Η Ανοια μπορεί να προβλεφθεί μέσω της όρασής μας 12 χρόνια πριν την διάγνωσή της

 

Τα μάτια μπορούν να αποκαλύψουν πολλά για την υγεία του εγκεφάλου μας. Πράγματι, τα προβλήματα με τα μάτια μπορεί να είναι ένα από τα πρώτα σημάδια γνωστικής έκπτωσης.

Η έρευνα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο Loughborough βασίστηκε σε 8.623 υγιείς ανθρώπους στο Norfolk της Αγγλίας, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για πολλά χρόνια.

Μέχρι το τέλος της μελέτης, 537 συμμετέχοντες είχαν αναπτύξει άνοια, με τους ειδικούς να είναι σε θέση να διαπιστώσουν ποιοι παράγοντες μπορεί να προηγήθηκαν αυτής της διάγνωσης.

Στην αρχή της μελέτης, ζήτησαν από τους συμμετέχοντες να κάνουν ένα τεστ οπτικής ευαισθησίας. Για τη δοκιμή, έπρεπε να πατήσουν ένα κουμπί μόλις δουν ένα τρίγωνο να σχηματίζεται σε ένα πεδίο κινούμενων κουκκίδων.

Τα άτομα που ανέπτυξαν άνοια καθυστέρησαν πολύ περισσότερο να δουν αυτό το τρίγωνο στην οθόνη από τα άτομα χωρίς την πάθηση.

Γιατί μπορεί να είναι αυτό;

Τα οπτικά προβλήματα μπορεί να αποτελούν πρώιμο δείκτη γνωστικής έκπτωσης καθώς οι τοξικές αμυλοειδείς πλάκες που σχετίζονται με τη νόσο Αλτσχάιμερ μπορεί πρώτα να επηρεάσουν περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την όραση, καθώς τμήματα του εγκεφάλου που σχετίζονται με τη μνήμη καταστρέφονται καθώς εξελίσσεται η ασθένεια. Έτσι, τα τεστ όρασης μπορεί να βρουν ελλείμματα πριν τα τεστ μνήμης.

Υπάρχουν πολλές άλλες πτυχές της οπτικής επεξεργασίας που επηρεάζονται στη νόσο Αλτσχάιμερ, όπως η ικανότητα να βλέπετε περιγράμματα αντικειμένων (ευαισθησία αντίθεσης) και να διακρίνετε ορισμένα χρώματα (η ικανότητα να βλέπετε το μπλε-πράσινο φάσμα επηρεάζεται νωρίς στην άνοια), και αυτά μπορούν να επηρεάσουν τις ζωές των ανθρώπων χωρίς να το αντιληφθούν αμέσως.

Ένα άλλο πρώιμο σημάδι του Αλτσχάιμερ είναι το έλλειμμα στον «ανασταλτικό έλεγχο» των κινήσεων των ματιών, όπου οι ασθενείς διατηρούν την προσοχή πιο εύκολα σε ερεθίσματα την αποσπούν.

Τα άτομα με Αλτσχάιμερ φαίνεται να έχουν πρόβλημα να αγνοήσουν ερεθίσματα που αποσπούν την προσοχή, τα οποία μπορεί να εμφανίζονται ως προβλήματα ελέγχου της κίνησης των ματιών.

Εάν η άνοια καθιστά δυσκολότερη την αποφυγή ερεθισμάτων που αποσπούν την προσοχή, τότε αυτά τα προβλήματα θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο ατυχημάτων στην οδήγηση – κάτι που αυτή τη στιγμή ερευνούν οι ειδικοί στο Πανεπιστήμιο Loughborough.

Αναγνώριση προσώπων

Υπάρχουν κάποια στοιχεία που υποδηλώνουν ότι τα άτομα με άνοια τείνουν να επεξεργάζονται τα πρόσωπα των νέων ανθρώπων αναποτελεσματικά. Με άλλα λόγια, δεν ακολουθούν το συνηθισμένο μοτίβο σάρωσης του προσώπου του ατόμου με το οποίο μιλάνε.

Σε υγιείς ανθρώπους, αυτό θα ήταν από τα μάτια μέχρι τη μύτη και το στόμα. Αυτό το κάνουμε για να «αποτυπώσουμε» το πρόσωπο και να το θυμόμαστε για αργότερα. Οι άνθρωποι μπορούν μερικές φορές να αισθανθούν πότε το άτομο με το οποίο μιλάνε δεν το κάνει αυτό.

Στην πραγματικότητα, ορισμένοι γιατροί που εργάζονται με άτομα με άνοια θα αναγνωρίσουν ότι κάποιος έχει άνοια όταν τους συναντήσει. Τα άτομα με άνοια μπορεί μερικές φορές να φαίνονται χαμένα, επειδή δεν κινούν σκόπιμα τα μάτια τους για να σαρώσουν το περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του προσώπου των ανθρώπων που μόλις γνώρισαν.