Κι όμως, το έχει ξανακάνει!

H εκπληκτική πορεία του Πανιωνίου στη φετινή Σούπερ Λιγκ προφανώς και δεν είναι τυχαία, καθώς αποτελεί την εξέλιξη ενός πλάνου που ξεκίνησε πριν από τρία χρόνια με τον Μαρίνο Ουζουνίδη, το οποίο ήρθε να τελειοποιήσει ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς.

Όταν το περασμένο καλοκαίρι οι δρόμοι των «κυανέρυθρων» με τον νυν τεχνικό του Παναθηναϊκού χώρισαν, η διοίκηση έψαχνε έναν προπονητή που θα μπορούσε να δώσει συνέχεια στο φιλόδοξο αυτό πρότζεκτ. Υποψήφιοι υπήρξαν αρκετοί, φαίνεται όμως πως ο Σέρβος ήταν ο πλέον κατάλληλος και τα αποτελέσματα δικαιώνουν απόλυτα τους ιθύνοντες του ιστορικού συλλόγου για την επιλογή τους.

Παρ’ ότι αρχικά οι Νεοσμυρνιώτες είχαν στραφεί στην περίπτωση του Άκη Μάτζιου, ενός δικού τους παιδιού που είχε βρεθεί ξανά στον πάγκο, τελικά στην… πλατεία βρέθηκε ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Κι όχι για να πιει… φραπέ, όπως έκανε αρκετές φορές στη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας στα ελληνικά γήπεδα, αλλά για να οδηγήσει τον Πανιώνιο ακόμα πιο ψηλά.

Εκείνο που μέτρησε περισσότερο στην επιλογή του ήταν το άκρως επιτυχημένο προπονητικό παρελθόν του στην πατρίδα του. Ο 47χρονος, σήμερα, άλλοτε αμυντικός και αμυντικός μέσος κατάφερε μέσα σε τρία χρόνια να… ταρακουνήσει για τα καλά το σέρβικο ποδοσφαιρικό στερέωμα με την παντελώς άγνωστη Τσουκαρίτσκι.

 

Από τ’ αλώνια

στη Σούπερ Λιγκ

 

Ανέλαβε το καλοκαίρι του 2012 το μικρό και άσημο αυτό κλαμπ και κατάφερε μέσα σε ένα μόλις χρόνο να το οδηγήσει για πρώτη φορά στην ιστορία του στη μεγάλη κατηγορία. Μόνο και μόνο η άνοδος αποτελούσε έναν πραγματικό άθλο, όμως ο Μιλόγεβιτς και η Τσουκαρίτσκι δεν έμειναν μόνο εκεί. Στην πρώτη τους σεζόν στη σερβική Σούπερ Λιγκ διεκδίκησαν την τρίτη θέση και το ευρωπαϊκό εισιτήριο, αλλά το απογοητευτικό φινάλε δεν τους επέτρεψε να φτάσουν στην υπέρβαση που ήρθε ένα χρόνο αργότερα.

Τον Μάιο του 2015 η Τσουκαρίτσκι τερματίζει με μεγάλη άνεση στην τρίτη θέση, πίσω από τα δύο… ιερά τέρατα του σερβικού ποδοσφαίρου (Ερυθρός Αστέρας, Παρτιζάν) και γράφει ιστορία κατακτώντας το Κύπελλο Σερβίας (1-0 την Παρτιζάν στον τελικό)!

Στην παρθενική της συμμετοχή στο Γιουρόπα Λιγκ καταφέρνει, μάλιστα, να αποκλείσει στη δεύτερη προκριματική φάση την Ντόμζαλε από τη Σλοβακία, όμως το εμπόδιο της πιο έμπειρης Καμπάλα αποδεικνύεται ανυπέρβλητο στον επόμενο γύρο.

Κάπου εκεί ο Σέρβος κόουτς αποφασίζει να αναζητήσει την τύχη του εκτός Σερβίας και αποχαιρετά τον Τσουκαρίτσκι με μεγαλειώδη εκτός έδρας νίκη επί της Παρτιζάν, πριν βρεθεί στην τεχνική ηγεσία της κυπριακής Ομόνοιας.

Για καλή τύχη του Πανιωνίου, στη Μεγαλόνησο ο Μιλόγεβιτς κάνει προπονητικά ένα μικρό βήμα πίσω, καθώς αποτυγχάνει να οδηγήσει τους «τριφυλλοφόρους» στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, μετά και την απώλεια του Κυπέλλου (ήττα 2-1 στον τελικό από τον Απόλλωνα Λεμεσού). Αν είχε στεφθεί Κυπελλούχος, πιθανότατα θα συνέχιζε στην Ομόνοια και δεν θα βρισκόταν ποτέ στη Νέα Σμύρνη, φαίνεται όμως πως στην Ελλάδα το άστρο του λάμπει πιο έντονα.

 

Παιδί του Κοκότοβιτς

 

Στα ελληνικά γήπεδα, άλλωστε, ο Μιλόγεβιτς διέγραψε για περισσότερα από δέκα χρόνια αξιοπρόσεκτη πορεία σαν ποδοσφαιριστής. Βρέθηκε στον ΠΑΣ Γιάννινα το 1994 (Β΄ Εθνική) μαζί με τον γκολτζή Ζντένκο Μουφ και μετά από μία σεζόν ακολούθησαν τον συμπατριώτη τους Ντράγκαν Κοκότοβιτς στην Καλαμάτα, πανηγυρίζοντας την άνοδο στην Α΄ Εθνική.

Ακολούθησε ο Απόλλωνας Σμύρνης και στο αποκορύφωμα της καριέρας του έπαιξε για μία τριετία στον Παναθηναϊκό, πριν πάρει μεταγραφή για τον Ηρακλή και τον Ακράτητο και επιστρέψει στην «Ελαφρά Ταξιαρχία», όπου κρέμασε τα παπούτσια του το καλοκαίρι του 2006.

Εγκεφαλικός ποδοσφαιριστής, έπαιζε πάντα με το κεφάλι ψηλά και είχε σημειώσει ορισμένα εξαιρετικά γκολ με σουτ εκτός περιοχής, ενώ διέθετε και εξαιρετικά στημένα.