Η «μεγάλη γιορτή» του ζωικού βασιλείου

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ’ ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων, επειδή συμπίπτει με τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, που έχει αναγορευτεί από την Καθολική Εκκλησία ως προστάτης των ζώων και του περιβάλλοντος.

Καλά έως εδώ, αλλά κατά πόσο έχουμε προοδεύσει από το 1931 έως το 2018; Ελάχιστα. Άνθρωποι χωρισμένοι σε στρατόπεδα δαπανούν ασκόπως δυνάμεις αντί να σεβαστούν τον σκοπό τους να ενωθούν και να υπερασπιστούν τα αδύναμα ζώα. Από την μία οι φαν των καθαρόαιμων από την άλλη οι υποστηρικτές των αδεσπότων και ανάμεσά τους το χάος. Καμία παιδεία. Μανάδες να τραβούν τα παιδιά γιατί εκείνες φοβόνται και για να «μην κολλήσει τίποτα το παιδί». Μα το παιδί μεγαλώνει μέσα στον Μεσαίωνα που το έχει καταδικάσει η μάνα του και η κοινωνία οπότε άλλο κακό δεν το βρίσκει.

«Ζώο είναι δεν έχει ανάγκη». Και ποιος δεν το έχει ακούσει. Και όμως έχει. Πολλές ανάγκες και κυρίως ανάγκη για αγάπη. Την οποία θα ανταποδώσει στο έπακρο με οφέλη ψυχολογικά και σωματικά. Δεν το λέμε εμείς αλλά το δείχνουν διεθνείς έρευνες. Στατιστικά όσοι έχουν ένα ζώο συντροφιάς έχουν χαμηλότερη πίεση και καλύτερη φυσική κατάσταση αλλά και ψυχολογικά έχουν λιγότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσουν κατάθλιψη.

Ο στόχος μας πλέον θα πρέπει να είναι ο σεβασμός απέναντι στα ζώα. Πώς δηλαδή θα κάνουμε τα άτομα και τις κοινωνίες και τις νέες γενιές πιο ευαίσθητες έτσι ώστε να αναλάβουν ευθύνες απέναντι σε κάθε ζωντανό πλάσμα του πλανήτη μας και ιδιαίτερα απέναντι στα ζώα συντροφιάς. Πρέπει να διασφαλίσουμε τα βασικά τους δικαιώματα στην τροφή, το νερό, την υγεία και την ευζωία και να τα προστατέψουμε απέναντι σε κάθε εκμετάλλευση και βίαιη κακοποίηση. Αυτά έχουν διασφαλιστεί και στην Ελλάδα με νομοθεσίες από το 2003, αλλά πέρα από τα χαρτιά πρέπει να γίνει βίωμα του καθενός και μέρος της παιδείας του καθενός, ο σεβασμός των ζώων.