Ε, ε, έεκλεισεεεεεε!!! (η αξιολόγηση)
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα μέσα από μια τραυματική διαδικασία κατάφερε μια πύρρειο νίκη. Έβαλε τα θεμέλια για την πολυπόθητη συμφωνία σε σχέση με την αξιολόγηση. Φαίνεται να κατάφερε και κάτι ακόμα: εξασφάλισε, όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν ευρωπαϊκές πηγές, μεγαλύτερη δόση ώστε να εξοφλήσει και χρέη του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα.
Σε πρώτη ανάγνωση αυτό τον καθιστά νικητή. Όταν όμως κάποιος επιχειρήσει να μεταφέρει τους όρους της συμφωνίας στην καθημερινότητα του πολίτη, μόνο τότε θα αντιληφθεί πως η συμφωνία δεν είναι αναίμακτη. Το αντίθετο μάλιστα. Το επιχείρημα ότι η αύξηση 1% στο ΦΠΑ ο οποίος αυτήν την Κυριακή θα ψηφιστεί από την ελληνική Βουλή στο 24% είναι αμελητέα καταρρέει ως χάρτινος πύργος. Γιατί εκτός από το 1% αυξάνεται κατά πολύ περισσότερο για νησιά όπως η Χίος και η Λέσβος, όπου από το 16% θα βρεθεί στο 24%. Ο κάτοικος των νησιών αυτών –και πολλών ακόμα– που υπερέβαλλε εαυτόν στηρίζοντας το κράτος στο προσφυγικό, θα διαπιστώσει πως τα ήδη ακριβά προϊόντα του (λόγω απόστασης και μεταφορικών) θα γίνουν πολύ ακριβότερα με άμεσες συνέπειες και στον τουρισμό.
Αλλά και ο κάτοικος των αστικών κέντρων που ίσως να μη συνειδητοποιήσει άμεσα τις αλλαγές των τιμών στην καθημερινότητά του θα το καταλάβει στα μέσα του μήνα, όταν ο μισθός θα έχει εξαϋλωθεί μιας και αυξάνεται επίσης ο φόρος καυσίμων (ακριβαίνει και το ντίζελ αλλά και το υγραέριο που για κάποιους ήταν μια κάποια λύση), καθιστώντας τις μεταφορές πιο ακριβές. Από κοντά οι τηλεπικοινωνίες, τα τσιγάρα και απλά καθημερινά προϊόντα. Και μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να υποστήριξε πως η θέσπιση τέλους διανυκτέρευσης στα ξενοδοχεία από τρία αστέρια και πάνω, αλλά και στα ενοικιαζόμενα δωμάτια άνω των δύο κλινών δεν θα εφαρμοστεί τώρα, δεν ισχύει το ίδιο για τον καφέ της παρηγοριάς ο οποίος θα επιβαρυνθεί με νέο ειδικό φόρο. Οι παλαιότεροι ίσως να θυμούνται τους… παλαιότερους να απολαμβάνουν καφέ από ρεβίθια. Ίσως πολύ σύντομα να τον δοκιμάσουν και οι ίδιοι…
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό πως η συμφωνία που έκλεισε η κυβέρνηση δεν έχει αστερίσκους –όπως επισημαίνει στο πρωτοσέλιδο της η «Α»– μόνο στην υλοποίησή της, αλλά και στις συνέπειες στην πραγματική οικονομία της χώρας, ακόμα και στον τουρισμό που κάποιοι παρουσιάζουν ως τη βαριά μας βιομηχανία.
Αυτές τις συνέπειες όμως φαίνεται πως βρήκαν τρόπο να αντιμετωπίσουν κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές επενδύοντας στον… σεξοτουρισμό. Για ποιον άραγε άλλο λόγο να καίγονται τόσο πολύ για την παρουσία οίκων ανοχής, σε κοντινή απόσταση σε αστεράτα ξενοδοχεία; Προφανώς δεν γνωρίζουν πως εκείνοι οι τουρίστες-επισκέπτες που αναζητούν τέτοια παρέα φροντίζουν να την εξασφαλίσουν μέσω ραντεβού πολύ πριν από την άφιξή τους. Ίσως ως πρότυπό τους έχουν μια ευρωπαϊκή Ταϋλάνδη. Μόνο που η Ελλάδα απέχει προς ώρας από αυτό. Συνεπές λοιπόν θα ήταν να επικεντρωθούν στη χώρα και να βρουν τρόπους ώστε τα σκληρά μέτρα της συμφωνίας να εξισορροπηθούν. Γιατί, όπως και ο Μάρτιν Σουλτς τόνισε, δεν έχουν κανένα νόημα τα μέτρα αν αυτά δεν θα πλαισιώνονται από ανάπτυξη και αύξηση των μισθών.