Σκοτωμός για φράγκα, κτίριο και μαρκίζα
ΣΥΡΙΖΑ: Ούτε οι συγγραφείς του «Θεάτρου του παραλόγου» δεν θα μπορούσαν να περιγράψουν το τι συμβαίνει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης
Στις 22 Ιουνίου του 1973 ο Κώστας Καζάκος και η Τζένη Καρέζη ανέβασαν ως θιασάρχες και πρωταγωνιστές στο θέατρο «Αθήναιον» (απέναντι από το Πολυτεχνείο) που έσπασε τα ταμεία. Ο λόγος για το «Μεγάλο μας τσίρκο» που δημιούργησε ο σπουδαίος Ιάκωβος Καμπανέλλης.
Του Μιχάλη Κωτσάκου
Το έργο, αν και πολιτογραφήθηκε ως κωμωδία, εν τούτοις ήταν μία αλληγορία, μία σάτιρα και σε πολλά σημεία ένα δράμα για το τι βίωνε ο ελληνικός λαός επί Χούντας. Ο τρόπος που ήταν δομημένο ξεπέρασε τους λογοκριτές της Χούντας, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να καταλάβουν ότι τα σκετς που αναφέρονταν στην διαδρομή της νεότερης ελληνικής ιστορίας, από την Τουρκοκρατία και τα χρόνια του Όθωνα μέχρι την Μικρασιατική καταστροφή και την γερμανική κατοχή κατέληγαν σε μία διαμαρτυρία και αποφασιστικά χτυπήματα κατά της Χούντας των συνταγματαρχών.
Ο κόσμος αμέσως αγκάλιασε και αγάπησε το δημιούργημα του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Το έργο έγινε σύμβολο του αγώνα κατά της Χούντας. Όταν το κατάλαβε η Χούντα και διέκοψε βίαια τις παραστάσεις τον Οκτώβριο του 1973 ήταν ήδη αργά, καθώς «το μεγάλο μας τσίρκο» είχε κάνει τη δουλειά του.
Αν ζούσε σήμερα ο Ιάκωβος Καμπανέλλης (απεβίωσε στις 29 Μαρτίου του 2011) πολύ δύσκολα θα μπορούσε να περιγράψει με την μαεστρική του πέννα τα όσα συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ. Η πλοκή με τα όσα εκτυλίσσονται στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξεπερνούν τα όρια μίας κωμικής θεατρικής παράστασης. Έχουν ξεπεράσει ακόμη και τα όρια της σάτιρας. Ή της επιθεώρησης.
Κάποιοι μάλιστα περιγράφουν τα συμβαίνοντα με τον ΣΥΡΙΖΑ ως «κομέντια ντελ άρτε», της λαϊκής ιταλικής αυτοσχεδιαστικής κωμωδίας, η οποία ήταν δημοφιλής μεταξύ του 16ου και του 18ου αιώνα και έγινε σύντομα αγαπητή και έξω από τα σύνορα της Ιταλίας, με πρωταγωνιστές, τον Αρλεκίνο, τον Πιερότο, την Κολομπίνα, τον Πανταλόνε κ.α.
Κάποιοι άλλοι κάνουν λόγο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιώνει στην πράξη το «θέατρο του Παραλόγου». Το εν λόγω θεατρικό είδος επινόησε ο κριτικός τέχνης Μάρτιν Έσλιν, θεωρώντας πως το έργο κάποιων συγκεκριμένων συγγραφέων δίνει καλλιτεχνική άρθρωση στην φιλοσοφία του Αλμπέρ Καμύ πως «η ζωή είναι έμφυτα χωρίς νόημα». Ο μεγάλος Γάλλος φιλόσοφος-συγγραφέας, που βραβεύτηκε με Νόμπελ λογοτεχνίας το 1957, στο έργο του «Ο μύθος του Σισύφου» επί της ουσίας είναι ο ιδρυτής του κινήματος του παραλογισμού. Όπου ο «παραλογισμός» είναι μια φιλοσοφική σχολή σκέψης, η οποία δηλώνει ότι «οι προσπάθειες της ανθρωπότητας να βρει εγγενή έννοια τελικά θα αποτύχουν (και ως εκ τούτου είναι παράλογες), διότι ο τεράστιος όγκος πληροφοριών καθώς κι η ευρεία σφαίρα του αγνώστου καθιστούν την απόλυτη πεποίθηση αδύνατη». Από αυτή την φιλοσοφία εμπνεύστηκαν οι τέσσερις καθοριστικοί θεατρικοί συγγραφείς του κινήματος του «Θεάτρου του Παραλόγου» ο Ρουμάνος Ευγένιος Ιονέσκο, ο Ιρλανδός Σάμιουελ Μπέκετ, ο Γάλλος Ζαν Ζενέ και ο Ρώσος (με αρμένικες ρίζες) Άρθουρ Αντάμοβ, γράφοντας αριστουργήματα.
