Από «φευγάτος», «βασιλιάς»

Η δουλειά του προπονητή στο ποδόσφαιρο είναι πολύ περίεργη και απαιτητική. Ειδικά τη συγκεκριμένη… αποστολή στον Ολυμπιακό, έχει αποδειχθεί ότι ελάχιστοι μπορούν να τη φέρουν εις πέρας.

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε ήταν ένας από αυτούς. Ο Βάσκος αγαπήθηκε όσο λίγοι τεχνικοί στον Πειραιά και με την αποχώρησή του έκανε ακόμη πιο δύσκολο το έργο στον άνθρωπο που θα τον διαδεχόταν. Ο Λεονάρντο Ζαρντίμ, ο οποίος πήρε το χρίσμα δεν τα κατάφερε σε καμία περίπτωση. Η φιλοσοφία του δεν ταίριαζε σε αυτή των «ερυθρολεύκων».

Επόμενος, ο Μίτσελ. Πέρυσι, σε μία προσπάθεια να εκτιμήσει το ρόστερ που είχε στα χέρια του, δεν κατάφερε να πάρει τα αποτελέσματα που ζητούσε διοίκηση και κερκίδα. Η εικόνα της ομάδας στα δύσκολα ματς ήταν σχεδόν αποκαρδιωτική. Κάτι που τον είχε φέρει σε πολύ δύσκολη θέση από την αρχή της θητείας του.

Το καλοκαίρι κρινόταν κάθε του κίνηση. Η μεγάλη αποτυχία του στο θέμα του Μπόατενγκ, αλλά και το γεγονός ότι οι Λεόν και Βερδού δεν υπέγραψαν στον σύλλογο του μεγάλου λιμανιού είχαν αυξήσει την πίεση προς το πρόσωπό του. Παρ’ όλα αυτά ο Βαγγέλης Μαρινάκης έπραξε σωστά. Τού έκανε όλα τα μεταγραφικά «χατίρια», γεμίζοντας το σύνολο με δύο και τρεις ποιοτικότατους ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση. Κάποιες από αυτές τις επιλογές ήταν και του Μίτσελ. Όπως για παράδειγμα ο Ρομπέρτο. Αλλά από την άλλη και ο Μίγκελ Τόρες.

Το ξεκίνημα στη σεζόν δεν ήταν ιδεατό. Η εντός έδρας «τεσσάρα» από την Παρί και η αδυναμία της ομάδας να αποδώσει καλό ποδόσφαιρο σε σταθερή βάση είχε φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τον Ισπανό τεχνικό, ο οποίος, όπως φημολογείτο, έπαιζε το… κεφάλι του στην εκτός έδρας αναμέτρηση με την Άντερλεχτ στις 2 Οκτωβρίου. Το 0-3 και ο τρόπος με τον οποίον ήρθε, τον κράτησε στη… ζωή, έστω με τεχνητά μέσα (λόγω Μήτρογλου και Ρομπέρτο). Η συνέχεια στα αποτελέσματα, απλά εντυπωσιακή. Ένα αήττητο σερί, με 9 νίκες και μόλις 2 ισοπαλίες, μετά το Βέλγιο, έφερε τον Μίτσελ σε θέση ισχύος.

Πλέον όχι απλά δεν γίνεται η παραμικρή αναφορά για απόλυση, αλλά ο Ίβηρας χαίρει της πλήρης εκτίμησης της διοίκησης, αλλά και του δύσκολου κοινού του «Γ. Καραϊσκάκης», το οποίο τον αποθεώνει στα τελευταία παιχνίδια. Ο Μίτσελ, μέσα σε λιγότερο από 1,5 μήνα κατάφερε να γίνει από «φευγάτος», «βασιλιάς» στον Ρέντη.