Ερντογάν: ούτε στο ελάχιστο δεν απομακρύνεται από τις πάγιες τουρκικές διεκδικήσεις

Τι παίζει αλήθεια με τον Ερντογάν; Το ερώτημα μπορεί να μοιάζει ρητορικό, όμως φαίνεται να τίθεται από διάφορους διπλωματικούς κύκλους και αυτό που εκπλήσσει πραγματικά είναι προς τι η ερώτηση σε ό,τι αφορά τη στάση απέναντι στην Ελλάδα του Τούρκου προέδρου και της γείτονος Τουρκίας

Παρά το “θετικό κλίμα” που αποτυπώθηκε με τη Διακήρυξη των Αθηνών, που υπήρξε ή έτσι βαπτίστηκε από την ελληνική πολιτική ηγεσία εξαιτίας των μη προκλητικών κινήσεων της Τουρκίας για κάποιο διάστημα, τα περιστατικά με την αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Κάσο, με την ανάπτυξη πολεμικών πλοίων, την νέα αμφισβήτηση του καθεστώτος της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης και τις αναφορές στους ταλαιπωρημένους Τουρκοκυπρίους και τα δύο κράτη στην Κύπρο αποδεικνύουν πως τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η απειλή εξ Ανατολών παραμένει.

Όλο αυτό το διάστημα με τις ήρεμες δηλώσεις και τις μη προκλήσεις, τις ανταλλαγές επισκέψεων των δύο ηγετών, τι ακριβώς είπε ο κ. Ερντογάν που να σηματοδοτεί όχι μια ριζική αλλαγή στάσης αλλά μια διακριτική απομάκρυνση από τις αντιστόρητες, εκτός διεθνούς Δικαίου και αποφάσεων του ΟΗΕ επιδιώξεις- διεκδικήσεις;

Η πολιτική ηγεσία συνεχίζει να αμύνεται με κατευνάσεις και κάπου – κάποτε με δηλώσεις μη υποχώρησης από τη σταθερή ελληνική γραμμή της μη παραχώρησης σπιθαμής κυριαρχικών δικαιωμάτων, νομίζοντας πως θα… κοιμήσει τον γίγαντα. Όμως, η “ήρεμη” στάση μας ερμηνεύεται ως υποχωρητικότητα και φόβο.

Στη μεγάλη κρίση με τις απειλές Ερντογάν το 2022 ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν, ήταν ο μόνος που σθεναρά υποστήριξε τα δίκαια της Ελλάδας σε σχέση με τις παράλογες διεκδικήσεις της ΄Αγκυρας: «Ο Έλληνας πρωθυπουργός εξέφρασε με σθένος τις ανησυχίες της Ελλάδας – τις νόμιμες ανησυχίες της και καταδίκασε τις δηλώσεις που εξέφρασαν ορισμένοι Τούρκοι αξιωματούχοι, με τις οποίες αμφισβητούν την κυριαρχία της Ελλάδας σε πολλά νησιά της», είχε δηλώσει, για να συνεχίσει: «Θέλω να εκφράσω την στήριξη όλων των Ευρωπαίων και ειδικότερα της Γαλλίας. Κανένας δεν μπορεί να διακυβεύει την κυριαρχία κανενός κράτους-μέλους σήμερα. Αυτές οι δηλώσεις πρέπει να καταδικαστούν το συντομότερο, και αυτό ακριβώς κάνω εγώ εδώ μπροστά σας».

Η κόντρα μεταξύ Ερντογάν και Μακρόν είχε ιστορία (να θυμίσουμε την αντιπαράθεση με αφορμή τα “αντιμουλμουναικά” σκίτσα του Charlie Hebdo την ίδια περίοδο που τουρκικά ΜΜΕ μιλούσαν για προβοκάτσια την ανύψωση ελληνικής σημαίας ύψους 40 μέτρων την 28η Οκτωβρίου στο Καστελόριζο: «Και πάλι πρόκληση από την Ελλάδα: σήκωσαν γιγαντιαία ελληνική σημαία για να προκαλέσουν» ήταν ο τίτλος του δημοσιεύματος.

Εκτός όμως της Γαλλίας, πότε ακριβώς και ποιοι Ευρωπαίοι πέρα από τις εύκολες εκφράσεις καταδίκης, απείλησαν με εμπάργκο; Ποιες κινήσεις-απαιτήσεις έκανε η Ελλάδα για να κινητοποιήσει την ευρωπαϊκή κοινότητας; Πόσο απειλητικοί, ώστε να κάνει πίσω ο Ερντογάν, ήταν οι σύμμαχοί μας των ΗΠΑ;

Δυστυχώς, όταν διακυβεύονται συμφέροντα, το δίκιο παρακάμπτεται κι αυτό ας το έχουμε υπόψη μας, όταν διαμορφώνουμε τη διπλωματική στρατηγική μας απέναντι σε διεκδικήσεις, που υπάγονται σ’ ένα μακρόπνοο σχέδιο διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας.

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα