Ευρωπαϊκό χαστούκι στη (στημένη) διαιτησία

Ιδιαιτέρως… ηλεκτρισμένη μοιάζει να είναι η ατμόσφαιρα στον κλάδο της ενέργειας η οποία τροφοδοτεί την επικαιρότητα με καυτά νέα. Ποιες είναι αυτές; Καταρχάς η χθεσινή ανακοίνωση της Ένωσης Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ), με την οποία ζητείται παρέμβαση της πολιτείας ώστε να μειωθεί το κόστος ενέργειας, και κατά δεύτερον η έκτακτη Γενική Συνέλευση που έχει συγκαλέσει για την Παρασκευή (31/1) η διοίκηση της ΔΕΗ. Για όσους δεν γνωρίζουν τα τεκταινόμενα στην εγχώρια αγορά ενέργειας η σύνδεση των δύο γεγονότων δεν είναι τυχαία. Κι αυτό γιατί ο λόγος για τον οποίο θα πραγματοποιηθεί η έκτακτη ΓΣ της ΔΕΗ είναι κατά κύριο λόγο η από 1ης/1/2014 τιμολόγηση κόστους της «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε.», που σημαίνει ότι η όποια απόφαση παρθεί θα αποτελέσει πιλότο και για τις υπόλοιπες βιομηχανίες που «καίγονται» για φτηνή (σε βάρος της ΔΕΗ) ενέργεια.

Σε αυτήν τη μάχη η ΔΕΗ έχει σύμμαχό της και τα στοιχεία τής Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σύμφωνα με τα οποία το μέσο κόστος προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας για τη βιομηχανία αλουμινίου στην Ευρώπη είναι 56 ευρώ ανά μεγαβατώρα, πολύ πάνω δηλαδή από τα 36,6 ευρώ στο ανταγωνιστικό σκέλος του κόστους και στα 40,7 στο συνολικό που καθόρισε η ελληνική Διαιτησία.

Η επιστολή της ΕΒΙΚΕΝ
Η ΕΒΙΚΕΝ εκπροσωπεί 23 μεγάλους βιομηχανικούς πελάτες της ΔΕΗ και στην ανοιχτή επιστολή της καλεί την πολιτεία να πάρει θέση για το κόστος προμήθειας ρεύματος στη βιομηχανία, θεωρώντας τις βιομηχανίες όμηρους –όπως λένε των χειρισμών της ΔΕΗ και αφήνοντας αιχμές κατά της επιχείρησης για μη αποτελεσματική διαχείριση του λιγνίτη. Μάλιστα η ΕΒΙΚΕΝ θεωρεί ότι η ΔΕΗ προσπαθεί «να δημιουργήσει τετελεσμένα για όλους τους βιομηχανικούς πελάτες, εμφανίζοντας στοιχεία κόστους που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα όσα ισχύουν διεθνώς αλλά και όσα προκύπτουν από αποφάσεις των εγχώριων αρμοδίων αρχών (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, Διαιτησία κτλ)».
Σε άλλο, δε, σημείο της επιστολής τους η ΕΒΙΚΕΝ κάνει λόγο για «καταστροφική τιμολόγηση των βιομηχανικών επιχειρήσεων» και ρωτάει τον βασικό μέτοχο –δηλαδή το Δημόσιο- αν αναγνωρίζει τη ΔΕΗ «ως de facto διαμορφωτή της εθνικής ενεργειακής και βιομηχανικής πολιτικής, που οδηγεί εκ των πραγμάτων σε οριστικό αφανισμό τον παραγωγικό ιστό της χώρας», να εγκρίνει τη στάση της ΔΕΗ «που επιλέγει να αγνοεί και να προσβάλλει κατά το δοκούν αποφάσεις της αρμόδιας Ρυθμιστικής Αρχής» και αν επικροτεί τους μέχρι τώρα χειρισμούς της διοίκησης «που έχουν οδηγήσει σε πλήρες τέλμα την οποιαδήποτε προσπάθεια διευθέτησης του μείζονος ζητήματος του υψηλού κόστους ενέργειας για τη βιομηχανία στη χώρα μας».
Τέλος, οι βιομηχανική καταναλωτές καλούν μεταξύ άλλων την Πολιτεία «να πάρει ξεκάθαρη θέση στην επικείμενη Γ.Σ. της ΔΕΗ για την εμπορική πολιτική έναντι των βιομηχανικών πελατών της, ζητώντας την κατάρτιση βιομηχανικών τιμολογίων που να συνάδουν με τη διεθνή πρακτική».

