«Πράσινη» ομαδάρα – «κόκκινοι» παικταράδες

Tου Χαρίλαου Τουμπιώτη

 

Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός. Μάλιστα. Δεν παίζει ρόλο, σου λέει, η κατάσταση που βρίσκονται οι αντίπαλοι. Είναι ένα ντέρμπι. Αυτό λέγανε οι παππούδες μας μεταπολεμικά, αυτό οι πατεράδες μας, αυτό λένε και σήμερα, το 2022. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απάτη από αυτό το πράγμα, όταν μιλάμε για το σήμερα. Το ποδόσφαιρο, μάστορα, έχει αλλάξει. Δεν είναι όπως παλιά που οι παίκτες βγαίνανε βόλτα στο γήπεδο και παίζανε και μπάλα. Σήμερα είναι άλλο πράγμα το ποδόσφαιρο. Είναι συνδυασμός ταχύτητας και τεχνικής και αυτοματοποιμένου προγραμματισμού μέσα στο γήπεδο.

Στο αναλύω. Άπαξ κι είσαι ταχύς και την κοντρολάρεις με το καλάμι την μπάλα, δεν την έχεις. Την παίρνει ο αντίπαλος. Κι όχι μονάχα αυτό. Σήμερα η μπαλίτσα είναι η ταχύτητα στην σκέψη, πριν πάρεις την μπάλα. Πριν την πάρεις, να ξέρεις που θα την δώσεις. Να ξέρεις που είναι ο συμπαίκτης σου. Τα τρίγωνα που λένε οι προπονητές. Να παίζεις με κλειστά μάτια και να ξέρεις που βρίσκεται ο ξεμαρκάριστος συμπαίκτης σου. Άσχετα, τώρα, που οι περισσότερες ελληνικές ομάδες παίζουμε κι αυτές τρίγωνα, αλλά Πανοράματος.

Τι είναι σήμερα η μπάλα; Κατά΄67% είναι επαναλήψεις στην προπόνηση. Και τι είναι η προπόνηση; Η προσομοίωση του αγώνα. Ο καλός προπονητής διδάσκει τον τρόπο η ομάδα του θα επιτεθεί όταν έχει την μπάλα και πως θα αμυνθεί όταν δεν έχει την μπάλα. Τους χώρους που πρέπει και στις δυο περιπτώσεις να καλύψει ο κάθε παίκτης του και τι θα γίνει αν εξουδετερωθεί ο ένας, ποιος θα κάνει τον έφεδρο.

Στόχος του προπονητή, μάστορα, είναι να βάλει την μπάλα στην αντίπαλη περιοχή. Μετά, ισχύει το υπόλοιπο 33%. Αυτά τα νούμερα είναι απόρροια μελέτης 20 χρόνων από τον Ζυστ Φοντέν, μεγαλύτερο σκόρερ όλων των εποχών σε τελικά Μουντιάλ, με 13 γκολ στο Μουντιάλ της Σουηδίας το 1958.

Τι είναι ατό το 33%; Το είπε ο Πεπ Γκουαρντιόλα. Είναι αυτό για το οποίο πρέπει να πληρώσεις. Γι αυτό και τα σέντερ φορ κοστίζουν ακριβά. Θέλει μισή ευκαιρία για να σου κάνει γκολ, σου λέει ο άλλος. Έτσι είναι. Κι ο Μπακαμπού του Ολυμπιακού στις τέσσερις κλασικές του κάνει ένα γκολ. Ο Ελ Αραμπί είχε ένα στις δυο. Γι αυτό και παίρνει ακόμα τόσα λεφτά. Γι αυτό κι ο Σπόραρ κόστισε κοντά στο δυάρι μιλιόνια στον Αλαφούζο. Γι αυτό και ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να σταυρώσει γκολ με κάτι Τόμας Μπράντον Λάμας Δαλαλάμας και Νέλσον Ολιβέιρα.

