«Έσπειρε», έπεισε, νίκησε!

Όταν πριν από 4 μήνες ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε υποψηφιότητα για την προεδρία του κόμματος, ελάχιστοι εντός της «γαλάζιας κοινωνίας» τού έδιναν τύχη. Οι περισσότεροι μάλιστα υποστήριζαν ότι «ο Κυριάκος θέλει να καταγράψει ένα καλό ποσοστό, το οποίο θα του έδινε γαλόνια εντός του κόμματος».

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Η αλήθεια αποδείχτηκε εντελώς διαφορετική. Ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν ξεκίνησε την προεργασία για να ηγηθεί της Ν.Δ. από τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν το κόμμα ηττήθηκε εκ νέου από τον Αλέξη Τσίπρα. Αντίθετα, ο Κυριάκος έχει ξεκινήσει να χτίζει το προφίλ του από την επόμενη ημέρα που ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισε την αδελφή του, Ντόρα Μπακογιάννη, στις εσωκομματικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2009. Όχι μόνο δεν ακολούθησε την αδελφή του στο πείραμα της Δημοκρατικής Συμμαχίας, αλλά παρέμεινε στο κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά κι έδειξε βαθιά κομματική προσήλωση.

Μάλιστα, υπηρέτησε με πάθος ως υπουργός τις εντολές του Σαμαρά, παρά το γεγονός ότι υπήρχε η έχθρα της οικογένειας για τα όσα έγιναν τον Σεπτέμβριο του 1993. Ακόμη κι όταν τον Ιανουάριο του 2015, μετά την ήττα του Σαμαρά από τον Τσίπρα, ο Κυρ. Μητσοτάκης ουδέποτε βγήκε ανοιχτά να αμφισβητήσει τον αρχηγό, όπως έκανε για παράδειγμα η Ντόρα και αρκετά στελέχη προερχόμενα από τον στενό «καραμανλικό» πυρήνα. Αντίθετα, δέχθηκε τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου υπηρετώντας, όπως λένε οι συνεργάτες του, την παράταξη.

Η σταθερότητα
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πρώτη ημέρα της προεκλογικής εκστρατείας ήταν ο μόνος που πρότεινε σαφές χρονοδιάγραμμα αλλαγών για τη Ν.Δ., όπως επίσης ήταν και ο μόνος που δεν έκανε πίσω σε όσα πίστευε από την πρώτη ημέρα που εξελέγη βουλευτής πριν από 12 χρόνια. Μάλιστα, επέμενε ακόμη κι όταν ουκ ολίγοι εντός της Ν.Δ. αντιδρούσαν στα λεγόμενά του. Παράλληλα, έδωσε την εικόνα ενός σύγχρονου πολιτικού συγκριτικά με τον Μεϊμαράκη. Χρησιμοποίησε πολύ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, απέφυγε τον ξύλινο πολιτικό λόγο και δημιούργησε την εικόνα ενός πολιτικού της σημερινής εποχής. Σε όλα αυτά, ο Μεϊμαράκης είχε μια εμφανή υστέρηση.

Μια δεύτερη ερμηνεία για τη νίκη του, είναι ότι κρίθηκε ως ικανότερος για να αντιμετωπίσει και να κερδίσει τον Τσίπρα στις επόμενες εκλογές, όποτε κι εάν αυτές διεξαχθούν. Στα πλεονεκτήματά του συγκριτικά με τον Μεϊμαράκη ως προς αυτό το θέμα, είναι ότι ο τελευταίος πολύ πρόσφατα έχασε ήδη μια εκλογική αναμέτρηση από τον Τσίπρα. Αυτήν του Σεπτεμβρίου. Και όπως επισημαίνουν αρκετοί αναλυτές, η ανοιχτή στήριξη του Κ. Καραμανλή στον Μεϊμαράκη μάλλον τον βοήθησε. Κι αυτό διότι η «καραμανλική» πτέρυγα μπορεί να διατηρεί τον μύθο της χρυσής εφεδρείας για τον Καραμανλή, όμως το γεγονός ότι έχει ανοιχτούς δίαυλους επικοινωνίας με τον Τσίπρα ενόχλησε τους δεξιούς ψηφοφόρους.

