Αλαφούζος, Μπόλονι, κάτι κουρασμένα παλικάρια…

Φοβερά πράγματα. Βγαίνει ο Λάζλο φόρα-παρτίδα και τα χώνει στους παίκτες και λέει ότι έχει βαρεθεί. Μάλιστα. Είδες εσύ, μάστορα, τόσο καιρό να γράφει τίποτα το Αλαφουζοτεχνείο ότι υπάρχει πρόβλημα στον Παναθηναϊκό; Όλοι αυτοί που βγαίνουνε στα κανάλια και παριστάνουν τους δημοσιογράφους και αμολάνε τις παπαριές τους, είπανε ποτέ τίποτα για να το μάθει ο κόσμος του Παναθηναϊκού;

Τον κόσμο κοροϊδεύουνε. Έτσι είναι. Πετάνε και τίποτα βαθυστόχαστα ότι πρέπει να παίζει με τρία μπακ ο Μπόλονι και μετά πάνε για ύπνο. Λες και ξέρουνε πώς παίζει μία ομάδα με τρία μπακ και πώς με τέσσερα. Την πλάκα του έπαθε ο Μπόλονι μ’ αυτά που διαβάζει. Εδώ, σου λέει, έχουν δικά τους μαθήματα για το πώς γίνονται αυτά τα πράγματα. Αστοιχείωτοι τελείως. Μούρη και στόφα και ασχετοσύνη στο φουλ. Να μην ξεφύγω, όμως. Άλλο θέλω να σου πω.

Βγαίνει ο Λάζλο και λέει επί λέξει: «Καταρχήν δεν είμαι εγώ αυτός που λαμβάνει τα πειθαρχικά μέτρα. Και ποτέ δεν λέω ότι πρέπει να επιβάλουμε δύο ή δύο χιλιάδες ευρώ σαν πρόστιμο. Υπάρχει εσωτερικός κανονισμός και υπάρχει και η διοίκηση η οποία αποφασίζει για το τι πρέπει να γίνει».

Και πάει και στο ωραίο: «Για μένα προσωπικά, για τους παίκτες που είπατε, δεν υπάρχει από την πλευρά μου κάτι το χρηματικό, εγώ όμως θέλω να πω ότι αρκετά πλέον και έχω βαρεθεί τις αντιδράσεις αυτές και τα ρεφλέξ που δημιουργούν ένα κακό όνομα ή μια κακή κατάσταση για τον Παναθηναϊκό. Υπάρχει διοίκηση που έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί αυτά τα προβλήματα».

Και ρωτάω τώρα εγώ: Εσύ τι καταλαβαίνεις, ρε μάστορα; Ότι όταν δίνει ο Θεός την ημέρα και ξυπνάει, ντύνεται στα γρήγορα για να πάει να παράξει έργο στο Κορωπί; Πολύ σοβαρά μιλάμε τώρα. Σου λέει στο δόξα πατρί, ότι έχει κουραστεί ο άνθρωπος μ’ αυτά που βλέπει στην ομάδα. Μάλιστα. Κι όποιος κουράζεται, ξεκουράζεται. Αυτό έχω να σου πω εγώ. Άπαξ και συνεχίζει να δουλεύει, αντιπαραγωγικός είναι ο κύριος. Και κοροϊδεύει την κοινωνία.

Γι’ αυτό κι έδωσε σχεδόν δέκα μέρες άδεια στους παίκτες για τα Χριστούγεννα. Να πάνε να κάνουνε διακοπές με τις οικογένειές τους, σου λέει ο μίστερ. Κι ο Αλαφούζος τι να ξέρει από αυτά. Θα μπορούσε να του πει, τι κάνεις, μάστορα; Αφού δεν ξέρει τι ρόλο παίζει η προπόνηση στον παίκτη, δεν είπε τίποτα.

Πάμε παρακάτω. Είσαι εσύ ο Γιάννης Αλαφούζος. Με τα σέα σου, με τα μέα σου, τον Μπακογιάννη σου, γήπεδο χαϊλίκια πράγματα στον Βοτανικό, με τα μνημόνια συναντίληψης. Μάλιστα. Και σοβαρός παράγοντας του τόπου. Και σ’ τη λέει κανονικά ο Μπόλονι, ότι δεν αντέχει, κουράστηκε. Τι κάνεις; Τον αφήνεις στον πάγκο; Πλάκα κάνουμε τώρα; Εδώ, ρε, ο Κόκκαλης είχε διώξει τον Κάτανετς επειδή είπε ότι το πρωτάθλημα δεν είναι ψύχωση. Μέχρι να το καταλάβει ο Σλοβένος, είχε προσγειωθεί το αεροπλάνο στη Λουμπλιάνα.

