Επικίνδυνα «παιχνίδια» με το… χαρτί της ρήξης
Παρά τις πυρετώδεις προσπάθειες που καταβάλουν, από το Μέγαρο Μαξίμου, να δείξουν ότι όλα είναι υπό έλεγχο όσον αφορά τη διαπραγμάτευση για τη ρύθμιση του χρέους, οι κινήσεις του πρωθυπουργού και κυβερνητικών στελεχών δείχνουν απόγνωση.
Ρεπορτάζ: Κώστας Παπαδόπουλος
Αν και το «κλίμα» είναι αρκετά διαφορετικό απ’ ότι το 2015, οι χειρισμοί τόσο της κυβέρνησης όσο και των δανειστών δίνουν την εντύπωση πώς όλοι παίζουν μία σκληρή παρτίδα πόκερ, σε ένα τραπέζι που η Ελλάδα κινδυνεύει να χρεοκοπήσει ακόμη και χωρίς να φταίει –σε αυτή τη φάση τουλάχιστον-. Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί στο κυβερνητικό «στρατόπεδο» είναι ότι κάποια στιγμή εξετάστηκε το ενδεχόμενο σύγκλησης συμβουλίου πολιτικών αρχηγών, την οποία απέρριψε αρχικά η αντιπολίτευση και στη συνέχεια «μάζεψε» και το Μέγαρο Μαξίμου.
Με τις γερμανικές εκλογές μπροστά μας και το ΔΝΤ αποφασισμένο να επιβάλλει τη γραμμή του, είναι πολύ πιθανό «καθαρή λύση» για το χρέος να μην προκύψει ούτε στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου. Η δήλωση του Μάριο Ντράγκι ότι θέλει μία λύση, που να καθιστά το ελληνικό χρέος βιώσιμο, προκειμένου να εντάξει την Ελλάδα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, δεν άρεσε καθόλου στο κυβερνητικό επιτελείο. Αξίζει να σημειώσουμε πως η ένταξη της χώρα μας στο «QE» είναι ουσιαστικά ο τελευταίος ρεαλιστικός στόχος, που έχει απομείνει στην κυβέρνηση. Και μπορεί, επισήμως, να διαψεύδεται το ενδεχόμενο ρήξης, ωστόσο, δηλώσεις όπως αυτές του Νίκου Ξυδάκη δείχνουν πως η κυβέρνηση αυτή τη φορά εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα.
Ήδη ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας φρόντισε να χαμηλώσει τον πήχη των προσδοκιών, διευρύνοντας τον χρονικό ορίζοντα αναμονής μίας λύσης έως το τέλος Ιουλίου, προφανώς αντιλαμβανόμενος ότι το πεδίο του Eurogroup δεν είναι τόσο φιλικό για τις ελληνικές θέσεις. Ο πρωθυπουργός έχει στην ατζέντα του και τη Σύνοδο Κορυφής της 22ας Ιουνίου, όπου θα πάει αποφασισμένο για «πολιτική διαπραγμάτευση». Κάτι που η ιστορία έχει καταγράψει πως είναι απλά και μόνο ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα της κυβέρνησης.