Επίσης πλέον είναι αποδεκτό από άλλους ότι ο κεντρογενής προσανατολισμός του Κυριάκου κινητοποίησε ακόμα και ψηφοφόρους άλλων κομμάτων. Όπως λένε συνεργάτες του, κατά τη διάρκεια των πρώτων εκλογών στις 20 Δεκεμβρίου πήγαν ψηφοφόροι τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και του Ποταμιού, εγράφησαν ως μέλη της Ν.Δ., και τον ψήφισαν. Αυτό δεν σημαίνει ότι στις επόμενες εθνικές εκλογές θα συμβεί το ίδιο, ωστόσο είναι βέβαιο ότι στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο έδωσαν αέρα στον Μητσοτάκη.

Για πρώτη φορά
Βέβαια, θα πρέπει να τονιστεί ότι για δεύτερη φορά οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. αγνόησαν τα κελεύσματα των «καραμανλικών» και ψήφισαν ανάποδα από αυτό που τους… υποδείχθηκε. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ο μόνος που κατάφερε να σπάσει αυτές τις συνεχόμενες νίκες των «καραμανλικών», ο γιος του ο δεύτερος.

Χαρακτηριστικό είναι πως ακόμη και στη Θεσσαλονίκη, που θεωρείται «γήπεδο» του Κώστα Καραμανλή, ο Κυρ. Μητσοτάκης πέτυχε μια πολύ άνετη νίκη με διαφορά πάνω από 10 μονάδες, συγκεντρώνοντας ποσοστό 55,65% έναντι του συνυποψηφίου του που έλαβε ποσοστό 44,35%. Αντιστοίχως, στις επίσης «καραμανλικές» Σέρρες, ο κ. Μητσοτάκης έλαβε πολύ καλά ποσοστά. Στη Νιγρίτα Σερρών, μάλιστα, ο κ. Μητσοτάκης κέρδισε τον Μεϊμαράκη, ενώ σε άλλες περιοχές, όπου δεν βγήκε πρώτος, διατήρησε τη διαφορά σε πολύ μικρά επίπεδα.

Το πλήγμα για τους «καραμανλικούς», που δεν είναι απαραίτητο ότι οι απόψεις τους απηχούν και τον πρώην πρωθυπουργό, δεν είναι μόνο η επικράτηση του Κυριάκου, αλλά και το γεγονός ότι ο Απόστολος Τζιτζικώστας παρά τις πιέσεις που δέχθηκε από πλειάδα «καραμανλικών» στελεχών αρνήθηκε τη στήριξη στον Μεϊμαράκη, έκανε επίσημη δήλωση για ψήφο συνείδησης, αλλά έκλεισε το μάτι και στον Κυριάκο. Η εικόνα από την τελετή των Θεοφανείων στη Θεσσαλονίκη με τον Τζιτζικώστα δίπλα στον Μητσοτάκη και τον Άδωνι Γεωργιάδη ένα βήμα πίσω, αποδείχθηκε αφενός μεν προφητική, αφετέρου δε –όπως παραδέχθηκε και ο Μεϊμαράκης– ήταν καθοριστικής σημασίας για την εκλογή.

Επιτυχημένη καμπάνια
Ο νέος πλέον πρόεδρος της Ν.Δ. έκανε μια πραγματικά πολιτική καμπάνια. Διατύπωσε θέσεις για πολλά ζητήματα, ξεδίπλωσε πτυχές της πολιτικής που θέλει να ακολουθήσει, εμφάνισε το πρόσωπο ενός σύγχρονου πολιτικού. Χωρίς να κρύψει την πρόθεσή του να στραφεί προς τους ψηφοφόρους του κέντρου, δεν δίστασε να συμπορευτεί με σκληρούς δεξιούς όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης. Αυτό όμως δεν του στοίχισε. Μάλλον τον ενίσχυσε, όπως έδειξαν τα τελικά αποτελέσματα. Ωστόσο, όλα δείχνουν ότι καθοριστικό λόγο για την εκλογή του έπαιξε το γεγονός ότι κατάφερε να πείσει τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. ότι αυτός μπορεί να κερδίσει τον Αλέξη Τσίπρα.

Το διατύπωσε και ο ίδιος πολλές φορές. Μέχρι και την τελευταία στιγμή. «Είμαι σίγουρος ότι μπορώ να νικήσω τον Αλέξη Τσίπρα», επαναλάμβανε. Η Ν.Δ. είναι κόμμα εξουσίας. Οπότε είναι απολύτως λογικό οι οπαδοί και οι ψηφοφόροι της να επιλέγουν αρχηγό ο οποίος δείχνει ότι έχει τη δυνατότητα να οδηγήσει το κόμμα τους στην κυβέρνηση.