Η Γερμανία αντιστέκεται στην… απελευθέρωση από τα Μνημόνια

Τα όσα αντιμετώπισε ο Γιάννης Στουρνάρας στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με την αισιοδοξία που προσπαθεί να μεταδώσει το Μαξίμου τόσο στους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση, όσο και στην κοινωνία, που πλήττεται από την κρίση.

Η ελληνική πλευρά βρέθηκε μεταξύ της τυπολατρίας των Ρεν και Νταϊσελμπλουμ, που παρέπεμψαν στην τρόικα και απέρριψαν κάθε ενδεχόμενο «κουρέματος» και, αφετέρου, της επιθετικότητας του Άσμουνσεν, την οποία πολλοί απέδωσαν και στην προσπάθεια του Γερμανού τραπεζίτη να διεκδικήσει ρόλο στη νέα γερμανική κυβέρνηση, όταν αυτή συγκροτηθεί. Ο Άσμουνσεν αντικατέστησε επάξια τον Σόιμπλε σε ότι αφορά τον κυνισμό και την επιθετικότητα.

Αυτό που προέκυψε από την συνεδρίαση του Eurogroup σίγουρα προκαλεί ιδαίτερο προβληματισμό στους κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλο, οι οποίοι πρέπει να αναπροσαρμόσουν τα πλάνα τους. Κι αυτό διότι βρίσκονται ενώπιων μία δύσκολης πραγματικότητας.
• Η τρόικα δεν επιστρέφει, πριν οριστικοποιηθούν τα προαπαιτούμενα για τη δόση.
• Επανήλθαν από τον Άσμουνσεν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης νέα μέτρα για να καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό για το επόμενο έτος. Μάλιστα ο Όλι Ρεν σημείωσε ότι αυτό θα κριθεί τις επόμενες εβδομάδες, παραπέμποντας ουσιαστικά στους Τόμσεν, Μαζούχ και Μορς.
• Το ζήτημα του χρηματοδοτικού κενού, που ανέρχεται σε περίπου 11 δισ. μέχρι το 2016, παραπέμπεται επίσης να συζητηθεί προς τα τέλη του έτους και σε απόλυτη συνάρτηση με το ενδεχόμενο ενός ακόμη προγράμματος, ενώ η ΕΚΤ επιμένει να μην αποδέχεται το roll over των ομολόγων.

Κλυδωνισμοί
Εάν ισχύσουν όλα αυτά, τότε είναι ορατό το ενδεχόμενο να υπάρξει και νέο μνημόνιο, κάτι που ούτε θέλει να το συζητήσει το Μαξίμου, το οποίο έχει επενδύσει πολιτικά στο σύνθημα ότι το 2014 θα είναι έτος απεγκλωβισμιού από τα Μνημόνια και το ΔΝΤ. Και φυσικά όλοι στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται πως εάν συνεχίσει η χώρα να βρίσκεται σε καθεστώς μνημονίου, τότε δεν εξαλείφεται ο κίνδυνος πολιτικών κλυδωνισμών.

Το χειρότερο για την κυβέρνηση είναι πως τα μηνύματα από το Βερολίνο είναι πολύ άσχημα, καθώς η Γερμανία δεν επιθυμεί γρήγορη απεμπλοκή της Ελλάδας από το καθεστώς των Μνημονίων. Κι αυτό βαρύνει ακόμη περισσότερο το πολιτικό κλίμα. Στο Μαξίμου, όπως επιβεβαιώθηκε και απ’ όσα υπονόησαν οι Ρεν και Νταϊσελμπλουμ, θεωρούν δεδομένη την επέκταση του χρόνου ωρίμανσης και τη μείωση του επιτοκίου των διμερών δανείων, ωστόσο παραμένει ασαφές αν αυτό θα κριθεί αρκετό προκειμένου να περιορίσει το δημόσιο χρέος στα επίπεδα του 124% του ΑΕΠ το 2020. Επί του παρόντος, δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται και η άρνηση των Ευρωπαίων να αποδεχτούν ένα «κούρεμα» που θα αφορά στα διμερή δάνεια.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το οικονομικό επιτελείο αλλά και συνεργάτες του πρωθυπουργού, αναζητούν και εναλλακτικές λύσεις για τη μείωση του χρέους, λύσεις που δεν περιλαμβάνουν απαραιτήτως συμμετοχή του δημοσίου τομέα. Με άλλα λόγια, σύμφωνα με κάποια κυβερνητικά στελέχη τουλάχιστον, δεν αποκλείεται να επιδιώξει το ελληνικό δημόσιο να «μαζέψει» ομόλογα από ιδιώτες, αγοράζοντας δηλαδή τίτλους που προφανώς διαπραγματεύονται σε επίπεδα του 55% – 60%, προκειμένου με αυτό τον τρόπο να περιοριστεί το ελληνικό δημόσιο χρέος.