Όλοι οι προαναφερόμενοι από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη, έως τον Άλμπερτ Καμύ και τους κύριους εκφραστές του «Θεάτρου του Παραλόγου» θα αδυνατούσαν να περιγράψουν την κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ. Τουλάχιστον ο Γιώργος Βασιλειάδης (πρώην υπουργός και πρώην αναπληρωτής γραμματέας του κόμματος) είχε το θάρρος να δηλώσει «τα κομματικά ζητήματα δεν λύνονται με εξώδικα, γινόμαστε τσίρκο». Ο κ. Βασιλειάδης ήταν καλεσμένος σε πολιτική εκπομπή στο Action 24 όπου με μία ακόμη δήλωση μέσα σε λίγες αράδες είπε όλη την αλήθεια για την πραγματικότητα του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Είμαστε σε μια φάση που ο κόσμος όταν ακούει για εμάς θέλει να γελάσει».
Ένας άλλος πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, ο Σταύρος Κοντονής, μιλώντας στην ΕΡΤ έκανε λόγο για γελοιοποίηση: «Νομίζω, ότι αυτό που ζουν στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα τέλος χωρίς κατάληξη. Δηλαδή είναι κάτι τραγικό και θεωρώ ότι πλέον έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που μιλάμε περισσότερο για γελοιοποίηση παρά για κάτι άλλο. Νομίζω λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται. Και το βασικό δεν είναι ότι διαλύεται αλλά το ότι διαλύεται με αυτόν τον τρόπο. Αλλά ακόμα και αν δεν φτάσει στην απόλυτη διάλυση, δηλαδή στην πολιτική ανυπαρξία, πλέον η πολιτική γελοιοποίηση είναι κάτι ακόμα χειρότερο».
Οι επιδιώξεις
Σήμερα είναι η προγραμματισμένη Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ και ήδη η ΕΛ.ΑΣ. έχει αποφασίσει να στείλει μία διμοιρία των ΜΑΤ, προκειμένου να περιφρουρήσει το χώρο, καθώς είναι πολύ πιθανό να γίνει «ντου» από τους Kasselakistas. Ήδη υπάρχει μία κινητοποίηση μετά από πρόσκληση του έκπτωτου και ίσως βρεθούν κάποιες δεκάδες υποστηρικτές του έξω από το ξενοδοχείο που θα συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ για να αποδοκιμάσουν τους «87» που προκάλεσαν την πρόταση μομφής κατά του Στέφανου Κασσσελάκη.
Η απόφαση από τους «87» είναι ειλημμένη. Θέλουν να μην επιτρέψουν στον Κασσελάκη να είναι υποψήφιος κι εν συνεχεία περιμένοντας τον στην γωνία να τον διαγράψουν και από μέλος του ΣΥΡΙΖΑ με την δικαιολογία ότι η αποστολή εξωδίκου είναι ασέβεια προς το καταστατικό του κόμματος. Απλά ψάχνουν τον τρόπο. Και όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές ακόμη δεν έχουν βρει την τεχνική που θα γίνει αυτό.
Την ίδια ώρα οι περί τον πρώην πρόεδρο έχουν αποστείλει μηνύματα στα κινητά στους δικούς τους, ώστε να μην παραλάβουν τις κάρτες και να μην υπάρχει απαρτία στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι θα αναβληθεί η συνεδρίαση και οι «87» δεν θα μπορέσουν να τον θέσουν εκτός. Για να υπάρξει απαρτία στην Κεντρική Επιτροπή πρέπει να δηλώσουν παρών 148 μέλη της. Και οι «87» που καταγράφονται ως «Τσιπρικοί» αυτή τη στιγμή είναι 130 και αναζητούν άλλους 18. Θα μπορούσαν να πιάσουν την πλειοψηφία εάν εγγραφούν και μετάσχουν τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που είναι της επιρροής Πολάκη. Το ολονύκτιο παζάρι που γίνεται είναι να εγγραφούν τα μέλη της επιρροής Πολάκη και στην ψηφοφορία να απέχουν. Οπότε και απαρτία στη συνεδρίαση θα υπάρξει και πλειοψηφία επί των παρόντων θα υπάρξει για να ληφθεί απόφαση όπου δεν θα επιτρέπει στον Κασσελάκη να είναι υποψήφιος.
