Το μεταναστευτικό και ο Έβρος που ορέγεται ο «σουλτάνος» Ερντογάν

Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων ήταν η 20^η Ιουνίου και αρκεί μία ματιά στα στοιχεία του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου που είδαν το φως της δημοσιότητας για να διαπιστώσει κάποιος ότι η Ελλάδα είχε πάλι την τιμητική της, καθώς από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους τα νούμερα των ροών «τσιμπάνε» αισθητά προς τα πάνω, σημειώνοντας μάλιστα υψηλό πενταετίας.

Για του λόγου το αληθές στο εξεταζόμενο διάστημα έχουν αφιχθεί στη χώρα μας 11.835 μετανάστες όταν στο αντίστοιχο τετράμηνο του 2019 η Ελλάδα είχε υποδεχτεί περί τις 11.000 ανθρώπους, με τη διαφορά στους αριθμούς να γίνεται χαώδης αν η σύγκριση των τωρινών στοιχείων γίνει το α΄ τετράμηνο του 2023 όπου τα ελληνικά σύνορα είχαν περάσει 4.660 μετανάστες.

Βασικές πύλες εισόδου αυτών των ροών παραμένουν από νότο η Κρήτη και οι λακωνικές ακτές της Πελοποννήσου, ενώ σε ό,τι αφορά τον βορά είναι ξεκάθαρο ότι οι μετανάστες προτιμούν τα περάσματα του Έβρου. Το τελευταίο στοιχείο αποκτά ειδικό πολιτικό βάρος που εμπλέκει και την ελληνική διπλωματία για δύο λόγους. Καταρχάς, επειδή διακηρυσσόταν ότι τα λιμενικά σώματα Ελλάδας και Τουρκίας έχουν πετύχει έναν ικανοποιητικό βαθμό συνεργασίας, αποτέλεσμα της οποίας θα ήταν η αποκλιμάκωση του προβλήματος, στη πράξη ωστόσο αποδεικνύεται ότι αντί για ύφεση έχουμε έντονη αναζωπύρωση.

Κατά δεύτερον, ο Έβρος μοιάζει να είναι το next big thing των απαιτήσεων του «σουλτάνου» Ερντογάν αφού με NAVTEX που εκδόθηκε προ ημερών από τον σταθμό της Σμύρνης με την οποία ουσιαστικά αμφισβητούνται τα ελληνικά θαλάσσια σύνορα στις εκβολές του Έβρου.

Σημειώνεται ότι ουδέποτε στο παρελθόν η Τουρκία είχε εγείρει παρόμοια θέμα, δεδομένου ότι η μέση γραμμή στις εκβολές του Έβρου συνδέεται με το ιδιαίτερο καθεστώς και του χερσαίου συνόρου, το οποίο παραμένει σταθερό ανεξάρτητα από τη μετακίνηση της κοίτης και του Δέλτα του ποταμού. Μάλιστα, όπως λένε οι κάτοικοι που γνωρίζουν την περιοχή οι παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων γίνεται με ανατολίτικη πονηρία και «όπλο» Τούρκους αλιείς που από τις αρχές του χρόνου μέχρι σήμερα έχουν πληθύνει τις «μπούκες» στα ελληνικά νερά, που κατά τα άλλα παραμένουν… ήρεμα χάρη στην στρατηγική του κατευνασμού.