Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα
Η άποψη πως όλοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας έχουν λόγο στην οριοθέτηση της φυσιογνωμίας της και στη χάραξη της πολιτικής της, αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για μια συντεταγμένη πορεία της και σημαντικό παράγοντα ανάσχεσης των όποιων δυσαρεσκειών ή διαφορετικών αντιλήψεων.
Όταν όμως πρόκειται για τη γνώμη πρώην προέδρων του κόμματος και μάλιστα πολιτικών ανδρών με εμπειρία και άσκηση πρωθυπουργίας, αυτή είναι απολύτως απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη στις όποιες νέες κινήσεις κι αν χρειαστεί ακόμη και στην αλλαγή πολιτικής.
Όλα όσα είπαν οι Αντώνης Σαμαράς και Κώστας Καραμανλής έχουν μια ιδιαίτερη σημασία και είναι λάθος οι μεμψιμοιρίες και οι αιτιάσεις που δικαιολογούν τη… σιωπή ή την αποσιώπηση. Γιατί έρχονται αμέσως μετά τις έντονες, όπως εκφράστηκαν, απόψεις από πολλούς βουλευτές, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα που μίλησαν για αλλαζονεία και απο-ιδεολογικοποίηση.
Από την καθημερινότητα θα κριθεί η κυβέρνηση, λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έτσι κι αλλιώς έχει τον τελικό λόγο –εξάλλου αυτός θα κριθεί στο τέλος–, χρειάζεται αλλαγή στρατηγικής, επιστροφή στις ρίζες της παράταξης και ξεκάθαρη ιδεολογική ταυτότητα απαντούν οι δύο και άλλοι βουλευτές ή στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.
Το θέμα δεν πρέπει να μπει ως μια νέα σύγκρουση, που ξεδιπλώνεται στον απόηχο της εκλογικής καθίζησης της Νέας Δημοκρατίας, ως προσπάθεια εμβολισμού της κυβέρνησης ή καταγραφής νέων εσωκομματικών τάσεων και ομάδων που αυξάνουν την επιρροή τους.
Οι διαφωνίες υπάρχουν, όπως έξυπνα το έθεσε και ο Μάκης Βορίδης, αλλά… όλοι στο ίδιο κόμμα είμαστε.
Η παλιά μαρξιστική συνταγή της σύνθεσης, μάλλον θα πρέπει να επανέλθει στο προσκήνιο της πολιτικής και αυτό δεν αφορά ασφαλώς μόνο το κυβερνών κόμμα αλλά και σύσσωμη την αντιπολίτευση που ταλανίζεται από συγκρούσεις σε προσωπικό επίπεδο και που δείχνουν να μην έχουν καμία απολύτως σχέση με την αντιπαραβολή σκέψεων και προτάσεων.
Αν το μήνυμα των εκλογών ήταν ακούστε μας, πως είναι δυνατόν να γίνει αντιληπτό από την κοινή γνώμη πως έφτασε έως τα αυτιά των κυβερνώντων, όταν δείχνουν κλειστά στις διαφορετικές αντιλήψεις και απόψεις μεγαλοστελεχών της; Μην ενοχοποιούμε τις διαφορετικές απόψεις, όπως είπε και ο Κώστας Καραμανλής: “Όταν δαιμονοποιείται η άλλη άποψη, όταν αντιμετωπίζονται ως εχθροί οι ανησυχούντες, τότε η οριστική ρήξη μαζί τους είναι αναπόφευκτη”.
Και δεν είναι μόνο η πορεία της Ν.Δ… Η αποχή αποτελεί το πιο ηχηρό μεταπολιτευτικό μήνυμα. “Όταν η αποχή φθάνει στο 60%, όταν 6 στους 10 των εκλογέων απέχουν, δεν είναι ώρα εφησυχασμού αλλά ώρα επείγοντος συναγερμού”, σύμφωνα με όσα είπε ο Κώστας Καραμανλής: “Αυταπάτες ούτε χωρούν ούτε συγχωρούνται. Η αυταρέσκεια και η αλαζονεία, ο δύσκολα συγκαλυπτόμενος ελιτισμός δεν φανερώνουν μόνο ρηχότητα και επιπολαιότητα. Φανερώνουν στην ουσία υπεροψία για την άλλη άποψη, δογματικές αγκυλώσεις, περιφρόνηση για τους πολλούς, τις αγωνίες, τα προβλήματα, τις προσδοκίες τους”.