Πάμε παρακάτω. Λένε διάφορες παπαριές εκεί έξω. Ο Παναθηναϊκός είναι πιο δεμένος, σου λέει, από πέρυσι, ενώ ο Ολυμπιακός έχει καινούργια ομάδα. Μάλιστα. Τα βάζεις κάτω τα πράγματα. Ποια περσινή ομάδα, ρε, πλάκα κάνουμε τώρα; Βάλτα κάτω. Ο Μάγκνουσον έπαιζε πέρυσι; Ο Βέρμπιτς έπαιζε; Ο Σπόραρ, ο Μπερνάρντ; Ο Τσέριν; Σύνολο, πέντε. Για να ξέρουμε τι λέμε, δηλαδή. Ο Γιοβάνοβιτς έβαλε πέντε στην φετινή ομάδα. Ο Βέρμπιτς από σπόντα μπήκε, γιατί τραυματίστηκε ο Αϊτόρ, αλλά με το καλημέρα σας, λες κι έπαιζε χρόνια. Μη σου πω, τώρα, ότι κι αυτός ο Σάντσεζ το δεξί μπακ, καινούργιος είναι κι αυτός και παίζει γιατί τραυματίστηκε ο Κώτσιρας. Την μισή ομάδα άλλαξε ο Σέρβος και την έκανε να πετάει.

Ο Μίτσελ στον Ολυμπιακό, σε ματς πρωταθλήματος, έχει λιγότερους παίκτες στην βασική ενδεκάδα από τον Παναθηναϊκό. Άστον τον Πασχαλάκη. Ο Άβιλα είναι ένας, ο Χάμες Ροντρίγκεζ, ο Χουάνγκ κι ο Μπιέλ. Σύνολο, τέσσερις. Άντε, βάλε και τον Ντόι μέσα. Όλοι οι υπόλοιποι, οι ίδιο είναι.

Ο Κάρι Γκραντ, όμως, δεν τον ανέλαβε καλοκαίρι τον Ολυμπιακό, για να ξέρει τι του γίνεται. Πρώτα ήταν ο Μαρτίνς και μετά ο «θαυματουργός» Κορμπεράν. Έρχεται ο Μίτσελ, βρίσκει και καμιά σαρανταριά παίκτες και του λέει ο Μαρινάκης, φτιάξει ομάδα. Μία για το πρωτάθλημα κι ακόμα μία για το Europa League. Και τι είναι οι ομάδες, ρε; Σπάμε αυγά και είναι έτοιμη η ομελέτα; Πλάκα κάνουμε τώρα; Κι όχι μία, αλλά δυο ομελέτες, εγχώρια και ευρωπαϊκή.

Αυτή είναι η διαφορά του Παναθηναϊκού από τον Ολυμπιακό, μάστορα και καμία άλλη. Ο ένας είχε χρόνο να ενσωματώσει τον κάθε καινούργιο κι ο άλλος, ο Μίτσελ, δηλαδή, έψαχνε μπας και ξέχασε κανέναν από τους 40 παίκτες.

Στο είπα και πιο πάνω. Ο Γιοβάνοβιτς έφτιαξε μια ομάδα και ο Μίτσελ ακόμα ψάχνεται να την φτιάξει. Πότε θα την φτιάξει; Μετά την διακοπή για το Μουντιάλ. Τότε θα δεις τον πραγματικό Ολυμπιακό και τι δουλειά έκανε ο Κάρι Γκραντ. Όχι τώρα.

Και τι θα γίνει στον δεύτερο γύρο, όταν θα έχει φτιάξει ομάδα ο Ολυμπιακός, θα έχει πάρει και δυο μπακ, έναν δεξιά, κι έναν αριστερά; Θα δείξει. Θα στο πω κι αλλιώς. Βάλε έναν – έναν τους παίκτες και των δυο ομάδων δίπλα – δίπλα. Ποιοι είναι οι καλύτεροι και έχουν μεγαλύτερο εκτόπισμα στην αγορά; Μέρα με την νύχτα. Τρεις φορές επάνω κοστίζει ο Ολυμπιακός, σύμφωνα με το tranfermarkt.de.