Έτσι είναι. Όπως ο Καραμανλής είχε πει ότι κουράστηκε όταν ήταν πρωθυπουργός και τον σουτάρανε, έτσι κι ο Μπόλονι. Κουράστηκε, σου λέει. Κι ο Αλαφούζος κάθεται και τον κοιτάει. Τώρα, θα πεις, ιδιοκτήτης ομάδας που απολύει προπονητή με γράμμα στα ΕΛΤΑ, όπως έκανε με τον Δώνη, τι να κάνει, δηλαδή; Να του στείλει κι αυτουνού με γραμματόσημο;

Πήρα τον Ντρεοσί, σου λέει ο Γιαννάκης. Ξέρει από αποδυτήρια, προπονητής ήτανε και μετά αθλητικός διευθυντής πώς διάολο τα λένε αυτά, στη Ρεν. Γι’ αυτό τον πήρε ο Αλαφούζος. Για λυκειάρχη, όπως έγραψε η iapopsi.gr και η «Α». Μάλιστα. Λάθος. Σερίφης δίχως πιστόλι είναι ο Γάλλος. Και τι έκανε μέχρι τώρα ο Ντρεοσί; Μίλησε, σου λέει, σε σκληρή γλώσσα στον Βιγιαφάνες και τον Μακέντα.  Έτσι γράφει το Αλαφουζοτεχνείο. Και είχανε φαγούρα στα μπατζάκια μετά και οι δύο. Τους έδωσε και δέκα μέρες άδεια για ξεκούραση ο Γάλλος. Ψώνισε από σβέρκο ο Αλαφούζος και με τον Πιέρρο. Κουρασμένος ο Μπόλονι, κουρασμένος κι ο Ντρεοσί, κουράστηκε κι ο Αλαφούζος. «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα…

Και διαβάζεις αλλού, όχι στο Αλαφουζοτεχνείο, ότι ο Αργεντινός και ο Ιταλός δεν κλήθηκαν καν σε απολογία. Επίσημα, μιλάμε, όχι με το στόμα. Δεν γίνονται με το στόμα αυτές οι δουλειές. Κι άμα βάζει πρόστιμο μια ΠΑΕ, πρέπει να το δικαιολογεί στα έσοδα-έξοδα. Ακόμα περιμένουνε την απολογία ο Μακέντα με τον Βιγιαφάνες.

Κι άντε, σου λέω εγώ, τιμωρήθηκαν με δέκα χιλιάρικα ο καθένας. Μάλιστα. Θα εγγυηθεί ο Ντρεοσί ότι από τώρα και στο εξής θα είναι καλά παιδιά; Του βάζεις του αλλουνού το χέρι στην τσέπη και του παίρνεις λεφτά και περιμένεις να σου παίξει μπάλα; Πλάκα κάνουμε τώρα; Θα σε καταριέται, μόλις που σε βλέπει, ρε.

Έτσι είναι όμως. Άπαξ και ο Αλαφούζος τα φόρτωσε όλα στον κόκορα τον Πιέρρο τον Ντρεοσί, αυτό θα γίνει στο τέλος. Ποιος Ντρεοσί και παπαριές τώρα, ρε. Δεν διοικούνται έτσι οι ομάδες, πλάκα κάνουμε τώρα; Άπαξ και μπαίνει πρόβλημα στην ομάδα, πάει ο ιδιοκτήτης στα αποδυτήρια και καθαρίζει μονάχα με το βλέμμα του.

Θα σου πω μια ιστορία. Πάλι για τον Κόκκαλη θα σου πω. Εκείνη τη χρονιά που ο Στελλάκης ο Γιαννακόπουλος είχε παίξει καλή μπάλα, είπε να το εξαργυρώσει. Πάει, λοιπόν, στο γραφείο του Σωκράτη και του λέει, πρόεδρε, θέλω τόσα για να μείνω, γιατί με θέλει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.

