Οι κίνδυνοι από την όξυνση της έντασης στη Μέση Ανατολή

Η αυξανόμενη ένταση και οι κλιμακούμενες επιθέσεις από Χεζμπολάχ και από Ισραήλ έχουν διαμορφώσει ένα σκοτεινό τοπίο για το παρόν και το μέλλον στη Μέση Ανατολή.

Ας δούμε πρώτα το πλαίσιο μες στο οποίο εξελίσσεται αυτή η εντεινόμενη αντιπαράθεση.

Το πεδίο των συγκρούσεων ορίζεται από την επικράτεια του Ισράλ, την Παλαιστίνη και τον Λίβανοι. Στην ευρύτερη περιοχή, οι χώρες πλην την Ιορδανίας παραμένουν εχθρικές απέναντι στο Ισραήλ. Ακόμα και στην Ιορδανία όμως έγιναν μεγάλες διαδηλώσεις, όταν η χώρα βοήθησε στην κατάρριψη των ιρανικών drones, που είχαν στόχους στο Ισραήλ.

Τα βασικά στοιχεία που δείχνουν το πολιτικό – στρατιωτικό κλίμα στην περιοχή είναι:

1. Η χρόνια αντιπαράθεση του Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ που αυξομειώνεται χωρίς ποτέ να σταματά, με επιθέσεις ένθεν και ένθεν. Η εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα έχει κλιμακώσει επικίνδυνα τα μέσα της αντιπαράθεσης, δημιουργώντας οριακές συνθήκες.

2. Η εισβολή των Ισραηλιτών στη Γάζα, με δηλωμένο στόχο την εξάλειψη της Χαμάς, έχει αποξενώσει το Ισραήλ από μουσουλμανικές χώρες με τις οποίες είχε ξεκινήσει διαδικασία προσέγγισης και συνεννόησης, ξεσηκώνοντας την κοινή τους γνώμη εναντίον του.

3. Μεγάλο τμήμα των πολιτών, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, διαμαρτύρονται και καταγγέλουν το Ισραήλ για πράξεις κι ενέργειες που χαρακτηρίζονται με πολύ βαρείς όρους.

4. Στη περιοχή, το Ιράν έχει δημιουργήσει πολύ καλές σχέσεις με διάφορες οργανώσεις, ενισχύοντάς τες οικονομικά αλλά και εξοπλίζοντάς τες. Τέτοιες είναι η Χαμάς στην Παλαιστίνη αλλά και η Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Επίσης, υπάρχουν οργανώσεις στο Ιράκ και τη Συρία εξοπλισμένα και με μεγάλη εμπειρία σε πολέμους.

5. Η μείωση της δύναμης των ΗΠΑ, η οποία μέχρι τώρα επέβαλε με την παρουσία και τη δύναμή της, τη σταθερότητα στη περιοχή. Οι ΗΠΑ δείχνουν τάση απόσυρσης από την περιοχή. Συνέπεια αυτού είναι η είσοδος, με ήπιο προσωρινά τρόπο, Κινέζων και Ρώσων που αναπτύσουν σχέσεις στην περιοχή.

Αυτό είναι το περιβάλλον στην περιοχή. Η συνεχής επομένως και κλιμακούμενη ένταση που το τελευταίο καιρό έχει φτάσει σε οριακό σημείο, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι είναι δύο οι δρόμοι που θα ακολουθηθούν έτσι κι αλλιώς.

Ο ένας είναι η αποδοχή των πιέσεων που ασκούν οι ψύχραιμοι παρατηρητές, αλλά και οι μεγάλες δυνάμεις, ώστε να έχουμε ήπιες αντιδράσεις στις προκλήσεις, μέχρι να οδηγηθούν οι αντιμαχόμενες πλευρές σε διευθέτηση της κρίσης. Ο δεύτερος έχει δύο σκέλη:

1ο. Εάν εκτιμηθεί ότι το Ιραν δεν μπορεί ν΄αντιδράσει φοβούμενο τις συνέπειες της αντίδρασής του, το Ισραήλ μπορεί να ανοιχθεί σε ξεκαθάρισμα της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, ώστε να διαμορφώσει ένα χώρο ασφάλειας και στα βόρεια σύνορά του. Σενάριο αρκετά επικίνδυνο, το οποίο πιστεύουν περισσότερο οι ακραίοι στρατιωτικοί και πολιτικοί κύκλοι στο Ισραήλ.

2ο. Με τη δράση του Ισραήλ θα αναγκασθεί να μπει στην αντιπαράθεση και το Ιράν, όχι μέσω των εκπροσώπων του, Χαμάς, Χεζμπολάχ και διάφορες στρατιωτικές οργανώσεις και ομάδες σε Συρία και Ιράκ. Το περικυκλωμένο από εχθρικές δυνάμεις Ισραήλ θα κινδυνεύσει, κάτι που θα έχει σαν συνέπεια την εμπλοκή των ΗΠΑ για την υποστήριξή του. Πιθανή συνέπεια αυτής θα είναι η ανάμειξη και των χωρών που έχουν επίσης συμφέροντα στην περιοχή, δηλαδή της Κίνας και Ρωσίας.

Εφιαλτικό σενάριο το τελευταίο που θα πρέπει με κάθε τρόπο να αποτραπεί απ’ όλους: κράτη, κυβερνήσεις, οργανισμούς και κόσμο.