ΣΥΡΙΖΑ: Η διάσωση του «Ελ Σιντ» Αλέξη

Την Κυριακή 5 Ιουλίου ξημερώνει η πέμπτη επέτειος από το δραματικό –όπως εξελίχθηκε– δημοψήφισμα του 2015. Πέντε χρόνια πριν, ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χρειάστηκε να μεταστρέψει σε «ΝΑΙ» το 61,3% του «ΟΧΙ». Σήμερα, από την αντιπολίτευση πια, καλείται να αντιστρέψει την εις βάρος του κατάσταση όπως αυτή έχει δημιουργηθεί από τις διόλου κολακευτικές αποκαλύψεις για τον Νίκο Παππά. Και η τωρινή αποστολή φαντάζει –παραδόξως– πιο δύσκολη…

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Βέβαια ο Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να θυμηθεί την επέτειο της νίκης της Ν.Δ. στις εκλογές της 7ης Ιουλίου του 2019. Το έκανε όχι για να ευχηθεί χρόνια πολλά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά γιατί διέβλεψε μία ευκαιρία να επικοινωνήσει στους ψηφοφόρους του έναν αντιπολιτευτικό μίνι απολογισμό για τον έναν χρόνο της «γαλάζιας» διακυβέρνησης.

Αυτό που, ωστόσο, καίει την Κουμουνδούρου είναι ότι στο ίδιο διάστημα, δηλαδή ένα χρόνο μετά την ήττα του ’19, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει… αποκοιμηθεί στις υποσχέσεις για μετασχηματισμό που έδωσε εκείνο το βράδυ ο πρόεδρός του.

Αν ισχύει το θεώρημα των πολιτικών αναλυτών-δημοσκόπων ότι ένα κόμμα επιστρέφει στην αντιπολίτευση χρειάζεται περίπου 6 μήνες για να ξαναποκτήσει παλμούς, στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ οι στατιστικολόγοι σκίζουν τα πτυχία τους, αφού σε διάστημα 52 εβδομάδων αναζητούνται με το φανάρι του Διογένη –και δεν βρίσκονται πολλές– στρατηγικές επιλογές της αξιωματικής αντιπολίτευσης που να «στρίμωξαν» την κυβέρνηση.

Η «αναλαμπή»

Μία από τις λίγες αναλαμπές που είχαν στην Κουμουνδούρου ήλθε άγαρμπα και εν πολλοίς τυχαία. Ο λόγος για το σποτάκι που έβγαλε ο ΣΥΡΙΖΑ για την καμπάνια του «Μένουμε Σπίτι» και τις σχετικές χρηματοδοτήσεις των ΜΜΕ. Το στερεοτυπικό σενάριο («όλοι οι δημοσιογράφοι τα παίρνουν») προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, με τον γραμματέα του κόμματος, Πάνο Σκουρλέτη, να προσπαθεί να μαζέψει την μπουγάδα.

Όσο κι αν ακούγεται παράξενο, έστω με αυτόν τον ατυχή επικοινωνιακά τρόπο, ήταν η πρώτη φορά που σε διάστημα ενός χρόνου ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτός που άλλαζε/καθόριζε την ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας, φέρνοντας τον κυβερνητικό οργανισμό σε θέση απολογούμενου για την περίφημη λίστα Πέτσα.

Όμως το εμφανές χαμόγελο στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα κράτησε λίγο, καθώς του το έσβησαν απότομα τα ηχογραφημένα καμώματα του Νίκου Παππά με τον Σάμπυ Μιωνή. Κι έτσι, «φτου κι από την αρχή»: οι συνεδριάσεις του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης εξελίχθηκαν σε ρεσιτάλ εσωστρέφειας, ο Αλ. Τσίπρας αναγκάστηκε να «αδειάσει» αλλά… χαϊδεύοντας τον φίλο και συνεργάτη του, για να έλθει στο τέλος η Όλγα Γεροβασίλη να ακυρώσει κάθε φημολογία για καρατόμηση του «λαλίστατου» πρώην υπουργού.

Και τώρα, τι;

Κάπως έτσι, με τον ΣΥΡΙΖΑ να σπρώχνεται ξανά στα σχοινιά από εχθρούς και φίλους (σ.σ. μέχρι και ο πρώην πρόεδρος του κόμματος, Ν. Κωνσταντόπουλος, εκτέλεσε από τα έξι μέτρα τον Αλ. Τσίπρα ισχυριζόμενος ότι δεν γίνεται να μην ήξερε τι συνέβαινε στην αυλή του), οι επιλογές για να ξανασηκωθεί η αξιωματική αντιπολίτευση από το καναβάτσο δεν είναι πολλές.

Το ένα σωσίβιο το βρίσκει στην οικονομία. Γνωρίζοντας ότι η ύφεση ήλθε και αναμένεται να ενταθεί, θα ενταθούν μαζί της και οι βολές του ΣΥΡΙΖΑ που θα κατηγορεί το Μαξίμου για λάθος χειρισμούς. Το έργο ξεκίνησε να παίζεται, με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο να μαρκάρει στενά τον νυν ΥΠ.ΟΙΚ. Χρήστο Σταϊκούρα, την Έφη Αχτσιόγλου να έχει πάρει επ΄ ώμου το κομμάτι των εργαζόμενων που πλήττονται από τη μετα-πανδημική κρίση, και τον Αλέξη Χαρίτση all around παίκτη για κάθε τι που κρίνεται από την Κουμουνδούρου ότι πρέπει να καταγγελθεί.

Το άλλο σωσίβιο θα αντληθεί αναγκαστικά από την… Ιστορία. Αναγνωρίζοντας όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Αλ. Τσίπρας είναι αυτός που μπορεί να βγάλει το κάρο από τη λάσπη, ακολουθείται μία διπλή στρατηγική. Αφενός στήνονται «οχυρωματικά έργα» για να μην τρωθεί περισσότερο το προεδρικό προφίλ, αφετέρου ενισχύεται η δημόσια εικόνα του με περιοδείες και επαφές με φορείς.

«Κάτι σαν τον Ελ Σιντ, που οι συμπολεμιστές του τον στήριξαν νεκρό στο άλογό του όχι μόνο για να σκιαχτούν οι εχθροί αλλά για να πάρουν και οι ίδιοι θάρρος», θα εκμυστηρευτεί στην «Α» ένα παλιό στέλεχος του κόμματος.

«Το θέμα είναι αν αρκεί, πια…» συμπλήρωσε ανασηκώνοντας τους ώμους.