«Ήμουν ο “Αλβανός” για τους συμμαθητές μου»
Ο Ιβάν Σβιτάιλο κάνει μία εξομολόγηση για τον τρόπο που τον έβλεπαν οι γύρω του πριν κάποια χρόνια.
«Σίγουρα. Όταν είσαι διαφορετικός και δε μπορείς να επικοινωνήσεις επειδή δεν ξέρεις τη γλώσσα, αντιμετωπίζεις ρατσισμό. Επίσης, τα παιδιά, που είναι πολλές φορές σκληρά, με κορόιδευαν για τα τρύπια παπούτσια ή την ίδια φόρμα που φορούσα κάθε μέρα. Ωστόσο, δεν έδωσα ποτέ σημασία σε αυτά. Ήμουν ο “Αλβανός” για τους συμμαθητές μου. Εκεί είναι το αστείο της υπόθεσης. Με φώναζαν Αλβανό, ενώ ήμουν Ουκρανός. Μου φαινόταν περίεργο. Δε μπορούσα να καταλάβω για ποιο λόγο με φώναζαν έτσι και σε κάθε περίπτωση γιατί πρέπει να θεωρείται βασικά ή κοροϊδευτικό σχόλιο το ότι απλώς κατάγεσαι από μια άλλη χώρα. Το βίωνα από πρώτο χέρι και φαντάζομαι το απομυθοποίησα γιατί είχα έντονη επιθυμία να προσαρμοστώ, να γίνω κομμάτι των Ελλήνων, να γνωρίσω τον πολιτισμό της χώρας».