Ο Τζορτζ και η οργή για Λιάγκα

Θαύμα, σου λέει. έγινε θαύμα στο Λονδίνο κι η εθνική νίκησε την Αγγλία. Οι διεθνείς έπαιξαν με την ψυχή τους για την ψυχούλα του Μπάλντοκ και γι αυτό νίκησαν. Αλήθεια είναι αυτό. Τον συμπαθούσανε όλοι τον Τζορτζ. Εξαιρετικό παιδί και χαμογελαστός πάντα και καλοσυνάτος. Γι αυτό και σήκωσαν την φανέλα του. Να σου πω και για έναν ακόμα, λόγο, που νίκησαν; Για όσα ακούστηκαν στην Ελλάδα από την εκπομπή του Λιάγκα. Αυτό τους εξαγρίωσε. Μίλησα με έναν άνθρωπου ήταν εκεί και μου τα είπε όλα.

Εκεί που προσπαθούσαν όλοι μάθουν ό,τι περισσότερο για τον Μπάλντοκ, άρχισαν τα τηλέφωνο από την Ελλάδα. Είδατε τι είπε ο Λιάγκας και άλλα τέτοια. Ότι δεν σεβάστηκε το νεκρό, την οικογένειά του κλπ. Τα πήραν στο κρανίο οι διεθνείς και ο θάνατος του Μπάλντοκ έγινε οργή από τις παπαριές που ακούστηκαν.

Και για τον Λιάγκα, να σου πω και τι έμαθα από τον ΑΝΤ1. Αυτενεργεί ο Λιάγκας, δεν δίνει λόγο σε κανέναν τι κάνει και πως το κάνει. Αφού φέρνει τηλεθέαση, τον αφήσανε χωρίς χαλινάρι. Κι έτσι, έδειξε μέχρι και την τουαλέτα που κατούραγε ο Μπάλντοκ.

Βέβαια χθες ο Λιάγκας παραδέχτηκε το λάθος του. Ζήτησε συγγνώμη; Οχι. Αυτό εξόργισε περισσότερο.

Άσε το άλλο.Δυο μέρες μετά τον θάνατο του Μπάλντοκ βγαίνει ο άλλος που βρήκε θέση στο πάνελ με μέσο και λέει « ότι είχε πρόβλημα με την καρδιά του». Μάλιστα. Πού το λένε, ρε μάστορα; Στο καφενείο; Στο εστιατόριο ή στο σουβλατζίδικο της γειτονιάς σου; Ξέφυγα, όμως.

Ας πάμε παρακάτω

Η εθνική με τον Γιοβάνοβιτς στον πάγκο δεν έχει μιζέρια. Αυτό έχω να πω εγώ. Ούτε έρχεται – δεν έρχεται ο Φορτούνης, ούτε γιατί δεν παίζει βασικός ο Κωνσταντέλιας, ούτε γιατί παίζει ο Μασούρας που προέρχεται από τραυματισμό και είναι παγκίτης στον Ολυμπιακό. Όλες οι ομάδες στο πρωτάθλημα είναι τίγκα στην μιζέρια. Η εθνική δεν είναι. Τίγκα για τίγκα. Τώρα, θα πεις περισσότεροι διεθνείς παίζουν έξω, άρα καμία σχέση με ό,τι γίνεται στις μεγάλες ομάδες εδώ στην Ελλάδα.

Ο Τζολάκης δεν θα μπορούσε να πει γιατί να παίζει ο Βλαχοδήμος, ενώ εγώ είμαι κυπελλούχος Ευρώπης; Ο Μανδάς που παίζει στην Λάτσιο; Που πας μακριά, όμως. Ο Βαγγέλης Παυλίδης ήταν βασικός τα τρία τελευταία χρόνια. Και ξαφνικά, φτάνει φουριόζος ο Ιωαννίδης και παίζει αυτός βασικός. Κι ο Παυλίδης δεν στραβώνει. Κι απαντάει με τρία γκολ στο Γουέμπλεϊ, άσχετα το ένα που ακυρώθηκε, για μερικά χιλιοστά οφ σάιντ. Ο Χατζηδιάκος δεν αντέδρασε που ο Κουλιεράκης του έφαγε την θέση. Και ποιο το αποτέλεσμα; Όχι μόνο  η νίκη, ρε. Τα τρία γκολ που ακυρώθηκαν και οι 14 τελικές μέσα στο Γουέμπλεϊ. Ούτε η Αργεντινή, ούτε η Γερμανία τόσες πολλές. Η εθνική έπαιξε μπάλα.