Εν συνεχεία για να μπορεί να είναι υποψήφιος ο Κασσελάκης θα πρέπει να πάρει πίσω το εξώδικο και να αποδεχθεί ότι είναι έκπτωτος πρόεδρος. Κάτι που προς ώρας φαίνεται απίθανο, με βάση και τα όσα δήλωσε μετά την προχθεσινή επίσκεψη του στην Κουμουνδούρου ανταποκρινόμενος στην πρόταση Πολάκη για συνάντηση όλων των υποψηφίων προέδρων. Μία συνάντηση που δεν έγινε, καθώς επέλεξαν να την μποϋκοτάρουν οι Σωκράτης Φάμελος (δήλωσε ότι ήταν αντιθεσμική), ο Νικόλας Φαραντούρης (δήλωσε ότι πετούσε για Στρασβούργο), Απόστολος Γκλέτσος (δήλωσε ότι είχε γυρίσματα για το σήριαλ «Γη της Ελιάς»).
Επί της ουσίας οι Φάμελος, Φαραντούρης, Γκλέτσος, Παππάς και Σβίγκου δεν προσήλθαν στη συνάντηση αρνούμενοι να νομιμοποιήσουν τον Στέφανο Κασσελάκη, δείχνοντας και το δρόμο που θα ακολουθήσει η Κεντρική Επιτροπή το Σαββατοκύριακο. Η πλειοψηφία (εάν υπάρξει απαρτία)θα αποφασίσει ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Γεγονός που θα αποτελέσει την αρχή της διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθεια ίδρυσης κόμματος από τον Στέφανο Κασσελάκη. Πόσοι και ποιοι θα τον ακολουθήσουν είναι δύσκολο να υπολογιστεί με ακρίβεια αυτή τη στιγμή, καθώς ουδείς να προδικάσει τη δυναμική που θα δημιουργηθεί προς τη μια, ή την άλλη κατεύθυνση.
Οι πραγματικές επιδιώξεις
Ακόμη και ο πιο αδαής αντιλαμβάνεται ότι αυτές οι παράστασεις του τσίρκου του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να συνεχιστούν. Ναι μεν δίνουν δουλειά στις ενημερωτικές τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, πιθανότατα και σε επιθεώρηση που ετοιμάζει ο Μάρκος Σεφερλής, όμως εδώ μιλάμε για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έχει θεσμικό ρόλο.
Πλέον η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ είναι υπαρξιακή. Και οι «Τσιπρικοί» και οι «Kasselakistas» γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να συμβιώσουν στο ίδιο κόμμα. Ο ένας δεν μπορεί να βλέπει τον άλλο. Οπότε το ερώτημα που τίθεται από πολλούς λογικούς ανθρώπους είναι «για ποιον λόγο ουδείς κάνει το πρώτο βήμα να φύγει;» Η απάντηση είναι ότι η μία ομάδα θέλει να διώξει την άλλη. Διότι η κληρονομιά του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγάλη.
Κατ’ αρχάς υπάρχει το όνομα, κατά δεύτερο το κτίριο επί ης πλατείας Κουμουνδούρου, όπου στεγάζονται τα κεντρικά γραφεία και ίσως το ίδιο σπουδαίο η κρατική επιχορήγηση που είναι κοντά στα τέσσερα εκατομμύρια το χρόνο. Διότι ακόμη και εάν φύγουν και άλλοι βουλευτές και μετατραπεί σε αξιωματική αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ, όσοι μείνουν στον ΣΥΡΙΖΑ θα καρπώνονται και την τακτική κρατική επιχορήγηση, η οποία δίνεται με βάση τις επιδόσεις του κάθε κόμματος στις τελευταίες εθνικές εκλογές και όχι με βάση την τρέχουσα κοινοβουλευτική δύναμη, η οποία διαμορφώνεται κατά την διάρκεια μίας τετραετίας. Οπότε ακόμη και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει με 10 βουλευτές ο έχων τον τίτλο του κόμματος θα λαμβάνει τέσσερα εκατομμύρια το χρόνο.
Και οι δύο πλευρές αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες που θα έχει ένα νέο εγχείρημα χωρίς γραφεία όνομα και κτίριο. Μαθαίνουν από τους πρώην συντρόφους τους, της Νέας Αριστεράς, τα ζόρια που τραβούν. Δεν έχουν χρήματα, γραφεία βρήκαν με το ζόρι και αυτό αποτυπώνεται και στην πράξη, καθώς μετά βίας καταφέρνουν να στήσουν έστω και μία εκδήλωση. Γι’ αυτό και ως φαίνεται δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να φτάσουν στα άκρα, ακόμη και στα όρια του πολιτικού εξευτελισμού, προκειμένου να πάρουν στα χέρια τους την μαρκίζα(όνομα), κτίριο και τα φράγκα.