Έτσι του είπε του Σωκράτη. Και βάζει κάτι γέλια ο Κόκκαλης, ούτε δέκα Αη-Βασίληδες μαζί τόσο δεν ακούγονται. Και τον χτυπάει στην πλάτη τον Στελλάκη και του λέει, «καλή σταδιοδρομία στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ». Από ’δώ πήγαν κι άλλοι. Κι ο Γιαννακόπουλος, αντί για τη Μάντσεστερ, πήγε στην Μπόλτον. Θα το μετάνιωσε ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Έτσι διοικούνται οι ομάδες, μάστορα. Όχι σαν τον Αλαφούζο που κάθεται στο γραφείο του και βλέπει τη θάλασσα και τη Μαρία με τον Δημητράκη να του λένε «καλημέρα, κύριε πρόεδρε» και να παίζει στο CD, «nothing more than feelings». Πας στο Κορωπί, μπαίνεις μέσα, κάθονται άπαντες προσοχή και λες δυο κουβέντες. «Δεν θέλω να επαναληφθεί. Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά».

Αυτό και τέλος. Και δεν τους κοιτάς καν όταν μιλάς. Το ταβάνι κοιτάς και τους τοίχους. Ποιος να το κάνει αυτό τώρα, ο Αλαφούζος; Δεν πάει το μυαλό του μέχρι εκεί. Δεν το ξέρει το έργο πως παίζεται. Νομίζει ότι τα αποδυτήρια είναι αυτές οι σάχλες «Survivor» και άλλες παπαριές που βάζει ο ΣΚΑΪ για να διασκεδάζει και καλά ο ελληνικός λαός και με κάτι ντεκαντάνς φυσιογνωμίες στο «Big Brother». Ίσα κι όμοια τα έκανε ο Γιάννης τα αποδυτήρια στο Κορωπί. Νομίζει ότι τα νεύρα του Βιγιαφάνες είναι τα ίδια με της Ορφανίδου πώς τη λένε αυτή.

Έτσι είναι. Κι αντί να βρει έναν σερίφη κανονικό για τα αποδυτήρια, πήγε κι έφερε τον Πιέρρο. Για να πουλήσει τον έφερε και για να φέρει παιδιά από την Αφρική. Και περιμένει τώρα να βγει αποτέλεσμα. Το πολύ-πολύ να τους πουλήσει ο Πιέρρος. Αυτό μονάχα μπορεί να κάνει.

Να σου πω και το άλλο, το πιο σοβαρό, μάστορα. Άπαξ και το έκανε αυτό ο Αλαφούζος, πόντους θα έπαιρνε ο Μπόλονι. Θα ψήλωνε. Σου λέει, με στηρίζει ο πρόεδρος. Και ρωτάω τώρα εγώ. Έτσι και το έκανε αυτό ο Αλαφούζος, θα έβγαινε ποτέ στο συνδρομητικό ο Λάζλο να τα χώσει φόρα-παρτίδα; Απλά πράγματα σου λέω, μάστορα. Θα έλεγε δυο-τρεις παπαριές, Καλά Χριστούγεννα και Καλή Χρονιά, κι από ’δώ πήγαν κι άλλοι.

Αλλά κι ο Ρουμανοούγγρος μη βγάζει την ουρά του απ έξω. Άπαξ κι έχεις πυγμή, τον στέλνεις αδιάβαστο τον Βιγιαφάνες. Ούτε αποστολή. Πού πας μακριά. Κοίτα, τι έγινε με τον Μαρτίνς και τον Φορτούνη. Και πάγκο και κερκίδα. Μαχαιριά στην καρδιά του Μαρινάκη ήταν αυτό. Όπως σ’ το λέω. Φορτούνης και τα μυαλά στα κάγκελα είναι ο Μαρινάκης. Κι όμως, ο Μαρτίνς, σου λέει, εγώ είμαι αφεντικό εδώ. Ούτε Ντρεοσί, ούτε παπαριές. Τον Βασίλη τον Τοροσίδη έβαλε, για να του λένε τα παράπονα οι παίκτες.

Τώρα, θα πεις, άλλο πράγμα είναι ο Ολυμπιακός. Με τα Champions League του, με τη χλίδα του. Δεν είναι σαν τον Παναθηναϊκό που αποκλείστηκε από την Ευρώπη γιατί χρωστούσε γραμμάτια σε παίκτες. Ο παίκτης του Ολυμπιακού αισθάνεται καμπόσος κι αποφεύγει τις παπαριές στυλ Βιγιαφάνες. Και η Πανάθα αν έπαιζε στο Champions League, ο Βιγιαφάνες και ο Μακέντα θα ήταν κοτούλες.