Χωρίς ηγέτη δεν πάει πουθενά ο Παναθηναϊκός

Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται σε μεγάλους παίκτες. Σε ηγέτες. Σε προσωπικότητες που θα μπουν στον αγωνιστικό χώρο και θα πάρουν την ομάδα πάνω τους. Χωρίς αυτήν τη μορφή, ο Παναθηναϊκός δεν πάει… πουθενά. Δεν περιμένεις να εμφανιστεί ούτε ένας Δομάζος, ούτε ένας Ζάετς, ούτε ένας Ρότσα, ούτε ένας Σαραβάκος. Δεν ψάχνεις Λουκανίδη, Σισέ, Καραγκούνη, ή Βαζέχα που έγραψαν ιστορία με τη διάρκεια και την ποιότητα της παρουσίας τους στον Παναθηναϊκό. Όμως μια ηγετική παρουσία τύπου Ζιλμπέρτο Σίλβα που θα πάρει την ομάδα πάνω του, θα εκπέμπει σεβασμό σε φίλους και αντιπάλους, θα φτιάξει τ’ αποδυτήρια, θα μπορεί να μιλήσει με άλλον αέρα στον διαιτητή, είναι επιβεβλημένο να έχει το «τριφύλλι».

Ο Γιάννης Αλαφούζος αναμφισβήτητα οδήγησε τον Παναθηναϊκό σε οικονομική εξυγίανση. Δεν φτάνει όμως αυτό. Το μέγεθος του συλλόγου είναι τέτοιο που θα πρέπει να κάνει υπερβάσεις. Γιατί χωρίς αυτές θα δίνει μάχη για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο ακόμη και στη… Γ΄ Εθνική της UEFA, το Conference League.

Όσες κατσάδες και να ρίξει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο Παναθηναϊκός σήμερα δεν έχει μέταλλο. Δεν μπορεί να λυγίσει ακόμη και ομάδες που εμφανίζονται στον αγωνιστικό χώρο κατώτερές του. Στο ΟΑΚΑ οι «πράσινοι» προσγειώθηκαν ανώμαλα.

Για ένα ακόμη ντέρμπι, ο Παναθηναϊκός έφυγε από το γήπεδο δίχως νικηφόρο αποτέλεσμα. Ισοπαλία με τον Ολυμπιακό, ήττα από τον ΠΑΟΚ, ήττα από την ΑΕΚ. Αν σε αυτά προσθέσουμε και το ματς με τον Άρη, όπου και εκεί οι «πράσινοι» έχασαν, τότε καταλήγουμε στον μόλις ένα βαθμό σε τέσσερα μεγάλα παιχνίδια για την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Μόνο σε ένα από αυτά τα τέσσερα ματς ο Παναθηναϊκός κατάφερε να βρει δίχτυα και ήταν απέναντι στον «Δικέφαλο του Βορρά» από τον οποίο έχασε 1-3 εντός έδρας. Αντίθετα, δέχθηκε 5 γκολ. Μόνο ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να σκοράρει εναντίον του (0-0).

Τι να την κάνεις την κατοχή της μπάλας; Ο Σέρβος προπονητής του «τριφυλλιού» είδε την ομάδα του να κυριαρχεί σε τακτική της ΑΕΚ, αλλά το αποτέλεσμα στο τέλος είναι αυτό που μετράει.

Αντίθετα, πέρα από την ΑΕΚ, ηττήθηκαν από τον Άρη στη Θεσσαλονίκη και από τον ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο.

Ο Παναθηναϊκός υποχρεώθηκε στην 5η ήττα στις πρώτες 12 αγωνιστικές κι έφθασε μόλις τις δύο νίκες στις τελευταίες 6 αγωνιστικές, διάστημα στο οποίο τον υποχρέωσαν σε ήττα οι Αστέρας Τρίπολης, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και σε ισοπαλία ο ΟΦΗ.

 Αγιάτρευτες πληγές

Ο Παναθηναϊκός έχει αγιάτρευτες πληγές. Σ’ ένα ακόμα παιχνίδι μπήκε νωχελικά και δέχθηκε γρήγορα γκολ. Πήρε τα ηνία, αλλά είχε αδυναμία να μετουσιώσει σε γκολ τις πολλές ευκαιρίες που δημιούργησε.

Έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν ο Γιοβάνοβιτς να τα χώσει στους παίκτες του για πράγματα που δεν του αρέσουν σε παιχνίδια, ωστόσο πρώτη φορά μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ ήταν τόσο εκνευρισμένος, και αυτό είχε φανεί και στις δηλώσεις αμέσως μετά το σφύριγμα της λήξης.

Τα φτηνά λάθη και το γκολ στην πρώτη φάση του αντιπάλου, αλλά και η τεράστια δυσκολία να δημιουργήσει η ομάδα όταν εκείνη που έχει απέναντι του «κλείνεται», αποτελούν πληγές γι’ αυτό τον Παναθηναϊκό. Όσο και να φωνάζει ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, το έργο που παίζεται είναι το ίδιο με διαφορετικούς πρωταγωνιστές.

Το γκολ της ΑΕΚ προήλθε από συνεχόμενα λάθη. Λάθος πάσα του Κώτσιρα, κακή αμυντική μετάβαση, πρόβλημα στο κέντρο της περιοχής. Για μια ακόμη φορά ο Παναθηναϊκός πληρώνει δικό του φτηνό λάθος. Το ίδιο έγινε στο «Κλεάνθης Βικελίδης», στην Τρίπολη, στο πρώτο τέρμα του ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο, αλλά και στα Γιάννινα. Λάθη τα οποία κόστισαν και έκαναν ανεπανόρθωτη ζημιά στο «τριφύλλι». Κοινός παρονομαστής, το γεγονός ότι σε αυτά τα ματς η ομάδα τού Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν πήρε ούτε έναν βαθμό. Μέτρησε μόνο ήττες.

Ένα άλλο «θέμα» για τον Παναθηναϊκό είναι το γεγονός ότι αν βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο δεν αντιδρά. Μοναδική εξαίρεση το ματς με τη Λαμία και η ανατροπή σε 45 λεπτά για το τελικό 1-3 στο ουδέτερο ουσιαστικά Πανθεσσαλικό Στάδιο Βόλου. Σε όλα τα υπόλοιπα ματς, στα οποία το «τριφύλλι» βρέθηκε πίσω στο σκορ, είτε δεν κατάφερε να σκοράρει, είτε δεν είχε τη δυνατότητα να ανοίξει κλειστή άμυνα. Εκεί ο Παναθηναϊκός δυσκολεύεται αφάνταστα, γιατί δεν έχει τους παίκτες που να μπορούν να διασπάσουν τη γραμμή Μαζινό των αντιπάλων. Παρά το ανακάτεμα της τράπουλας από τον προπονητή και τις αλλαγές που έγιναν, στο ντέρμπι με την ΑΕΚ δεν άλλαξε το παραμικρό…

Στο ποδόσφαιρο, η ουσία είναι που μετράει. Οι εντυπώσεις δεν φέρνουν τρίποντα, ούτε επιτυχίες.

Η αξία των ποδοσφαιριστών είναι αυτή που κάνει τη διαφορά. Γιατί όταν σε κενή εστία ο Ισπανός Αϊτόρ με το γόνατο «κατάφερε» να μη σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα, σε ένα χρονικό σημείο που, αν έμπαινε το γκολ, θα είχαμε τελείως διαφορετικά δεδομένα στο παιχνίδι, τότε δεν φταίει η τύχη, αλλά η ικανότητα.

Ο Γιοβάνοβιτς βλέπει ποιοι ποδοσφαιριστές ανταποκρίνονται. Ο Βιγιαφάνιες όποτε μπαίνει σαν αλλαγή κάνει τα πάντα για να βοηθήσει. Το ίδιο και ο Μαουρίσιο. Είναι ενοχλημένος που δεν παίζει, έχει τον καλώς εννοούμενο εγωισμό, αλλά δεν θα μπει στο γήπεδο να περπατάει.

Όταν σε 12 αγωνιστικές οι «πράσινοι» έχουν σχεδόν τους μισούς βαθμούς απ’ τον Ολυμπιακό (17 έναντι 32), μοιραία ο πήχης είναι καθηλωμένος πολύ χαμηλά. Με αυτήν τη συνταγή σε πόσα χρόνια θα διεκδικήσει τον τίτλο το «τριφύλλι»; Πώς θα ξεπεράσει ταυτόχρονα Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Άρη; Μάλλον αυτό θυμίζει αποκύημα φαντασίας, με τον ιδιοκτήτη της ΠΑΕ ν’ αρκείται στη βελτιωμένη αγωνιστική εικόνα.