Πάμε παρακάτω. Μόλις σφύριξε ο διαιτητής, πας κατ’ ευθείαν στα social media. Χαμός για τον Λιάγκα, αλλά και πολύ πανηγύρι. Περηφάνια. Λογικό. Η Ελλάδα δεν έχει πολλά πράγματα για να υπερηφανεύεται. Τον Τεντόγλου έχει, τον Μανόλο, το πόλο και γενικά μόνο τον αθλητισμό. Τίποτε άλλο. Γι αυτό και φούσκωσαν από περηφάνια τα social media.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο όλων; Ότι κάτω από την σημαία της εθνικής συντάχθηκαν όλοι. Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Ούτε ίχνος τοξικότητας. Όλοι μαζί για την Ελλάδα. Είναι τρομερό πλάσμα ο Έλληνας ρε φίλε. Έτσι και δεν βρει κάτι να τον ενώνει, κάτι μεγάλο, που να κάνει μπαμ, είναι έτοιμος να τον αρπάξει τον άλλονα. Μετά τη νίκη, αγαπήθηκαν όλοι μεταξύ τους. Του ένωσε πρώτα ο θάνατος του Τζορτζ και μετά η μεγάλη νίκη. Κι έχει ο Θεός. Την παραπάνω Κυριακή έχει ντέρμπι ΑΕΚ – ΠΑΟΚ. Να επανέλθουμε στην τοξικότητα.

Στο προχωράω. Η εθνική Ελλάδος είναι η μόνη ομάδα που δεν έχει οπαδούς. Για την ακρίβεια, έχει, αλλά είναι μετρημένοι στα δάκτυλα. Είναι αυτή η ομάδα του Νίκου του Φλέκα από τα Χανιά, που έχει και το μουσείο εκεί. Της εθνικής το μουσείο. Μόνο αυτοί την ακολουθούνε παντού. Σε όλες τις χώρες του κόσμου, η εθνική έχει δικούς της οπαδούς, μόνο στην Ελλάδα δεν συμβαίνει αυτό το πράγμα. Η εθνική αποκτάει οπαδούς αν πάει καλά. Πήρε στην Πορτογαλία την κούπα το 2004 και μετά, τίγκα το γήπεδο. Μόλις δεν πήγε σε μια μεγάλη διοργάνωση, τρεις κι ο κούκος.

Βέβαια, η εθνική δεν είναι και μόνη της. Έχει να κάνει και με τον εκάστοτε πρόεδρο της ΕΠΟ. Ο Βαγγέλης Γραμμένος είχε φέρει τον Άγγελο τον Αναστασιάδη, ας πούμε. Χάνει η εθνική από την Αρμενία αν θυμάμαι καλά και ο Άγγελος, στον τσαμπουκά δηλώνει η εθνική θα προκριθεί. Ακούστε, ρε, η εθνική θα προκριθεί. Αυτό έλεγε στην συνέντευξη Τύπου. Πιάσε το αυγό και κούρευτο. Τελικά δεν προκρίθηκε αυτός, τον αποκλείσανε.

Τώρα, θα πεις, η εθνική έχει πρόεδρο το Μάκη Γκαγκάτση, δεν είναι το ίδιο; Ο Γκαγκάτσης ο μικρός έκανε ό,τι κι ο Βασιλομπίλαρος που πήρε τον Ρεχάγκελ στην εθνική για να έχει ήσυχο το κεφάλι του. Το ίδιο κι ο Μάκης με τον Γιοβάνοβιτς. Καλά έκανε. Ο Ιβάν μπορεί να είναι μικρότερο μέγεθος από τους περισσότερους διεθνείς που παίζουν στις μεγάλες ομάδες, αλλά κυρίως στο εξωτερικό, αλλά είναι καλός άνθρωπος και ενδιαφέρεται. Έτσι τους κέρδισε τους διεθνείς. Με την καλοσύνη του. Ούτε τουπεδιές και άλλα τέτοια.

Αύριο βράδυ στο Καραϊσκάκη θα είναι τίγκα η κερκίδα με την Ιρλανδία. Μπάλα είναι και γυρίζει. Μπορεί να γίνει καμία στραβή και να μην μπαίνει η μπάλα μέσα και να χάσει. Τι χαμπάρια τότε; Τέλος πάντων, στο Καραϊσκάκη θα μαζευτεί όλος ο καλός ο κόσμος για να τους πάρει η τηλεόραση, βέβαια και να κάνουνε δηλώσεις μετά το ματς. Να σου δώσω και την είδηση. Σε κανένα  πολιτικό ή πολιτικάντης δεν θα επιτραπεί να πάει στα αποδυτήρια για εφελίκι. Έρχονται και εκλογές τώρα στο ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ και γι αυτό το λέω. Μπακασέτας και οι άλλοι δεν γουστάρουνε να παίξουνε κανέναν ρόλο επικοινωνιακό. Τώρα, αν ο Μάκης συνοδεύεται από κανέναν κολλητό και κατέβει είναι άλλο πράγμα.