Νόμιμη η κρυφή βιντεοσκόπηση, αν προκύπτει «λάδωμα» δημοσίου υπαλλήλου!
Νόμιμη κρίθηκε με απόφαση του Αρείου Πάγου η βιντεοσκόπηση από ιδιώτη και η χρήση του υλικού της παράνομης βιντεοσκόπησης ενεργειών ή συνομιλιών δημοσίων υπαλλήλων από τις οποίες προκύπτει η είσπραξη μίζας. Βεβαίως σε όλες τις άλλες περιπτώσεις που γίνεται παράνομη καταγραφή συνομιλιών ή βιντεοσκόπηση για ζητήματα που άπτονται της προσωπικής ζωής του ατόμου τότε προβλέπεται κάθειρξη μέχρι 10 έτη.
Ειδικότερα, ο Άρειος Πάγος έκρινε νόμιμη και χρήσιμη ενώπιον του δικαστηρίου την καταγραφή με τεχνικά μέσα, συνομιλιών δημόσιων λειτουργών (υπαλλήλων) κατά την εκτέλεση των υπηρεσιακών του καθηκόντων όταν από την καταγραφή της συνομιλίας αποδεικνύεται παθητική δωροδοκία (μίζα) δημοσίου υπαλλήλου.
Η απαγόρευση σύμφωνα με τους αρεοπαγίτες, «αφορά εκδηλώσεις ή πράξεις της ιδιωτικής ζωής των τρίτων που είναι ικανές να επιφέρουν βλάβη στην προσωπικότητα και να μειώσουν την αξιοπρέπειά τους, αποσκοπείται δε με τον τρόπο αυτό η διασφάλιση της προστασίας των εννόμων αγαθών του ανθρώπου, που προστατεύονται από τις συνταγματικές αυτές διατάξεις. Η απαγόρευση αυτή δεν περιλαμβάνει και τις πράξεις ή εκδηλώσεις προσώπων, οι οποίες ανεξάρτητα από τον τρόπο και τον χρόνο που γίνονται, δεν ανάγονται στη σφαίρα της προσωπικής και ιδιωτικής ζωής τους, αλλά πραγματοποιούνται στα πλαίσια των ανατιθεμένων σε αυτούς υπηρεσιακών καθηκόντων και κατά την εκτέλεση τούτων, η οποία ως εκ της φύσεως και του είδους των εκπληρουμένων καθηκόντων υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και κριτική».
Εξάλλου, σημειώνουν οι δικαστές από το ποινικό νομοθετικό πλαίσιο «σαφώς συνάγεται, ότι η καταγραφή ιδιωτικής συνομιλίας με τεχνικά μέσα σε ψηφιακό δίσκο, ο οποίος αποτελεί αυτοτελές αποδεικτικό μέσο και δη έγγραφο, παραδεκτά λαμβάνεται υπόψη από το δικαστήριο και συνεκτιμάται μαζί με τις άλλες αποδείξεις για το σχηματισμό της δικανικής του κρίσης, έστω και αν αυτό περιέχει και στηρίχθηκε σε αθέμιτη μαγνητοσκόπηση με τεχνικά μέσα εκδηλώσεων του κατηγορουμένου, που πραγματοποιήθηκαν, όμως, στα πλαίσια των ανατιθεμένων σ` αυτόν υπηρεσιακών καθηκόντων και κατά την εκτέλεσή τους, η οποία υπόκειται σε δημόσιο έλεγχο και κριτική».
Η υπόθεση αφορά δωροδοκία υπαλλήλου Πολεοδομίας ό οποίος μαζί με άλλα δύο πρόσωπα πήρε 55.000 ευρώ για την έγκριση συντελεστή δόμησης. Οι συνομιλίες για την μίζα με τα εμπλεκόμενα πρόσωπα καταγράφηκε με ειδικά μηχανήματα και ο πολίτης στην συνέχεια πήγε στην Υπηρεσία Ειδικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ και κατέθεσε το περιστατικό, ενώ παρέδωσε το CD που είχε καταγράψει τις συνομιλίες. Η απόφαση ( 277/2014)πάντως θεωρείται πολύ σημαντική και μια διασταλτική ερμηνεία της μπορεί να οδηγήσει σε εφαρμογή της ακόμα και σε περιπτώσεις που έχουν συνταράξει τη κοινή γνώμη, όπως είναι η καταγραφή συνομιλιών με παραδοχές για τη διάπραξη εγκλημάτων εκ μέρους οργάνων της πολιτείας.