«Οικογένειες αντιμέτωπες με την πείνα»
Οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης και η επιβολή της σκληρής λιτότητας στην Ελλάδα αποτέλεσαν θέμα στην Guardian. Η ανταποκρίτρια της βρετανικής εφημερίδας, Έλενα Σμιθ, περιέγραψε τις συνθήκες ζωής των Ελλήνων και μετέφερε εικόνες από τη Λέσχη Αλληλεγγύης, στην οποία βρέθηκε. Η αρθρογράφος επικαλούμενη στοιχεία φιλανθρωπικών οργανώσεων, έκανε λόγο για επισιτιστική κρίση στην Ελλάδα και τόνισε πως το 90% των οικογενειών στις φτωχότερες γειτονιές βασίζονται στις τράπεζες τροφίμων και τα συσσίτια.
«Η πείνα δεν είναι μία λέξη που έρχεται εύκολα στον Αντώνη Αντάκη. Και στην οδό Βεΐκου 28, στο κτίριο της Λέσχης Αλληλεγγύης, είναι μία λέξη που δεν αναφέρεται ποτέ. Αλλά ο φόβος του να μην έχεις τίποτε να φας είναι η δύναμη που κινεί όσους σταματούν εδώ και αυτό που κάνει τους ακούραστους εθελοντές να στοιβάζουν το ρύζι, τα μακαρόνια και τα υπόλοιπα ξηρά τρόφιμα που Έλληνες σαν τον Αντάκη παίρνουν στο σπίτι», επισημαίνει αρχικά η Έλενα Σμιθ.
Όπως σημειώνει ο Αντώνης Αντάκης στη βρετανική εφημερίδα, «αν δεν είχε βρεθεί εκεί δεν θα είχε τα μέσα για να θρέψει τα παιδιά του».
«Πριν από τρία χρόνια, όταν ήμουν αφεντικό και είχα δύο υπαλλήλους, η ιδέα του να πηγαίνω οπουδήποτε για να μαζέψω φαγητό θα φάνταζε αδιανόητη. Τότε κέρδιζα 3.000 ευρώ τον μήνα και το ψυγείο ήταν πάντοτε γεμάτο», σημειώνει.
Η δημοσιογράφος της Guardian σημειώνει πως «οι κακουχίες αναδεικνύονται με τρόπους που λίγοι θα μπορούσαν να έχουν προβλέψει. Η πείνα και ο επισιτισμός αποτελεί μέρος αυτού του φαντάσματος».
«Δεν ζεις με 500 ευρώ»
Για τον Αντώνη Αντάκη και τον συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων που εξαρτώνται από τα συσσίτια και τώρα θα στερηθούν της βοήθειας, ο Αύγουστος είναι ο πιο σκληρός μήνας. «Πραγματικά φοβάμαι ότι μια μέρα δεν θα μπορώ να θρέψω καθόλου τα παιδιά μου. Από αφεντικό, είμαι τυχερός τώρα αν κερδίσω 500 ευρώ τον μήνα. Δεν μπορείς να ζεις με αυτά και να πληρώσεις τους λογαριασμούς, τα χρέη, κάθε φόρο που σου βάζουν και να επιβιώσεις», τονίζει ο Αντώνης Αντάκης.
«Αυξάνεται το κλίμα σιωπηλής απελπισίας»
«Με το αφοσιωμένο προσωπικό της, η Λέσχη Αλληλεγγύης είναι παρόμοια με πολλές άλλες οργανώσεις που δημιουργήθηκαν από πολίτες που ενδιαφέρονται και τρομάζουν από τις διαβρωτικές συνέπειες της κρίσης», επισημαίνει ακόμα η Έλενα Σμιθ.
«Ενώ η χώρα παραπαίει από το ένα πακέτο διάσωσης στο άλλο, ένα κλίμα σιωπηλής απελπισίας αυξάνεται στην Ελλάδα. Η πολιτική της φτώχειας, σχολιάζει η εφημερίδα, έχει αφήσει συντρίμμια στο πέρασμά της».
Η Εκκλησία, αναφέρει τέλος η ανταποκρίτρια της βρετανικής εφημερίδας, αναλαμβάνει τη σίτιση περίπου 55.000 ανθρώπων καθημερινά. Οι δημοτικές Αρχές διανείμουν περίπου 7.000 γεύματα σε συσσίτια της Αθήνας.
Σε μία απογοητευτική έκθεση, η Unicef αναφέρει ότι περίπου 600.000 παιδιά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα και περισσότερα από τα μισά δεν εκπληρώνουν τις καθημερινές βασικές διατροφικές ανάγκες τους.