξησε το ποσοστό κατά δύο μονάδες σε σχέση με τις αρχές Ιουλίου).

Το άρθρο συνεχίζει υπενθυμίζοντας τις πολιτικές εξελίξεις που οδήγησαν σε δύσκολή θέση τον Εμανουέλ Μακρόν. Υπενθυμίζει ότι εβδομάδες πριν από τους Αγώνες, ο προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, αφού η ακροδεξιά σάρωσε στις ευρωπαϊκές εκλογές. Στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών, τα ποσοστά της ακροδεξιάς εκτινάχθηκαν, κάτι που πυροδότησε φόβους ότι το κόμμα της Μαρίν Λεπέν θα μπορούσε να αναλάβει την κυβέρνηση πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αλλά στον δεύτερο γύρο, τα κόμματα του κέντρου και της αριστεράς συγκρούστηκαν με την ακροδεξιά. Μια αριστερή συμμαχία κέρδισε τις περισσότερες έδρες, όχι όμως και την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. «Ο Μακρόν δέχεται τώρα πιέσεις να διορίσει νέο πρωθυπουργό πριν από την τελετή έναρξης των Παραολυμπιακών Αγώνων, στις 28 Αυγούστου, αλλά δεν υπάρχει καμία ένδειξη από ποιο κόμμα μπορεί να προέλθει», τονίζει το άρθρο.

Και συνεχίζοντας υποστηρίζει ότι ο Μακρόν έχει βαλει σε αναμονή την εσωτερική πολιτική για τους Αγώνες –μια «ολυμπιακή εκεχειρία», την αποκάλεσε– και βασίζεται σε μια υπηρεσιακή κυβέρνηση που έχει ήδη παραιτηθεί.

Όπως επισημαίνει, ο Γάλλος πρόεδρος δεν έμεινε στο Παρίσι καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης: πήγε στην προεδρική θερινή κατοικία στη Μεσόγειο και επέστρεψε την Παρασκευή 2 Αυγούστου, μία μέρα που έγινε γνωστή πλέον στη Γαλλία ως «Gold Medal Friday». Το αεροπλάνο του προσγειώθηκε έξω από το Παρίσι το απόγευμα και χαιρέτησε τους ιππείς της Γαλλίας, μετά πήγε στο beach volley, έσπευσε να συγχαρεί τους Riner και Dicko στο τζούντο, κατευθύνθηκε στην πισίνα για το χρυσό του Marchand και μετά πήγε στο Saint-Quentin-en-Yvelines για τους αγώνες BMX, όπου η Γαλλία πήρε χρυσό, ασήμι και χάλκινο».

«Όταν ο Μακρόν ανακοίνωσε αυτό το Σαββατοκύριακο ότι η Γαλλία θα πραγματοποιούσε παρέλαση Γάλλων αθλητών στα Ηλύσια Πεδία στις 14 Σεπτεμβρίου, προτού τους καλέσει σε μια δεξίωση στο Μέγαρο των Ηλυσίων όπου θα μπορούσε προσωπικά να τους ευχαριστήσει, έγινε σαφές ότι σκοπεύει να κρατήσει τα φώτα της δημοσιότητας στον αθλητισμό πολύ πέρα ​​από τους Παραολυμπιακούς», σχολιάζει το άρθρο του Guardian.

Τονίζει ότι η ευφορία που μπορεί να φέρει μία αθλητική επιτυχία δεν έχει πάντα μόνιμο αντίκτυπο στη γαλλική πολιτική, κάτι που συνέβη το 2018, όταν η Γαλλία κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου ανδρών και μήνες αργότερα, ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες των κίτρινων γιλέκων.

«Το ποιος θα επωφεληθεί περισσότερο πολιτικά από τους Αγώνες μένει επίσης να φανεί. Η προσφορά του Παρισιού προετοιμάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την αριστερά και οι τοπικοί αριστεροί ηγέτες – συμπεριλαμβανομένης της σοσιαλίστριας δημάρχου του Παρισιού, Anne Hidalgo και των σοσιαλιστών δημάρχων των γύρω πόλεων όπως το Saint-Denis και το Saint-Ouen – ήταν στην πρώτη γραμμή. Αλλά η Valérie Pécresse, η δεξιά ηγέτης του Île-de-France, της περιοχής στην οποία βρίσκεται το Παρίσι, έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο, μαζί με τους κεντρώους του Μακρόν. Ο Μακρόν προσπάθησε να υπαινιχθεί ότι αυτό δείχνει πώς μπορούν να συνεργαστούν Γάλλοι πολιτικοί από διαφορετικά κόμματα. Όμως, με το νέο κοινοβούλιο να είναι βαθιά διχασμένο και να αντιμετωπίζει μια δύσκολη μάχη για να εγκρίνει έναν προϋπολογισμό το φθινόπωρο, η ενίσχυση των Ολυμπιακών Αγώνων είναι απίθανο να είναι αρκετή για να εξομαλύνει τις πολιτικές ρωγμές μακροπρόθεσμα», καταλήγει το άρθρο του Guardian.