Αναταραχή στη Σερβία για την εξόρυξη του “λευκού χρυσού”

Τα πλούσια κοιτάσματα λιθίου που βρέθηκαν στην βορειοδυτική Σερβία, έχουν πυροδοτήσει μεγάλες αντιδράσεις από τους κατοίκους κατ΄αρχήν της περιοχής ,αλλά και από πολλούς Σέρβους.

Η προσπάθεια του Αλεξάνταρ Βούτσιτς να μετατραπεί στον αγαπημένο ηγέτη των Βαλκανίων στις Βρυξέλλες μάλλον έχει γυρίσει μπούμερανγκ εντός των τειχών της χώρας του. Ο Σέρβος Πρόεδρος κατάφερε να κλείσει μια συμφωνία για την παραχώρηση λιθίου για την τροφοδοσία του μελλοντικού στόλου των ηλεκτρικών οχημάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όμως η απόφασή του αυτή ξαναξύπνησε ένα μαζικό κίνημα ενάντια στο μεγάλο εξορυκτικό έργο που έχει τις ευλογίες τόσο των Βρυξελλών, όσο και του Βερολίνου. Τρομαγμένος ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, κατηγόρησε τους δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν κατά της σχεδιαζόμενης εξόρυξης λιθίου στην κοιλάδα Γιαντάρ, στην οποία βρίσκεται το μεγαλύτερο κοίτασμα της Ευρώπης, ότι σχεδίαζαν να τον ανατρέψουν.

«Αποτελεί μέρος μιας υβριδικής προσέγγισης διεξαγωγής ‘έγχρωμων’ επαναστάσεων», είπε ο Βούτσιτς στους δημοσιογράφους, τονίζοντας ότι η προειδοποίησή του για ένα πιθανό πραξικόπημα βασίστηκε σε πληροφορίες που έλαβε από τη Ρωσία – τον ιστορικό προστάτη του βαλκανικού έθνους.

Στρέφοντας προς τη Δύση για να επιτρέψει τη μετάβασή της σε ένα πράσινο μέλλον, ο Βούτσιτς, λένε οι επικριτές του, καταδίκασε τους 7 εκατομμύρια ανθρώπους της Σερβίας σε περαιτέρω οικονομική εκμετάλλευση και περιβαλλοντική ρύπανση που απλώς κάνει πιο απρόσιτα τα δυτικά πρότυπα δημοκρατίας και λογοδοσίας.

«Γινόμαστε αποικία όλων των μεγάλων δυνάμεων», είπε στο Politico ο Νεμπόισα Πέτκοβιτς, εκ των επικεφαλής στις διαμαρτυρίες στο Gornje Nedeljice, έναν οικισμό στη βορειοδυτική Σερβία που βρίσκεται στην κύρια τοποθεσία του σχεδιαζόμενου ορυχείου. Για σχεδόν δύο δεκαετίες, ο Πέτκοβιτς και οι γείτονές του παρακολουθούσαν τους γεωλόγους και τους ερευνητές να συρρέουν στις όχθες του ποταμού Γιαντάρ. Εκεί, βρήκαν πλούσια κοιτάσματα «λευκού χρυσού» που, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, θα μπορούσαν να παρέχουν έως και το 90% του λιθίου που χρειάζεται η Ευρώπη για να τροφοδοτήσει τη μετάβασή της σε μεταφορές χωρίς εκπομπές.