Μάλιστα κάποιοι παλιοί στο χώρο εκτιμούν πως οι «87» που τώρα κάνουν το κουμάντο στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένοι ακόμη και να αναβάλλουν το Συνέδριο που επαναπρογραμματίστηκε για το τριήμερο 8-10 Νοεμβρίου. Ίσως αναβληθούν και οι εκλογές που υποτίθενται θα γίνουν στις 24 Νοεμβρίου ο πρώτος γύρος και 1η Δεκεμβρίου εάν χρειαστεί.
Οι σημερινές εξελίξεις θα ορίσουν εν πολλοίς και την επόμενη μέρα. Στο πιο ακραίο σενάριο δεν αποκλείεται ακόμη και αναβολή του συνεδρίου, εφόσον, η ατμόσφαιρα συνεχίζει να μυρίζει μπαρούτι. Κι’ αυτό γιατί υπάρχουν στελέχη του αντι-κασσελακικού μπλοκ, που εκτιμούν ότι ένα συνέδριο υπό τις υπάρχουσες συνθήκες, «θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε διάλυση». Από την άλλη, στο καλό σενάριο πραγματοποίησης του συνεδρίου τίθεται από την ίδια την πραγματικότητα ένα κρίσιμο ερώτημα. Τι θα συμβεί όταν ένα τμήμα του συνεδριακού σώματος ζητήσει ψηφοφορία για την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής σε σχέση με την πρόταση μομφής σε βάρος του Στέφανου Κασσελάκη; Πάλι με μαθηματική ακρίβεια, η απέναντι πλευρά δεν πρόκειται να δεχτεί να γίνει ψηφοφορία.
Τα πόσο διαλυμένη είναι η κατάσταση φαίνεται και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Νίκου Παππά κάθε άλλο παρά ενωμένη δείχνει. Τουναντίον έχουν στηθεί υποομάδες και η δυσλειτουργίες της είναι ορατές. Μέχρι στιγμής, πίσω από τον Στέφανο Κασσελάκη στοιχίζονται ευκρινώς η Θεοδώρα Τζάκρη, η Νίνα Κασιμάτη, ο Πέτρος Παππάς, η Ραλλία Χρηστίδου, η Κυριακή Μάλαμα, η Γιώτα Πούλου, η Έλενα Ακρίτα, ο Ευάγγελος Αποστολάκης και ο Αλέξανδρος Αυλωνίτης, ενώ κατά το πρόσφατο παρελθόν η Ρένα Δούρου, ο Γιάννης Σαρακιώτης και ο Γιώργος Γαβρήλος είχαν δώσει «ψήφο εμπιστοσύνης» στον Στέφανο Κασσελάκη.
Ο λογικός Πολάκης
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα ευτράπελα στον ΣΥΡΙΖΑ, η έκπληξη έρχεται από τον Παύλο Πολάκη, ο οποίος εμφανίζεται ως ο πιο λογικός μέσα σε αυτό το τουρλουμπούκι. Ο αψύς Σφακιανός έχει ηρεμήσει και ενδιαφέρεται πρωτίστως για τις ψήφους της πλευράς Κασσελάκη. Ναι μεν δεν συμφωνεί με την διαγραφή του Κασσελάκη, όπως και με το εξώδικο που απέστειλε ο έκπτωτος πρόεδρος, αλλά από την άλλη θα μετάσχει αυτός και οι δικοί του στην Κεντρική Επιτροπή. Κινείται και ίσως πετύχει να έχει και τον σκύλο χορτάτο και την πίτα ολάκερη.
Με πιθανότατα αρνητική ψήφο στην Κεντρική Επιτροπή θα ικανοποιήσει τους «87» που θα πετάξουν εκτός τον Κασσελάκη και από την άλλη θα αναζητήσει τη νίκη με την βοήθεια των Kasselakistas μετάσχουν τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής που είναι της επιρροής του στη συνεδρίαση, που θα απαγορεύσουν στον Κασσελάκη να είναι υποψήφιος πιθανότατα με μια νέα δήλωση να επιτύχει να κερδίσει τις ψήφους των υποστηρικτών του έκπτωτου προέδρου. Αυτό φαίνεται και στην δήλωση του: «Εγώ έχω να πω ότι το πολιτικό σχέδιο για έναν ΣΥΡΙΖΑ του 5% που θα ασχολείται με τα δικαιώματα ή ενός που θα γίνει προσαρτήματα μιας κυβέρνησης δεν με αφορά και δεν πρόκειται να υπάρξει. Εγώ, όπως έχω πει δημόσια, δεν θέλω να αποκλείσω κανέναν. Θέλω να τους νικήσω».