Έτσι είναι. Πόσοι παίκτες του Παναθηναϊκού έχουν θέση στην βασική ενδεκάδα του Ολυμπιακού; Ο Σένκεφελντ, ο Παλάσιος και ο Χουάνκαρ, απ’ αυτούς που θα παίξουνε στο ντέρμπι. Και μην πει κανένας για τον Μπερνάρντ, που είναι παικταράς, αλλά δεν είναι σαν τον Χάμες.

Να στο κλείσω. Ο Παναθηναϊκός έχει ομάδα με όλη την σημασία της λέξης και μαγκιά του Γιοβάνοβιτς που την έκανε να παίζει ωραία μπάλα για να γουστάρει ο κόσμος. Από την άλλη, ο Ολυμπιακός έχει καλούς παίκτες και τώρα φτιάχνεται. Αυτή είναι η αλήθεια. Όλα τα άλλα, είναι άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε.

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, ωστόσο, παίζουν μπάλα οι ομάδες και όχι οι παίκτες. Γι αυτό και λέω εγώ, ο Παναθηναϊκός είναι πιο κοντά στην νίκη. Άσε έξω τους αστάθμητους παράγοντες. Κι αυτοί παίζουνε μπάλα. Ο Παπασταθόπουλος, για παράδειγμα βάζει αυτογκόλ με τον ΠΑΟΚ, νικάει ο ΠΑΟΚ και αποθεώνουν τον Λουτσέσκου, ότι τι καλά που έστησε την ομάδα του και άλλες τέτοιες παπαριές.  Και μετά, παίζει με τον Αστέρα και ισοφαρίζει στις καθυστερήσεις σε 2-2 στην Τούμπα.

Πρόσεξε, μάστορα. Μπάλα είναι και γυρίζει Στην μπάλα δεν κερδίζει η καλύτερη ομάδα. Τι χάνει ο Παναθηναϊκός και τι ο Ολυμπιακός αν χάσουν; Αυτό είναι το ζητούμενο, μάστορα. Να στο αναλύσω. Ο Παναθηναϊκός πάει σφαιράτος, με δέκα στα δέκα. Μάλιστα. Άπαξ και χάσει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, τελειώνει το πανηγύρι. Κανένας δεν θα θυμάται τα δέκα σερί. Σου λέει, ο άλλος, βρήκες μπροστά σου έναν πεθαμένο Ολυμπιακό κι έχασες το ματσάκι. Κι οι παίκτες οι ίδιοι θ’ αρχίσουν ν’ αμφιβάλουν για του εαυτούς τους. Έτσι γίνεται πάντα. Θα αρχίσουνε τα μήπως και τα ίσως και να’ τη η αποσταθεροποίηση. Κανένας δεν θα πει ότι στο ποδόσφαιρο είναι και η ήττα μέσα κι ότι καμία ομάδα δεν μπορεί να νικάει συνέχεια. Κι άπαξ και χάσει και η ΑΕΚ νικήσει στην Τρίπολη τους Μπακοκαϋμενάκηδες, αλλάζει το έργο, μετά. Γίνεται ακόμα χειρότερο για τον Παναθηναϊκό.

Τι θα γίνει, όμως, άπαξ και χάσει ο Ολυμπιακός; Τίποτα απολύτως. Σάμπως θα είναι πρώτη φορά; Έχει μία ήττα από τον Άρη κι ακόμα μία από τον ΠΑΟΚ, έκανε και την τρίτη, με τον Παναθηναϊκό. Έχει ένα κάρο δικαιολογίες, που σου είπε πιο πάνω. Ύστερα είναι και το άλλο. Άπαξ και το χάσει φέτος το πρωτάθλημα ο Ολυμπιακός, ούτε το πρωτάθλημα θα πάθει τίποτα, ούτε το ποδόσφαιρο, ούτε ο Ολυμπιακός. Δεν υπόγραψε και κανένα συμβόλαιο ότι θα το παίρνει κάθε χρόνο. Και από τον ΠΑΟΚ το έχασε και από την ΑΕΚ και το πήρε τρεις χρονιές σερί μετά.