Ήθελαν την Εθνική για τα ταξιδάκια τους

Οι ποδοσφαιρόφιλοι της Ευρώπης και όχι μόνο, είναι καθηλωμένοι αυτές τις ημέρες στους τηλεοπτικούς τους δέκτες. Παρακολουθούν 24 Εθνικές ομάδες της «Γηραιάς Ηπείρου» στα γήπεδα της Γερμανίας να συμμετέχουν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Η διοργάνωση πλέον δεν είναι… πριβέ. Δεν συμμετέχουν 8 ομάδες, όπως το 1980 που με τον Αλκέτα Παναγούλια στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, έδινε το παρών με ακόμη επτά στα τελικά της Ιταλίας. Σχεδόν όλη η Ευρώπη παίζει στο Euro. Και πολλά κράτη από χώρες που «έσπασαν». Μόνο από την Γιουγκοσλαβία είναι η Σλοβενία, η Σερβία και η Κροατία… Και λόγω πολέμου έχουν αποκλείσει τη Ρωσία. Κι όμως απ’ αυτή τη γιορτή απουσιάζει η Ελληνική ομάδα. Που αποκλείστηκε από την Γεωργία. Τη χώρα που για πρώτη φορά στην ιστορία της μετέχει σε Euro.

Είναι πραγματικά επίτευγμα ν’ αποκλειστείς από μια τέτοια διοργάνωση. Οι ευθύνες της ΕΠΟ σε αυτή την κατρακύλα είναι τεράστιες. Η Εθνική ομάδα δεν είναι ταξιδάκια αναψυχής. Να πάρουμε την οικογένειά μας στο τζάμπα να περάσει καλά και να στέλνουμε τους χορηγούς με άλλα αεροπλάνα γιατί δεν χωράνε στο τσάρτερ που γέμισε από παρατρεχάμενους. Η ομογένεια περίμενε στην Εθνική μας πώς και πώς στη Γερμανία. Αλλά όταν έχεις τον προπονητή στη… γωνία και του δημιουργείς προβλήματα, τι να περιμένει κανείς; Τ’ αποτελέσματα δεν έρχονται έτσι. Όλοι θυμούνται τον Ότο. Που τους πέταξε όλους από το αεροπλάνο και είπε εδώ είναι εθνική ομάδα και όχι γραφείο ταξιδίων. Το έπιασαν αυτό οι παίκτες και σου λένε το πράγμα είναι σοβαρό. Σοβάρεψαν και αυτοί από τις πλάκες που γίνονταν μέχρι και για το νούμερο της φανέλας. Κι έγραψαν έπος. Περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις…