Πέταξε μακριά ο «ιπτάμενος Ολλανδός» (Video)

Ο κατά πολλούς σπουδαιότερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών δεν είναι πια μαζί μας. Ο τεράστιος Γιόχαν Κρόιφ δεν μπόρεσε να τα βάλει με τον καρκίνο του πνεύμονα και σε ηλικία 69 ετών πήγε να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού, και την πορτοκαλί φανέλα με το 14 σε άλλες γειτονιές.

Γεννήθηκε στις 25 Απριλίου του 1947 και στα 10 του γράφτηκε στις ακαδημίες του Άγιαξ. Πέντε χρόνια αργότερα ήταν ήδη έτοιμος να παίξει στην πρώτη ομάδα. Το ταλέντο του απλά «δεν υπήρχε» και οι «ειδικοί» του ποδοσφαίρου ήδη συμφωνούσαν πως μπορεί να ξεπεράσει τον Πούσκας και τον Εουσέμπιο! Αυτά που έκανε στον Άγιαξ πριν καν ενηλικιωθεί ήταν αδιανόητα.

Για οκτώ χρόνια (από τα 18 του που έγινε βασικός) ήταν ο ηγέτης της ομάδας του Άμστερνταμ. Στο γήπεδο «ζωγράφιζε». Πέρα από τα γκολ, της ασίστ, τα κερδισμένα φάουλ, τις άμεσα συσχετιζόμενες με την αποτελεσματικότητα ενέργειές του, κάθε φορά που έπαιρνε την μπάλα ο κόσμος περίμενε με ανοιχτό το στόμα τι θα κάνει. Ήταν βιρτουόζος, μαέστρος και μάγος μαζί. Οι χρονιές του ήταν γεμάτες, δεν τραυματιζόταν, δεν επέλεγε παιχνίδια, δεν βαριόταν. Απλά έκανε ένα ή δύο τσιγάρα στο ημίχρονο.

Το να αριθμήσουμε τα γκολ και τις ασίστ δεν έχει νόημα. Ας πούμε ότι κατά μέσο όρο σε κάθε αγώνα είχε ένα γκολ, μία ασίστ, πέντε έξι φοβερές ενέργειες. Προφανώς ο Άγιαξ κατακτούσε τα πάντα στο πέρασμά του και φυσικά τα τρία σερί πρωταθλητριών του Αίαντα είχαν την υπογραφή του. Το 1973 πήγε στην Μπαρτσελόνα, όχι σε καλή περίοδο για την καταλανική ομάδα, και τα κατορθώματά του περιορισμένα (ένα μόνο πρωτάθλημα, λιγότερα γκολ), ωστόσο η προσφορά του στην Μπάρτσα ήταν τεράστια για άλλους λόγους.

Ως ποδοσφαιριστής μετά τα 31 του δεν είχε πια τα… πνευμόνια να προσφέρει σε υψηλό επίπεδο, διότι δυστυχώς ήταν μανιώδης καπνιστής. Έπαιξε για τρία χρόνια στην Αμερική, για ένα στη Λεβάντε, μέχρι που επέστρεψε στον Άγιαξ το 1981 και έμεινε για δύο ακόμη χρόνια. Το 1983 ο «Αίαντας» δεν του ανανέωσε το συμβόλαιο και ωσάν νέος… Δομάζος, αποφάσισε να πάει στη Φέγενοορντ όπου ήταν αποφασισμένος να κάνει σούπερ χρονιά. Έπαιξε σε 44 ματς για το πρωτάθλημα και το Κύπελλο Ολλανδίας, πήρε το νταμπλ με την ομάδα του Ρότερνταμ και έκανε μέχρι και τους φίλους του Άγιαξ να τον αποθεώσουν στην τελευταία του ποδοσφαιρική χρονιά.

Περιττό να σημειώσουμε πως ήταν και ο ηγέτης της Εθνικής Ολλανδίας, ο άνθρωπος που ανέβασε επίπεδο τη μέχρι τότε αδύναμη ευρωπαϊκή ομάδα. Δύο τελικοί Μουντιάλ με τη δική του καθοδήγηση, είχε όμως την ατυχία να αντιμετωπίσει τους δύο διοργανωτές στον τελικό, την Αργεντινή και τη Δυτική Γερμανία. Όλοι χαρακτήρισαν την Ολλανδία «Βασίλισσα χωρίς στέμμα» και είχαν δίκιο.

Ο Κρόιφ κατέρριψε το μύθο που ήθελε τους σπουδαίους ποδοσφαιριστές να μην μπορούν να είναι κορυφαίοι προπονητές. Ως κόουτς έκανε το… αγροτικό του στον Άγιαξ, πήρε ένα Κυπελλούχων και δίδαξε το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο που καλλιεργούσε ως παίκτης στον εγκέφαλό του επί σειρά ετών! Στην Καταλονία κατάλαβαν πως πρέπει να τον προσλάβουν και δεύτερη φορά κι έτσι το 1988 έγινε προπονητής της Μπαρτσελόνα, βάζοντας τους «μπλαουγκράνα» για τα καλά στο κλαμπ των κορυφαίων. Δεν είμαι μόνο οι δύο παρουσίες στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τα τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα και οι δύο επιπλέον τελικοί του Κυπέλλου Κυπελλούχων (και η μία κατάκτηση). Είναι ότι οργάνωσε τις ακαδημίες, πέρασε τη φιλοσοφία του, άλλαξε άρδην τη νοοτροπία του συλλόγου και προφανώς τα αποτελέσματα φαίνονται σήμερα. Αν η Μπαρτσελόνα είναι κάτι παραπάνω από ποδοσφαιρικό κλαμπ, ο Γιόχαν Κρόιφ ήταν κάτι παραπάνω από κορυφαίος προπονητής και ποδοσφαιριστής. Κρίμα που το πάθος του για το τσιγάρο του στέρησε τη δυνατότητα να προσφέρει ακόμη κι ως προπονητής.

Στην καριέρα του κατέκτησε 36 τίτλους σε 33 ενεργά χρόνια ως παίκτης και προπονητής και έφτασε και σε δύο τελικούς Μουντιάλ. Κέρδισε πάμπολλα προσωπικά βραβεία, χρυσές μπάλες, χρυσά παπούτσια ως παίκτης και ως προπονητής, τα πάντα!

Αντίο τεράστιε Γιόχαν Κρόιφ!