To «οπλοστάσιο» επιχειρημάτων της ΔΕΗ
Πέρα από τις βολές της ΕΒΙΚΕΝ το σημείο της επιστολής των βιομηχάνων στο οποίο αξίζει να σταθεί κανείς είναι ο ισχυρισμός ότι η ΔΕΗ κοστολογεί σε επίπεδα πολύ πάνω από το μέσο όρο της Ευρώπης. Αυτό το επιχείρημα ωστόσο μοιάζει να καταρρίπτεται από την ίδια την πραγματικότητα, καθώς η ΔΕΗ έχει στα χέρια της στοιχεία φορέων η αξιοπιστία των οποίων δεν αμφισβητείται. Όπως προαναφέρθηκε, η έκτακτη ΓΣ της ΔΕΗ έχει συγκληθεί προκειμένου να εγκριθούν τα κοστολογικά στοιχεία της επιχείρησης, σύμφωνα με τα οποία, το μέσο κόστος λιγνίτη ανέρχεται στα €59,14/μεγαβατώρα, τιμή η οποία πέφτει στα €56,18/ μεγαβατώρα μετά την έκπτωση προς τους μεγάλους πελάτες. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς την απόφαση της Διαιτησίας για τη συνολική τιμολόγηση της Αλουμίνιον Α.Ε., που αποφασίστηκε να είναι στα €40,7/μεγαβατώρα, η οποία στο ανταγωνιστικό της σκέλος πέφτει στα €36,6/ μεγαβατώρα τότε έχει όλα τα κομμάτια του παζλ.
Σε κάθε περίπτωση, η διοίκηση της δημόσιας επιχείρησης ηλεκτρισμού επικαλείται στοιχεία της Eurostat που δημοσιοποίησε την περασμένη εβδομάδα η Ε.Ε., καθώς και στοιχεία μελέτης της Ε.Ε. για το κόστος ενέργειας στη βιομηχανία από τα οποία προκύπτει ότι οι τιμές στην Ελλάδα είναι χαμηλότερες από τον μέσο όρο των κρατών μελών της Ευρωζώνης. Η μέση χαμηλότερη τιμή για βιομηχανίες αλουμινίου με παλαιές συμβάσεις κυμαίνεται στα €24,3/μεγαβατώρα και η μέση τιμή σε αντίστοιχες βιομηχανίες με συμβάσεις που έχουν λήξει, όπως συμβαίνει με την ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε., κυμαίνεται στα €56/μεγαβατώρα. Η μέση τελική τιμή (συμπεριλαμβανομένων φόρων, τελών δικτύου κ.λπ.) για τις βιομηχανίες χάλυβα στην Ε.Ε. κυμαίνεται στα €71,4/μεγαβατώρα, με μέση τιμή ενέργειας στα €53,3/μεγαβατώρα. Η χαμηλότερη τελική τιμή στα 17 εργοστάσια χαλυβουργίας που αναφέρεται η Ε.Ε., είναι €46,5/μεγαβατώρα.

