Ο Κλάτενμπεργκ ή ο Μπένετ δίνουν τους τίτλους;

Με αυτή τη φασαρία και τη σύγκρουση ανάμεσα σε ΕΠΟ και Super League για το θέμα του προέδρου της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας, αναρωτιέται κανείς πού τελικά παίζονται οι αγώνες. Βλέπει ο κάθε φίλαθλος να υπάρχει αντιπαράθεση μέχρις εσχάτων και σου λέει, αυτά γίνονται και στην Αγγλία, στη Γερμανία, στην Ισπανία; Πλακώνονται η Μάντσεστερ Σίτι με τη Λίβερπουλ και την Τσέλσι για το ποιος θ’ αναλάβει να φτιάχνει τους πίνακες διαιτητών και να τους ορίζει στους αγώνες;

Πουθενά δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα. Και πολλά σφυρίγματα είναι… φάουλ. Αλλά δεν είναι αυτό το άπαν. Οι ομάδες αλλού ρίχνουν το βάρος τους για να μεγιστοποιήσουν τα έσοδα και να ικανοποιήσουν την πελατεία τους.

Στην Ελλάδα όμως, δεκαετίες τώρα οι μεγαλοπαράγοντες δεν κοιτάνε να λύνουν τις διαφορές τους μόνο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους. Ασχολούνται πολύ περισσότερα απ’ όσο πρέπει με παρασκήνια, ίντριγκες, διαιτησίες, αθλητική δικαιοσύνη. Ποιος ελέγχει την ΕΠΟ, με ποιο τρόπο, σε τι βαθμό…

Έτσι απαξιώνεται το προϊόν και «χάνονται» οι όποιες θετικές ενέργειες. Όλοι μαζί οι ισχυροί του ελληνικού ποδοσφαίρου αποφάσισαν να πάρουν και να χρυσοπληρώσουν τον Μαρκ Κλάτενμπεργκ. Και πέτυχαν να τον απαξιώσουν. Μπορεί η τεχνολογία να είναι στην υπηρεσία του ποδοσφαίρου με VAR, γραμμές και παραγραμμές που πλήρωσε ο φορολογούμενος πολίτης, αλλά η κόντρα καλά κρατεί. Και σε αυτό έχει ευθύνες η ΕΠΟ που δεν προστάτευσε τους διαιτητές. Καθένας έχει το ελεύθερο να πει τη γνώμη του, αλλά αν είναι σε θέση ευθύνης, οφείλει να σκέφτεται πριν πετάξει μια μπαρούφα ή βγάλει μια ανακοίνωση. Υπάρχουν παράγοντες που κατ’ επάγγελμα απαξίωναν τα πάντα. Για λίγη δημοσιότητα ή να αιτιολογήσουν τις αδυναμίες τους. Και δεν τους έβαλαν στη θέση τους.