Η μπάλα στην εξέδρα;
Με αυτά και με αυτά, άρχισαν ήδη να βλέπουν το φώς της δημοσιότητας τα πρώτα σενάρια για τις επόμενες ημέρες του ενεργειακού «πολέμου». Σε πρώτη φάση, ψιθυρίζεται ότι η προγραμματισμένη για την Παρασκευή έκτακτη ΓΣ της ΔΕΗ δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί, καθώς οι πληροφορίες θέλουν τον βασικό μέτοχο της επιχείρησης που είναι το Δημόσιο με το 51,4% που κατέχει να μην κατέβει στη ΓΣ, οδηγώντας σε αναβολή τη διαδικασία λόγω έλλειψης απαρτίας.
Για να συμβεί, βεβαίως, κάτι τέτοιο θα πρέπει να έχει προηγηθεί αδυναμία των συναρμόδιων υπουργείων –βλ. υπουργείο Οικονομικών και ΥΠΕΚΑ- να καταλήξουν σε κοινή πλατφόρμα για την τιμολόγηση της ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΝ Α.Ε. από τη ΔΕΗ. Άλλος λόγος να μην βρεθούν στη ΓΣ δεν υπάρχει. Και γίνεται εύκολα κατανοητό ότι αν ο βασικός μέτοχος σφραγίσει τις εξελίξεις με την… απουσία του, θα μοιάζει σαν οι κ.κ. Στουρνάρας και Μανιάτης να αγνοούν την επιχειρηματολογία του «δικού» τους… μαγαζιού (σ.σ.: που βασίζεται στα επίσημα στοιχεία της Eurostat και της Ε.Ε.) και να πετούν την μπάλα στην εξέδρα, προσφέροντας χρόνο και ευελιξία κινήσεων στους εκπροσώπους των ενεργοβόρων βιομηχανιών. Βιομηχανίες οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω εμφανίζονται να… κόπτονται για τα «λουκέτα» που έρχονται στον κλάδο της ενέργειας εξαιτίας –κατά τη γνώμη τους και κατά την άποψη των φίλα προσκείμενων ΜΜΕ- της ανάλγητης ΔΕΗ.
Με λίγα λόγια, το οπλοστάσιο επιχειρημάτων της ΔΕΗ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «πυρηνικό». Κι αυτό με δεδομένο ότι στις πρόσφατες εκθέσεις των διεθνών συμβουλευτικών οίκων εγνωσμένου κύρους Ernst & Young και PricewaterhouseCoopers (PwC), οι οποίες επιβεβαίωναν τους ισχυρισμούς της δημόσια επιχείρησης για χαμηλή τιμολόγηση του παραγόμενου ρεύματος, έρχεται να προστεθεί η μελέτη τής Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Δύσκολα, άλλωστε, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί πως η ΔΕΗ είναι σε θέση να ελέγχει διεθνείς συμβουλευτικούς οίκους ή έναν θεσμό όπως η Κομισιόν προκειμένου να καταλήγουν σε συμπεράσματα που να τη βολεύουν. Πόσω μάλλον όταν όλα αυτά τα στοιχεία βρίσκονται ήδη στο γραφείο της Εισαγγελέως Διαφθοράς κ. Ελένης Ράικου, η οποία τα εξετάζει ενδελεχώς κι αναμένονται με μεγάλο ενδιαφέρον οι επόμενες κινήσεις της.
Σε κάθε περίπτωση το σίριαλ μόλις ξεκίνησε και έχει πολλά επεισόδια ακόμη…

Ολόκληρη η ανακοίνωση της ΕΒΙΚΕΝ

«ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Προς το Ελληνικό Δημόσιο, ως βασικό μέτοχο της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού Α.Ε.

Η ελληνική βιομηχανία όμηρος των χειρισμών του εθνικού προμηθευτή ενέργειας

Η Πολιτεία καλείται άμεσα να λάβει θέση

Κύριε Υπουργέ,
Με αφορμή την Έκτακτη Γενική Συνέλευση της ΔΕΗ Α.Ε. που θα λάβει χώρα στις 31/1/2014, το Ελληνικό Δημόσιο, ως βασικός μέτοχος του εθνικού προμηθευτή ενέργειας, καλείται να εγκρίνει, μεταξύ πολλών άλλων, την εισήγηση της Διοίκησης για το κόστος προμήθειας ρεύματος στην ελληνική βιομηχανία.

»Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε την προσπάθεια της ΔΕΗ να δημιουργήσει τετελεσμένα για όλους τους βιομηχανικούς πελάτες, εμφανίζοντας στοιχεία κόστους που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με τα όσα ισχύουν διεθνώς αλλά και όσα προκύπτουν από αποφάσεις των εγχώριων αρμοδίων αρχών (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, Διαιτησία κτλ).

»Το μόνο που αποδεικνύεται από τα στοιχεία που τίθενται υπόψη της Γενικής Συνέλευσης είναι ότι όχι μόνο η ΔΕΗ δεν αξιοποιεί αποτελεσματικά το λιγνίτη, το εθνικό καύσιμο, αλλά επιμένει να το κοστολογεί και σε επίπεδα πολύ πάνω από το μέσο όρο της Ευρώπης. Η στάση αυτή αν μη τι άλλο εγείρει ερωτήματα για τη χρηστή διαχείριση των διοικήσεων της επιχείρησης.

»Η βιομηχανία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για τακτικισμούς, που επιχειρούν να φέρουν προ τετελεσμένου την Πολιτεία, εκμαιεύοντας την επικύρωση των επιλογών της ΔΕΗ για την καταστροφική τιμολόγηση των βιομηχανικών επιχειρήσεων.

Υπό το πρίσμα αυτό προκύπτουν αμείλικτα ερωτήματα για το βασικό μέτοχο:
# Αναγνωρίζει τη ΔΕΗ ως de facto διαμορφωτή της εθνικής ενεργειακής και βιομηχανικής πολιτικής, που οδηγεί εκ των πραγμάτων σε οριστικό αφανισμό τον παραγωγικό ιστό της χώρας;
# Εγκρίνει τη στάση της ΔΕΗ που επιλέγει να αγνοεί και να προσβάλλει κατά το δοκούν αποφάσεις της αρμόδιας Ρυθμιστικής Αρχής;
# Επικροτεί τους μέχρι τώρα χειρισμούς της διοίκησης που έχουν οδηγήσει σε πλήρες τέλμα την οποιαδήποτε προσπάθεια διευθέτησης του μείζονος ζητήματος του υψηλού κόστους ενέργειας για τη βιομηχανία στη χώρα μας;
Θεωρήσαμε παλαιότερη μελέτη της ΔΕΗ με αναφορά στα οφέλη από το κλείσιμο όλης της μεγάλης βιομηχανίας της χώρας ως παραδρομή. Αποδεικνύεται εκ των υστέρων πως κάναμε λάθος.
Η Ελληνική Πολιτεία έστω και με αυτόν τον τρόπο καλείται, την ύστατη στιγμή, να ανακτήσει την πρωτοβουλία στη χάραξη βιομηχανικής πολιτικής στον τόπο και να πάρει ξεκάθαρη θέση στην επικείμενη Γ.Σ. της ΔΕΗ για την εμπορική πολιτική έναντι των βιομηχανικών πελατών της, ζητώντας την κατάρτιση βιομηχανικών τιμολογίων που να συνάδουν με τη διεθνή πρακτική.
Υπό το πρίσμα αυτό καλούμε την Κυβέρνηση να μην επιτρέψει να δημιουργηθούν συνθήκες μη αναστρέψιμες για τη βιωσιμότητα της ελληνικής βιομηχανικής παραγωγής. Ουδείς δικαιούται πλέον να υποστηρίζει ότι δεν γνωρίζει».
ΔΕΗ: Όλα τα στοιχεία της Ε.Ε. που δικαιώνουν την επιχείρηση